Ψαλμοί 120

1 «Ωδή των Αναβαθμών.» Εν τη θλίψει μου έκραξα προς τον Κύριον, και εισήκουσέ μου.

A Song of Ascents. In my distress I called unto the LORD, and He answered me.

2 Κύριε, λύτρωσον την ψυχήν μου από χειλέων ψευδών, από γλώσσης δολίας.

O LORD, deliver my soul from lying lips, from a deceitful tongue.

3 Τι θέλει σοι δώσει ή τι θέλει σοι προσθέσει, η δολία γλώσσα;

What shall be given unto thee, and what shall be done more unto thee, thou deceitful tongue?

4 Τα ηκονημένα βέλη του δυνατού, μετά ανθράκων αρκεύθου.

Sharp arrows of the mighty, with coals of broom.

5 Ουαί εις εμέ, διότι παροικώ εν Μεσέχ, κατοικώ εν ταις σκηναίς του Κηδάρ·

Woe is me, that I sojourn with Meshech, that I dwell beside the tents of Kedar!

6 Πολύν καιρόν κατώκησεν η ψυχή μου μετά των μισούντων την ειρήνην.

My soul hath full long had her dwelling with him that hateth peace.

7 Εγώ αγαπώ την ειρήνην· αλλ' όταν ομιλώ, αυτοί ετοιμάζονται διά πόλεμον.

I am all peace; but when I speak, they are for war.