Ψαλμοί 120

1 «Ωδή των Αναβαθμών.» Εν τη θλίψει μου έκραξα προς τον Κύριον, και εισήκουσέ μου.

Ка Господу завиках у невољи својој, и услиши ме.

2 Κύριε, λύτρωσον την ψυχήν μου από χειλέων ψευδών, από γλώσσης δολίας.

Господе! Избави душу моју од уста лажљивих и од језика лукавог.

3 Τι θέλει σοι δώσει ή τι θέλει σοι προσθέσει, η δολία γλώσσα;

Шта ће Ти дати и шта ће Ти принети језик лукави?

4 Τα ηκονημένα βέλη του δυνατού, μετά ανθράκων αρκεύθου.

Он је као оштре стреле у јакога, као угљевље смреково.

5 Ουαί εις εμέ, διότι παροικώ εν Μεσέχ, κατοικώ εν ταις σκηναίς του Κηδάρ·

Тешко мени кад сам туђин код Месеха, живим код шатора кидарских.

6 Πολύν καιρόν κατώκησεν η ψυχή μου μετά των μισούντων την ειρήνην.

Дуго је живела душа моја с онима који мрзе на мир.

7 Εγώ αγαπώ την ειρήνην· αλλ' όταν ομιλώ, αυτοί ετοιμάζονται διά πόλεμον.

Ја сам миран; али кад станем говорити у њих је рат.