< Ψαλμοί 120 >

1 «Ωδή των Αναβαθμών.» Εν τη θλίψει μου έκραξα προς τον Κύριον, και εισήκουσέ μου.
Pieśń stopni. Wołałem do PANA w swoim utrapieniu i wysłuchał mnie.
2 Κύριε, λύτρωσον την ψυχήν μου από χειλέων ψευδών, από γλώσσης δολίας.
Ocal, PANIE, moją duszę od warg kłamliwych [i] od zdradliwego języka.
3 Τι θέλει σοι δώσει ή τι θέλει σοι προσθέσει, η δολία γλώσσα;
Cóż będzie ci dane albo co się stanie z tobą, zdradliwy języku?
4 Τα ηκονημένα βέλη του δυνατού, μετά ανθράκων αρκεύθου.
Ostre strzały mocarza i węgle z jałowca.
5 Ουαί εις εμέ, διότι παροικώ εν Μεσέχ, κατοικώ εν ταις σκηναίς του Κηδάρ·
Biada mi, że przebywam w Meszek i mieszkam w namiotach Kedaru.
6 Πολύν καιρόν κατώκησεν η ψυχή μου μετά των μισούντων την ειρήνην.
Moja dusza długo mieszka z tymi, którzy nienawidzą pokoju.
7 Εγώ αγαπώ την ειρήνην· αλλ' όταν ομιλώ, αυτοί ετοιμάζονται διά πόλεμον.
Ja [jestem za] pokojem, ale gdy [o tym] mówię, oni są za wojną.

< Ψαλμοί 120 >