Ψαλμοί 120

1 «Ωδή των Αναβαθμών.» Εν τη θλίψει μου έκραξα προς τον Κύριον, και εισήκουσέ μου.

Ég ákalla Guð í neyð minni og hann hjálpar mér.

2 Κύριε, λύτρωσον την ψυχήν μου από χειλέων ψευδών, από γλώσσης δολίας.

Drottinn, frelsaðu mig frá svikum og prettum.

3 Τι θέλει σοι δώσει ή τι θέλει σοι προσθέσει, η δολία γλώσσα;

Þú lygatunga, hver verða örlög þín?

4 Τα ηκονημένα βέλη του δυνατού, μετά ανθράκων αρκεύθου.

Oddhvassar örvar munu stinga þig og glóandi kol brenna þig!

5 Ουαί εις εμέ, διότι παροικώ εν Μεσέχ, κατοικώ εν ταις σκηναίς του Κηδάρ·

Hvílík mæða að búa með óguðlegum!

6 Πολύν καιρόν κατώκησεν η ψυχή μου μετά των μισούντων την ειρήνην.

Ég er þreyttur á þeim sem hata friðinn.

7 Εγώ αγαπώ την ειρήνην· αλλ' όταν ομιλώ, αυτοί ετοιμάζονται διά πόλεμον.

Ég þrái frið, en þeir elska stríð og láta ráð mín sem vind um eyrun þjóta.