Ψαλμοί 120

1 «Ωδή των Αναβαθμών.» Εν τη θλίψει μου έκραξα προς τον Κύριον, και εισήκουσέ μου.

Na minha angustia clamei ao Senhor, e me ouviu.

2 Κύριε, λύτρωσον την ψυχήν μου από χειλέων ψευδών, από γλώσσης δολίας.

Senhor, livra a minha alma dos labios mentirosos e da lingua enganadora.

3 Τι θέλει σοι δώσει ή τι θέλει σοι προσθέσει, η δολία γλώσσα;

Que te será dado, ou que te será accrescentado, lingua enganadora?

4 Τα ηκονημένα βέλη του δυνατού, μετά ανθράκων αρκεύθου.

Frechas agudas do valente, com brazas vivas de zimbro.

5 Ουαί εις εμέ, διότι παροικώ εν Μεσέχ, κατοικώ εν ταις σκηναίς του Κηδάρ·

Ai de mim, que peregrino em Mesech, e habito nas tendas de Kedar.

6 Πολύν καιρόν κατώκησεν η ψυχή μου μετά των μισούντων την ειρήνην.

A minha alma bastante tempo habitou com os que detestam a paz.

7 Εγώ αγαπώ την ειρήνην· αλλ' όταν ομιλώ, αυτοί ετοιμάζονται διά πόλεμον.

Pacifico sou, porém quando eu fallo já elles procuram guerra.