Ψαλμοί 120

1 «Ωδή των Αναβαθμών.» Εν τη θλίψει μου έκραξα προς τον Κύριον, και εισήκουσέ μου.

Hac ilahisi Sıkıntıya düşünce RAB'be seslendim; Yanıtladı beni.

2 Κύριε, λύτρωσον την ψυχήν μου από χειλέων ψευδών, από γλώσσης δολίας.

Ya RAB, kurtar canımı yalancı dudaklardan, Aldatıcı dillerden!

3 Τι θέλει σοι δώσει ή τι θέλει σοι προσθέσει, η δολία γλώσσα;

Ey aldatıcı dil, RAB ne verecek sana, Daha ne verecek?

4 Τα ηκονημένα βέλη του δυνατού, μετά ανθράκων αρκεύθου.

Yiğidin sivri oklarıyla Retem çalısından alevli korlar!

5 Ουαί εις εμέ, διότι παροικώ εν Μεσέχ, κατοικώ εν ταις σκηναίς του Κηδάρ·

Vay bana, Meşek'te garip kaldım sanki, Kedar çadırları arasında oturdum.

6 Πολύν καιρόν κατώκησεν η ψυχή μου μετά των μισούντων την ειρήνην.

Fazla kaldım Barıştan nefret edenler arasında.

7 Εγώ αγαπώ την ειρήνην· αλλ' όταν ομιλώ, αυτοί ετοιμάζονται διά πόλεμον.

Ben barış yanlısıyım, Ama söze başladığımda, Onlar savaşa kalkıyor!