Ψαλμοί 125

1 «Ωιδή των Αναβαθμών.» Οι πεποιθότες επί Κύριον είναι ως το όρος Σιών, το οποίον δεν θέλει σαλευθή· εις τον αιώνα διαμένει.

Песнь восхождения. Надеющийся на Господа, как гора Сион, не подвигнется: пребывает вовек.

2 Καθώς η Ιερουσαλήμ κυκλόνεται υπό των ορέων, ούτως ο Κύριος κυκλόνει τον λαόν αυτού από του νυν και έως του αιώνος.

Горы окрест Иерусалима, а Господь окрест народа Своего отныне и вовек.

3 Διότι δεν θέλει διαμένει η ράβδος της ασεβείας επί τον κλήρον των δικαίων, διά να μη εκτείνωσιν οι δίκαιοι τας χείρας αυτών εις την ανομίαν.

Ибо не оставит Господь жезла нечестивых над жребием праведных, дабы праведные не простерли рук своих к беззаконию.

4 Αγαθοποίησον, Κύριε, τους αγαθούς και τους ευθείς την καρδίαν.

Благотвори, Господи, добрым и правым в сердцах своих;

5 Τους δε εκκλίνοντας εις τας σκολιάς οδούς των, ο Κύριος θέλει απαγάγει αυτούς μετά των εργαζομένων την ανομίαν. Ειρήνη επί τον Ισραήλ.

а совращающихся на кривые пути свои да оставит Господь ходить с делающими беззаконие. Мир на Израиля!