Ψαλμοί 125

1 «Ωιδή των Αναβαθμών.» Οι πεποιθότες επί Κύριον είναι ως το όρος Σιών, το οποίον δεν θέλει σαλευθή· εις τον αιώνα διαμένει.

Cantique des pèlerinages. Ceux qui se confient en l'Éternel Sont comme la montagne de Sion, qui ne peut être ébranlée, Qui subsiste éternellement.

2 Καθώς η Ιερουσαλήμ κυκλόνεται υπό των ορέων, ούτως ο Κύριος κυκλόνει τον λαόν αυτού από του νυν και έως του αιώνος.

Jérusalem est entourée de montagnes, Et l'Éternel entoure son peuple. Dès maintenant et à perpétuité.

3 Διότι δεν θέλει διαμένει η ράβδος της ασεβείας επί τον κλήρον των δικαίων, διά να μη εκτείνωσιν οι δίκαιοι τας χείρας αυτών εις την ανομίαν.

Car le sceptre des impies ne restera pas toujours étendu Sur l'héritage des justes. De peur que les justes n'en viennent eux-mêmes A prêter leurs mains à l'iniquité.

4 Αγαθοποίησον, Κύριε, τους αγαθούς και τους ευθείς την καρδίαν.

Éternel, répands tes bienfaits sur les hommes de bien. Sur ceux qui ont le coeur droit!

5 Τους δε εκκλίνοντας εις τας σκολιάς οδούς των, ο Κύριος θέλει απαγάγει αυτούς μετά των εργαζομένων την ανομίαν. Ειρήνη επί τον Ισραήλ.

Mais ceux qui s'écartent pour suivre des voies tortueuses, L'Éternel les rejettera avec les ouvriers d'iniquité. Que la paix soit sur Israël!