Ψαλμοί 120

1 «Ωδή των Αναβαθμών.» Εν τη θλίψει μου έκραξα προς τον Κύριον, και εισήκουσέ μου.

Pieśń stopni. Wołałem do Pana w utrapieniu mojem, a wysłuchał mię.

2 Κύριε, λύτρωσον την ψυχήν μου από χειλέων ψευδών, από γλώσσης δολίας.

Wyzwól, Panie! duszę moję od warg kłamliwych, i od języka zdradliwego.

3 Τι θέλει σοι δώσει ή τι θέλει σοι προσθέσει, η δολία γλώσσα;

Cóż ci da, albo coć za pożytek przyniesie język zdradliwy?

4 Τα ηκονημένα βέλη του δυνατού, μετά ανθράκων αρκεύθου.

Który jest jako strzały ostre mocarza, i jako węgle jałowcowe.

5 Ουαί εις εμέ, διότι παροικώ εν Μεσέχ, κατοικώ εν ταις σκηναίς του Κηδάρ·

Niestetyż mnie, żem tak długo gościem w Mesech, a mieszkam w namiotach Kedarskich.

6 Πολύν καιρόν κατώκησεν η ψυχή μου μετά των μισούντων την ειρήνην.

Długo mieszka dusza moja między tymi, którzy pokój mają w nienawiści.

7 Εγώ αγαπώ την ειρήνην· αλλ' όταν ομιλώ, αυτοί ετοιμάζονται διά πόλεμον.

Jać radzę do pokoju; ale gdy o tem mówię, oni do wojny.