Ψαλμοί 130

1 «Ωιδή των Αναβαθμών.» Εκ βαθέων έκραξα προς σε, Κύριε.

Píseň stupňů. Z hlubokosti volám k tobě, Hospodine.

2 Κύριε, εισάκουσον της φωνής μου· ας ήναι τα ώτα σου προσεκτικά εις την φωνήν των δεήσεών μου.

Pane, vyslyš hlas můj, nakloň uší svých k hlasu pokorných proseb mých.

3 Εάν, Κύριε, παρατηρήσης ανομίας, Κύριε, τις θέλει δυνηθή να σταθή;

Budeš-li nepravosti šetřiti, Hospodine Pane, kdo ostojí?

4 Παρά σοι όμως είναι συγχώρησις, διά να σε φοβώνται.

Ale u tebe jest odpuštění, tak aby uctivost k tobě zachována byla.

5 Προσέμεινα τον Κύριον, προσέμεινεν η ψυχή μου, και ήλπισα επί τον λόγον αυτού.

Očekávám na Hospodina, očekává duše má, a ještě očekává na slovo jeho.

6 Η ψυχή μου προσμένει τον Κύριον, μάλλον παρά τους προσμένοντας την αυγήν, ναι, τους προσμένοντας την αυγήν.

Duše má čeká Pána, víc než ponocní svitání, kteříž ponocují až do jitra.

7 Ας ελπίζη ο Ισραήλ επί τον Κύριον· διότι παρά τω Κυρίω είναι έλεος, και λύτρωσις πολλή παρ' αυτώ·

Očekávejž, Izraeli, na Hospodina; nebo u Hospodina jest milosrdenství, a hojné u něho vykoupení.

8 και αυτός θέλει λυτρώσει τον Ισραήλ από πασών των ανομιών αυτού.

Onť zajisté vykoupí Izraele ze všech nepravostí jeho.