Ψαλμοί 120

1 «Ωδή των Αναβαθμών.» Εν τη θλίψει μου έκραξα προς τον Κύριον, και εισήκουσέ μου.

“A song of the degrees.” Unto the Lord, when I was in distress, did I call, and he hath answered me.

2 Κύριε, λύτρωσον την ψυχήν μου από χειλέων ψευδών, από γλώσσης δολίας.

O Lord, deliver my soul from lips of falsehood, and from a tongue of deceit.

3 Τι θέλει σοι δώσει ή τι θέλει σοι προσθέσει, η δολία γλώσσα;

What will [God] give unto thee? or what will he add unto thee, thou tongue of deceit?

4 Τα ηκονημένα βέλη του δυνατού, μετά ανθράκων αρκεύθου.

Sharpened arrows of the mighty, with coals of the broom-bush.

5 Ουαί εις εμέ, διότι παροικώ εν Μεσέχ, κατοικώ εν ταις σκηναίς του Κηδάρ·

Woe is me, that I sojourn in Meshech, that I dwell in the tents of Kedar!

6 Πολύν καιρόν κατώκησεν η ψυχή μου μετά των μισούντων την ειρήνην.

Too long for herself hath my soul dwelt with him that hateth peace.

7 Εγώ αγαπώ την ειρήνην· αλλ' όταν ομιλώ, αυτοί ετοιμάζονται διά πόλεμον.

I am for peace; but when I speak, they are for war.