Ψαλμοί 130

1 «Ωιδή των Αναβαθμών.» Εκ βαθέων έκραξα προς σε, Κύριε.

“A psalm of the steps, or the goings up.” Out of the depths do I cry to thee, O LORD!

2 Κύριε, εισάκουσον της φωνής μου· ας ήναι τα ώτα σου προσεκτικά εις την φωνήν των δεήσεών μου.

O Lord! listen to my voice, Let thine ears be attentive to my supplication!

3 Εάν, Κύριε, παρατηρήσης ανομίας, Κύριε, τις θέλει δυνηθή να σταθή;

If thou, LORD, shouldst treasure up transgressions, Lord, who could stand?

4 Παρά σοι όμως είναι συγχώρησις, διά να σε φοβώνται.

But with thee is forgiveness, That thou mayst be feared.

5 Προσέμεινα τον Κύριον, προσέμεινεν η ψυχή μου, και ήλπισα επί τον λόγον αυτού.

I trust in the LORD; my soul doth trust, And in his promise do I confide.

6 Η ψυχή μου προσμένει τον Κύριον, μάλλον παρά τους προσμένοντας την αυγήν, ναι, τους προσμένοντας την αυγήν.

My soul waiteth for the LORD More than they who watch for the morning; Yea, more than they who watch for the morning!

7 Ας ελπίζη ο Ισραήλ επί τον Κύριον· διότι παρά τω Κυρίω είναι έλεος, και λύτρωσις πολλή παρ' αυτώ·

O Israel! trust in the LORD! For with the LORD is mercy, And with him is plenteous redemption.

8 και αυτός θέλει λυτρώσει τον Ισραήλ από πασών των ανομιών αυτού.

He will redeem Israel From all his iniquities.