Ψαλμοί 130

1 «Ωιδή των Αναβαθμών.» Εκ βαθέων έκραξα προς σε, Κύριε.

“A song of the degrees.” Out of the depths have I called thee, O Lord.

2 Κύριε, εισάκουσον της φωνής μου· ας ήναι τα ώτα σου προσεκτικά εις την φωνήν των δεήσεών μου.

Lord, listen to my voice: let thy ears be attentive to the voice of my supplications.

3 Εάν, Κύριε, παρατηρήσης ανομίας, Κύριε, τις θέλει δυνηθή να σταθή;

If thou, Lord, shouldst treasure up iniquities, O Lord, who would be able to stand?

4 Παρά σοι όμως είναι συγχώρησις, διά να σε φοβώνται.

But with thee there is forgiveness, in order that thou mayest be feared.

5 Προσέμεινα τον Κύριον, προσέμεινεν η ψυχή μου, και ήλπισα επί τον λόγον αυτού.

I hope for the Lord, my soul doth hope, and for his word do I wait.

6 Η ψυχή μου προσμένει τον Κύριον, μάλλον παρά τους προσμένοντας την αυγήν, ναι, τους προσμένοντας την αυγήν.

My soul [waiteth] for the Lord, more than they that watch for the morning expect the morning.

7 Ας ελπίζη ο Ισραήλ επί τον Κύριον· διότι παρά τω Κυρίω είναι έλεος, και λύτρωσις πολλή παρ' αυτώ·

Let Israel wait for the Lord; for with the Lord there is kindness, and with him is redemption in abundance;

8 και αυτός θέλει λυτρώσει τον Ισραήλ από πασών των ανομιών αυτού.

And he wilt surely redeem Israel from all his iniquities.