Ψαλμοί 120

1 «Ωδή των Αναβαθμών.» Εν τη θλίψει μου έκραξα προς τον Κύριον, και εισήκουσέ μου.

A Song of Degrees. In mine affliction I cried to the Lord, and he hearkened to me.

2 Κύριε, λύτρωσον την ψυχήν μου από χειλέων ψευδών, από γλώσσης δολίας.

Deliver my soul, O Lord, from unjust lips, and from a deceitful tongue.

3 Τι θέλει σοι δώσει ή τι θέλει σοι προσθέσει, η δολία γλώσσα;

What should be given to thee, and what should be added to thee, for [thy] crafty tongue?

4 Τα ηκονημένα βέλη του δυνατού, μετά ανθράκων αρκεύθου.

Sharpened weapons of the mighty, with coals of the desert.

5 Ουαί εις εμέ, διότι παροικώ εν Μεσέχ, κατοικώ εν ταις σκηναίς του Κηδάρ·

Woe is me, that my sojourning is prolonged; I have tabernacled among the tents of Kedar.

6 Πολύν καιρόν κατώκησεν η ψυχή μου μετά των μισούντων την ειρήνην.

My soul has long been a sojourner;

7 Εγώ αγαπώ την ειρήνην· αλλ' όταν ομιλώ, αυτοί ετοιμάζονται διά πόλεμον.

I was peaceable among them that hated peace; when I spoke to them, they warred against me without a cause.