Ψαλμοί 130

1 «Ωιδή των Αναβαθμών.» Εκ βαθέων έκραξα προς σε, Κύριε.

Out of the depths I have cried to you, Adonai.

2 Κύριε, εισάκουσον της φωνής μου· ας ήναι τα ώτα σου προσεκτικά εις την φωνήν των δεήσεών μου.

Lord, sh'ma ·hear obey· my voice. Let your ears be attentive to the voice of my petitions.

3 Εάν, Κύριε, παρατηρήσης ανομίας, Κύριε, τις θέλει δυνηθή να σταθή;

If you, Yah, kept a record of depravities (moral evils), Lord, who could stand?

4 Παρά σοι όμως είναι συγχώρησις, διά να σε φοβώνται.

But there is forgiveness with you, therefore you are feared.

5 Προσέμεινα τον Κύριον, προσέμεινεν η ψυχή μου, και ήλπισα επί τον λόγον αυτού.

I wait for Adonai. My soul waits. I hope in his word.

6 Η ψυχή μου προσμένει τον Κύριον, μάλλον παρά τους προσμένοντας την αυγήν, ναι, τους προσμένοντας την αυγήν.

My soul longs for 'Adonay [Lord] more than watchmen long for the morning; more than watchmen for the morning.

7 Ας ελπίζη ο Ισραήλ επί τον Κύριον· διότι παρά τω Κυρίω είναι έλεος, και λύτρωσις πολλή παρ' αυτώ·

Israel [God prevails], hope in Adonai, for with Adonai there is chesed ·loving-kindness·. With him is abundant redemption.

8 και αυτός θέλει λυτρώσει τον Ισραήλ από πασών των ανομιών αυτού.

He will redeem Israel [God prevails] from all their depravities (moral evils).