Ψαλμοί 130

1 «Ωιδή των Αναβαθμών.» Εκ βαθέων έκραξα προς σε, Κύριε.

A Song of Ascents. Out of the depths have I called Thee, O LORD.

2 Κύριε, εισάκουσον της φωνής μου· ας ήναι τα ώτα σου προσεκτικά εις την φωνήν των δεήσεών μου.

Lord, hearken unto my voice; let Thine ears be attentive to the voice of my supplications.

3 Εάν, Κύριε, παρατηρήσης ανομίας, Κύριε, τις θέλει δυνηθή να σταθή;

If Thou, LORD, shouldest mark iniquities, O Lord, who could stand?

4 Παρά σοι όμως είναι συγχώρησις, διά να σε φοβώνται.

For with Thee there is forgiveness, that Thou mayest be feared.

5 Προσέμεινα τον Κύριον, προσέμεινεν η ψυχή μου, και ήλπισα επί τον λόγον αυτού.

I wait for the LORD, my soul doth wait, and in His word do I hope.

6 Η ψυχή μου προσμένει τον Κύριον, μάλλον παρά τους προσμένοντας την αυγήν, ναι, τους προσμένοντας την αυγήν.

My soul waiteth for the Lord, more than watchmen for the morning; yea, more than watchmen for the morning.

7 Ας ελπίζη ο Ισραήλ επί τον Κύριον· διότι παρά τω Κυρίω είναι έλεος, και λύτρωσις πολλή παρ' αυτώ·

O Israel, hope in the LORD; for with the LORD there is mercy, and with Him is plenteous redemption.

8 και αυτός θέλει λυτρώσει τον Ισραήλ από πασών των ανομιών αυτού.

And He will redeem Israel from all his iniquities.