Ψαλμοί 119
1 Άλεφ. Μακάριοι οι άμωμοι εν οδώ· οι περιπατούντες εν τω νόμω του Κυρίου·
Saliga äro de vilkas väg är ostrafflig, de som vandra efter HERRENS lag.
2 Μακάριοι οι φυλάττοντες τα μαρτύρια αυτού, οι εκζητούντες αυτόν εξ όλης καρδίας·
Saliga äro de som taga hans vittnesbörd i akt, de som av allt hjärta söka honom,
3 αυτοί βεβαίως δεν πράττουσιν ανομίαν· εν ταις οδοίς αυτού περιπατούσι.
de som icke göra vad orätt är, utan vandra på hans vägar.
4 συ προσέταξας να φυλάττωνται ακριβώς αι εντολαί σου.
Du har givit befallningar, för att de skola hållas med all flit.
5 Είθε να κατευθύνωνται αι οδοί μου, διά να φυλάττω τα διατάγματά σου
O att mina vägar vore rätta, så att jag hölle dina stadgar!
6 Τότε δεν θέλω αισχυνθή, όταν επιβλέπω εις πάντα τα προστάγματά σου.
Då skulle jag icke komma på skam, när jag skådade på alla dina bud.
7 Θέλω σε δοξολογεί εν ευθύτητι καρδίας, όταν μάθω τας κρίσεις της δικαιοσύνης σου.
Jag vill tacka dig av uppriktigt hjärta, när jag får lära din rättfärdighets rätter.
8 Τα διατάγματά σου θέλω φυλάττει· μη με εγκαταλίπης ολοκλήρως.
Dina stadgar vill jag hålla; övergiv mig icke så helt och hållet.
9 Βεθ. Τίνι τρόπω θέλει καθαρίζει ο νέος την οδόν αυτού; φυλάττων τους λόγους σου.
Huru skall en yngling bevara sin väg obesmittad? När han håller sig efter ditt ord.
10 Εξ όλης της καρδίας μου σε εξεζήτησα· με μη αφήσης να αποπλανηθώ από των προσταγμάτων σου.
Jag söker dig av allt mitt hjärta; låt mig icke fara vilse från dina bud.
11 Εν τη καρδία μου εφύλαξα τα λόγιά σου, διά να μη αμαρτάνω εις σε.
Jag gömmer ditt tal i mitt hjärta, för att jag icke skall synda mot dig.
12 Ευλογητός είσαι, Κύριε· δίδαξόν με τα διατάγματά σου.
Lovad vare du, HERRE! Lär mig dina stadgar.
13 Διά των χειλέων μου διηγήθην πάσας τας κρίσεις του στόματός σου.
Med mina läppar förtäljer jag alla din muns rätter.
14 Εν τη οδώ των μαρτυρίων σου ευφράνθην, ως διά πάντα τα πλούτη.
Jag fröjdar mig över dina vittnesbörds väg såsom över alla skatter.
15 Εις τας εντολάς σου θέλω μελετά, και εις τας οδούς σου θέλω ενατενίζει.
Jag vill begrunda dina befallningar och skåda på dina stigar.
16 Εις τα διατάγματά σου θέλω εντρυφά· δεν θέλω λησμονήσει τους λόγους σου.
Jag har min lust i dina stadgar, jag förgäter icke ditt ord.
17 Γίμελ. Αντάμειψον τον δούλον σου· ούτω θέλω ζήσει, και θέλω φυλάξει τον λόγον σου.
Gör väl mot din tjänare, så att jag får leva, då vill jag hålla ditt ord.
18 Άνοιξον τους οφθαλμούς μου, και θέλω βλέπει τα θαυμάσια τα εκ του νόμου σου.
Öppna mina ögon, så att jag kan skåda undren i din lag.
19 Πάροικος είμαι εγώ εν τη γή· μη κρύψης απ' εμού τα προστάγματά σου.
Jag är en främling på jorden; fördölj icke dina bud för mig.
20 Η ψυχή μου λιποθυμεί εκ του πόθου τον οποίον έχω εις τας κρίσεις σου πάντοτε.
Min själ är sönderkrossad av ständig trängtan efter dina rätter.
21 Συ επετίμησας τους επικαταράτους υπερηφάνους, τους εκκλίνοντας από των προσταγμάτων σου.
Du näpser de fräcka, de förbannade, dem som fara vilse från dina bud.
