Ψαλμοί 120

1 «Ωδή των Αναβαθμών.» Εν τη θλίψει μου έκραξα προς τον Κύριον, και εισήκουσέ μου.

A Song of degrees. In my distress I cried to the LORD, and he heard me.

2 Κύριε, λύτρωσον την ψυχήν μου από χειλέων ψευδών, από γλώσσης δολίας.

Deliver my soul, O LORD, from lying lips, and from a deceitful tongue.

3 Τι θέλει σοι δώσει ή τι θέλει σοι προσθέσει, η δολία γλώσσα;

What shall be given to thee? or what shall be done to thee, thou false tongue?

4 Τα ηκονημένα βέλη του δυνατού, μετά ανθράκων αρκεύθου.

Sharp arrows of the mighty, with coals of juniper.

5 Ουαί εις εμέ, διότι παροικώ εν Μεσέχ, κατοικώ εν ταις σκηναίς του Κηδάρ·

Woe is me, that I sojourn in Mesech, that I dwell in the tents of Kedar!

6 Πολύν καιρόν κατώκησεν η ψυχή μου μετά των μισούντων την ειρήνην.

My soul hath long dwelt with him that hateth peace.

7 Εγώ αγαπώ την ειρήνην· αλλ' όταν ομιλώ, αυτοί ετοιμάζονται διά πόλεμον.

I am for peace: but when I speak, they are for war.