< Ψαλμοί 124 >
1 «Ωιδή των Αναβαθμών, του Δαβίδ.» Αν δεν ήτο ο Κύριος μεθ' ημών, ας είπη τώρα ο Ισραήλ·
Se não fôra o Senhor, que esteve ao nosso lado, ora diga Israel;
2 αν δεν ήτο ο Κύριος μεθ' ημών, ότε εσηκώθησαν άνθρωποι εφ' ημάς,
Se não fôra o Senhor, que esteve ao nosso lado, quando os homens se levantaram contra nós,
3 ζώντας ήθελον μας καταπίει τότε, ενώ ο θυμός αυτών εφλέγετο εναντίον ημών·
Elles então nos teriam engulido vivos, quando a sua ira se accendesse contra nós.
4 Τότε τα ύδατα ήθελον μας καταποντίσει, ο χείμαρρος ήθελε περάσει επάνωθεν της ψυχής ημών·
Então as aguas teriam trasbordado sobre nós, e a corrente teria passado sobre a nossa alma;
5 τότε τα ύδατα τα επηρμένα ήθελον περάσει επάνωθεν της ψυχής ημών.
Então as aguas altivas teriam passado sobre a nossa alma.
6 Ευλογητός Κύριος, όστις δεν παρέδωκεν ημάς θήραμα εις τους οδόντας αυτών.
Bemdito seja o Senhor, que não nos deu por preza aos seus dentes.
7 Η ψυχή ημών ελυτρώθη ως πτηνόν από της παγίδος των θηρευτών· η παγίς συνετρίβη, και ημείς ελυτρώθημεν.
A nossa alma escapou, como um passaro do laço dos passarinheiros; o laço quebrou-se, e nós escapámos.
8 Η βοήθεια ημών είναι εν τω ονόματι του Κυρίου, του ποιήσαντος τον ουρανόν και την γην.
O nosso soccorro está no nome do Senhor, que fez o céu e a terra.