22 Σήκωσον απ' εμού το όνειδος και την καταφρόνησιν· διότι εφύλαξα τα μαρτύριά σου.
Tag bort ifrån mig smälek och förakt, ty jag tager i akt dina vittnesbörd.
23 Άρχοντες τωόντι εκάθισαν και ελάλουν εναντίον μου· αλλ' ο δούλός σου εμελέτα εις τα διατάγματά σου.
Ja, furstar sitta och lägga råd mot mig, men din tjänare begrundar dina stadgar;
24 Τα μαρτυριά σου βεβαίως είναι η τρυφή μου και οι σύμβουλοί μου.
ja, dina vittnesbörd äro min lust, de äro mina rådgivare.
25 Δάλεθ. Η ψυχή μου εκολλήθη εις το χώμα· ζωοποίησόν με κατά τον λόγον σου.
Min själ ligger nedtryckt i stoftet; behåll mig vid liv efter ditt ord.
26 Εφανέρωσα τας οδούς μου, και μου εισήκουσας· δίδαξόν με τα διατάγματά σου.
Jag förtäljde om mina vägar, och du svarade mig; lär mig dina stadgar.
27 Κάμε με να εννοώ την οδόν των εντολών σου, και θέλω μελετά εις τα θαυμάσιά σου.
Lär mig att förstå dina befallningars väg, så vill jag begrunda dina under.
28 Η ψυχή μου τήκεται υπό θλίψεως· στερέωσόν με κατά τον λόγον σου.
Min själ gråter av bedrövelse; upprätta mig efter ditt ord.
29 Απομάκρυνον απ' εμού την οδόν του ψεύδους, και χάρισόν μοι τον νόμον σου.
Låt lögnens väg vara fjärran ifrån mig, och förunna mig din undervisning.
30 Την οδόν της αληθείας εξέλεξα· προ οφθαλμών μου έθεσα τας κρίσεις σου.
Jag har utvalt sanningens väg, dina rätter har jag ställt framför mig.
31 Προσεκολλήθην εις τα μαρτύριά σου· Κύριε, μη με καταισχύνης.
Jag håller mig till dina vittnesbörd; HERRE, låt mig icke komma på skam.
32 Την οδόν των προσταγμάτων σου θέλω τρέχει, όταν πλατύνης την καρδίαν μου.
Jag vill löpa dina buds väg, ty du tröstar mitt hjärta.
33 Ε. Δίδαξόν με, Κύριε, την οδόν των διαταγμάτων σου, και θέλω φυλάττει αυτήν μέχρι τέλους.
Visa mig, HERRE, dina stadgars väg, så vill jag taga den i akt intill änden.
34 Συνέτισόν με, και θέλω φυλάττει τον νόμον σου· ναι, θέλω φυλάττει αυτόν εν όλη καρδία.
Giv mig förstånd, så vill jag taga din lag i akt och hålla den av allt hjärta.
35 Οδήγησόν με εις την οδόν των προσταγμάτων σου· διότι ευφραίνομαι εις αυτήν.
Led mig på dina buds stig, ty till den har jag behag.
36 Κλίνον την καρδίαν μου εις τα μαρτύριά σου και μη εις πλεονεξίαν.
Böj mitt hjärta till dina vittnesbörd, och låt det icke vika av till orätt vinning.
37 Απόστρεψον τους οφθαλμούς μου από του να βλέπωσι ματαιότητα· ζωοποίησόν με εν τη οδώ σου.
Vänd bort mina ögon, så att de icke se efter fåfänglighet; behåll mig vid liv på dina vägar.
38 Εκτέλεσον τον λόγον σου προς τον δούλον σου, όστις είναι δεδομένος εις τον φόβον σου.
Uppfyll på din tjänare ditt tal, ty det leder till din fruktan.
39 Αφαίρεσον το όνειδός μου, το οποίον φοβούμαι· διότι αι κρίσεις σου είναι αγαθαί.
Vänd bort ifrån mig den smälek som jag fruktar; ty dina rätter äro goda.
40 Ιδού, επεθύμησα τας εντολάς σου· ζωοποίησόν με διά της δικαιοσύνης σου.
Se, jag längtar efter dina befallningar; behåll mig vid liv genom din rättfärdighet.
41 Βάου. Και ας έλθη επ εμέ το έλεός σου, Κύριε, και η σωτηρία σου κατά τον λόγον σου.
