Ψαλμοί 130

1 «Ωιδή των Αναβαθμών.» Εκ βαθέων έκραξα προς σε, Κύριε.

Hodočasnička pjesma. Iz dubine, Jahve, vapijem tebi:

2 Κύριε, εισάκουσον της φωνής μου· ας ήναι τα ώτα σου προσεκτικά εις την φωνήν των δεήσεών μου.

Gospodine, čuj glas moj! Neka pazi uho tvoje na glas moga vapaja!

3 Εάν, Κύριε, παρατηρήσης ανομίας, Κύριε, τις θέλει δυνηθή να σταθή;

Ako se, Jahve, grijeha budeš spominjao, Gospodine, tko će opstati?

4 Παρά σοι όμως είναι συγχώρησις, διά να σε φοβώνται.

Al' u tebe je praštanje, da bi te se bojali.

5 Προσέμεινα τον Κύριον, προσέμεινεν η ψυχή μου, και ήλπισα επί τον λόγον αυτού.

U Jahvu ja se uzdam, duša se moja u njegovu uzda riječ.

6 Η ψυχή μου προσμένει τον Κύριον, μάλλον παρά τους προσμένοντας την αυγήν, ναι, τους προσμένοντας την αυγήν.

Duša moja čeka Gospodina više no zoru straža noćna; više no zoru straža noćna

7 Ας ελπίζη ο Ισραήλ επί τον Κύριον· διότι παρά τω Κυρίω είναι έλεος, και λύτρωσις πολλή παρ' αυτώ·

nek' Izrael čeka Jahvu. Jer je u Jahve milosrđe i obilno je u njega otkupljenje;

8 και αυτός θέλει λυτρώσει τον Ισραήλ από πασών των ανομιών αυτού.

on će otkupiti Izraela od svih grijeha njegovih.