< Ψαλμοί 123 >
1 «Ωιδή των Αναβαθμών.» Ύψωσα τους οφθαλμούς μου προς σε τον κατοικούντα εν ουρανοίς.
Cantique des degrés. J'ai levé mes yeux vers toi, qui demeures au ciel.
2 Ιδού, καθώς οι οφθαλμοί των δούλων ατενίζουσιν εις την χείρα των κυρίων αυτών, καθώς οι οφθαλμοί της δούλης εις την χείρα της κυρίας αυτής, ούτως οι οφθαλμοί ημών προς Κύριον τον Θεόν ημών, εωσού ελεήση ημάς.
Comme les yeux des serviteurs sont sur les mains de leurs maîtres, et les yeux des servantes sur les mains de la maîtresse; voilà qu'ainsi nos yeux seront sur le Seigneur notre Dieu, jusqu'à ce qu'il nous fasse miséricorde.
3 Ελέησον ημάς, Κύριε, ελέησον ημάς διότι εχορτάσθημεν σφόδρα από εξουδενώσεως.
Aie pitié de nous, Seigneur, aie pitié de nous, parce que nous sommes accablés sous les mépris.
4 Καθ' υπερβολήν εχορτάσθη η ψυχή ημών από της ύβρεως των τρυφώντων, από της εξουδενώσεως των υπερηφάνων.
Notre âme en est pleine, et déborde: que l'opprobre soit pour les riches, et le mépris pour les superbes!