Ψαλμοί 130

1 «Ωιδή των Αναβαθμών.» Εκ βαθέων έκραξα προς σε, Κύριε.

A Canticle in steps. From the depths, I have cried out to you, O Lord.

2 Κύριε, εισάκουσον της φωνής μου· ας ήναι τα ώτα σου προσεκτικά εις την φωνήν των δεήσεών μου.

O Lord, hear my voice. Let your ears be attentive to the voice of my supplication.

3 Εάν, Κύριε, παρατηρήσης ανομίας, Κύριε, τις θέλει δυνηθή να σταθή;

If you, O Lord, were to heed iniquities, who, O Lord, could persevere?

4 Παρά σοι όμως είναι συγχώρησις, διά να σε φοβώνται.

For with you, there is forgiveness, and because of your law, I persevered with you, Lord. My soul has persevered in his word.

5 Προσέμεινα τον Κύριον, προσέμεινεν η ψυχή μου, και ήλπισα επί τον λόγον αυτού.

My soul has hoped in the Lord.

6 Η ψυχή μου προσμένει τον Κύριον, μάλλον παρά τους προσμένοντας την αυγήν, ναι, τους προσμένοντας την αυγήν.

From the morning watch, even until night, let Israel hope in the Lord.

7 Ας ελπίζη ο Ισραήλ επί τον Κύριον· διότι παρά τω Κυρίω είναι έλεος, και λύτρωσις πολλή παρ' αυτώ·

For with the Lord there is mercy, and with him there is bountiful redemption.

8 και αυτός θέλει λυτρώσει τον Ισραήλ από πασών των ανομιών αυτού.

And he will redeem Israel from all his iniquities.