Ψαλμοί 122

1 «Ωιδή των Αναβαθμών, του Δαβίδ.» Ευφράνθην ότε μοι είπον, Ας υπάγωμεν εις τον οίκον του Κυρίου·

Canticum graduum. Lætatus sum in his, quæ dicta sunt mihi: In domum Domini ibimus.

2 Οι πόδες ημών θέλουσιν ίστασθαι εν ταις πύλαις σου, Ιερουσαλήμ·

Stantes erant pedes nostri, in atriis tuis Ierusalem.

3 Ιερουσαλήμ, η ωκοδομημένη ως πόλις συνηρμοσμένη ομού.

Ierusalem, quæ ædificatur ut civitas: cuius participatio eius in idipsum.

4 Εκεί αναβαίνουσιν αι φυλαί, αι φυλαί του Κυρίου, κατά το διατεταγμένον εις τον Ισραήλ, διά να δοξολογήσωσι το όνομα του Κυρίου.

Illuc enim ascenderunt tribus, tribus Domini: testimonium Israel ad confitendum nomini Domini.

5 Διότι εκεί ετέθησαν θρόνοι διά κρίσιν, οι θρόνοι του οίκου του Δαβίδ.

Quia illic sederunt sedes in iudicio, sedes super domum David.

6 Ζητείτε την ειρήνην της Ιερουσαλήμ· ας ευτυχώσιν οι αγαπώντές σε.

Rogate quæ ad pacem sunt Ierusalem: et abundantia diligentibus te.

7 Ας ήναι ειρήνη εις τα τείχη σου, αφθονία εις τα παλάτιά σου.

Fiat pax in virtute tua: et abundantia in turribus tuis.

8 Ένεκεν των αδελφών μου και των πλησίον μου, θέλω λέγει τώρα, Ειρήνη εις σέ·

Propter fratres meos, et proximos meos, loquebar pacem de te:

9 Ένεκεν του οίκου Κυρίου του Θεού ημών, θέλω ζητεί το καλόν σου.

Propter domum Domini Dei nostri, quæsivi bona tibi.