Ψαλμοί 130

1 «Ωιδή των Αναβαθμών.» Εκ βαθέων έκραξα προς σε, Κύριε.

A song of ascents. Out of the depths I cry to You, O LORD!

2 Κύριε, εισάκουσον της φωνής μου· ας ήναι τα ώτα σου προσεκτικά εις την φωνήν των δεήσεών μου.

O Lord, hear my voice; let Your ears be attentive to my plea for mercy.

3 Εάν, Κύριε, παρατηρήσης ανομίας, Κύριε, τις θέλει δυνηθή να σταθή;

If You, O LORD, kept track of iniquities, then who, O Lord, could stand?

4 Παρά σοι όμως είναι συγχώρησις, διά να σε φοβώνται.

But with You there is forgiveness, so that You may be feared.

5 Προσέμεινα τον Κύριον, προσέμεινεν η ψυχή μου, και ήλπισα επί τον λόγον αυτού.

I wait for the LORD; my soul does wait, and in His word I put my hope.

6 Η ψυχή μου προσμένει τον Κύριον, μάλλον παρά τους προσμένοντας την αυγήν, ναι, τους προσμένοντας την αυγήν.

My soul waits for the Lord more than watchmen wait for the morning— more than watchmen wait for the morning.

7 Ας ελπίζη ο Ισραήλ επί τον Κύριον· διότι παρά τω Κυρίω είναι έλεος, και λύτρωσις πολλή παρ' αυτώ·

O Israel, put your hope in the LORD, for with the LORD is loving devotion, and with Him is redemption in abundance.

8 και αυτός θέλει λυτρώσει τον Ισραήλ από πασών των ανομιών αυτού.

And He will redeem Israel from all iniquity.