Din nåd komme över mig, HERRE, din frälsning efter ditt tal;
42 Τότε θέλω αποκριθή προς τον ονειδίζοντά με· διότι ελπίζω επί τον λόγον σου.
Så kan jag giva den svar, som smädar mig; ty jag förtröstar på ditt ord.
43 Και μη αφαιρέσης ολοτελώς από του στόματός μου τον λόγον της αληθείας· διότι ήλπισα επί τας κρίσεις σου.
Ryck icke sanningens ord så helt och hållet bort ifrån min mun, ty jag hoppas på dina domar.
44 Και θέλω φυλάττει τον νόμον σου διαπαντός, εις τον αιώνα του αιώνος.
Så vill jag hålla din lag beständigt, ja, alltid och evinnerligen.
45 Και θέλω περιπατεί εν ευρυχωρία· διότι εξεζήτησα τας εντολάς σου.
Låt mig gå fram på rymlig plats, ty jag begrundar dina befallningar.
46 Και θέλω ομιλεί περί των μαρτυρίων σου έμπροσθεν βασιλέων, και δεν θέλω αισχυνθή.
Jag vill tala om dina vittnesbörd inför konungar, och jag skall icke komma på skam.
47 Και θέλω εντρυφά εις τα προστάγματά σου, τα οποία ηγάπησα.
Jag vill hava min lust i dina bud, ty de äro mig kära;
48 Και θέλω υψόνει τας χείρας μου προς τα προστάγματά σου, τα οποία ηγάπησα· και θέλω μελετά εις τα διατάγματά σου.
jag vill lyfta mina händer upp till dina bud, ty de äro mig kära, och jag vill begrunda dina stadgar.
49 Ζάϊν. Ενθυμήθητι τον λόγον τον προς τον δούλον σου, εις τον οποίον με επήλπισας.
Tänk på ordet till din tjänare, eftersom du har givit mig hopp.
50 Αύτη είναι η παρηγορία μου εν τη θλίψει μου, ότι ο λόγος σου με εζωοποίησεν.
Det är min tröst i mitt lidande att ditt tal behåller mig vid liv.
51 Οι υπερήφανοι με εχλεύαζον σφόδρα· αλλ' εγώ από του νόμου σου δεν εξέκλινα.
De fräcka bespotta mig övermåttan; likväl viker jag icke ifrån din lag.
52 Ενεθυμήθην τας απ' αιώνος κρίσεις σου, Κύριε, και παρηγορήθην.
Jag tänker på dina domar i forna tider, HERRE, och jag varder tröstar.
53 Φρίκη με κατέλαβεν εξ αιτίας των ασεβών, των εγκαταλειπόντων τον νόμον σου.
Glödande harm griper mig för de ogudaktigas skull, därför att de övergiva din lag.
54 Τα διατάγματά σου υπήρξαν εις εμέ ψαλμωδίαι εν τω οίκω της παροικίας μου.
Dina stadgar äro lovsånger för mig i det hus där jag dväljes.
55 Ενεθυμήθην εν νυκτί το όνομά σου, Κύριε· και εφύλαξα τον νόμον σου.
Jag tänker om natten på ditt namn, HERRE, och jag håller din lag.
56 Τούτο έγεινεν εις εμέ, διότι εφύλαξα τας εντολάς σου.
Detta har blivit mig beskärt: att jag får taga dina befallningar i akt.
57 Χεθ. Συ, Κύριε, μερίς μου είσαι· είπα να φυλάξω τους λόγους σου.
Min del är HERREN; jag har beslutit att hålla dina ord.
58 Παρεκάλεσα το πρόσωπόν σου εν όλη καρδία· ελέησόν με κατά τον λόγον σου.
Jag bönfaller inför dig av allt hjärta; var mig nådig efter ditt tal.
59 Διελογίσθην τας οδούς μου και έστρεψα τους πόδας μου εις τα μαρτύριά σου.
Jag betänker mina vägar och vänder mina fötter till dina vittnesbörd.
60 Έσπευσα και δεν εβράδυνα να φυλάξω τα προστάγματά σου.
Jag skyndar mig och dröjer icke att hålla dina bud.
61 Στίφη ασεβών με περιεκύκλωσαν· αλλ' εγώ δεν ελησμόνησα τον νόμον σου.
De ogudaktigas snaror omgiva mig, men jag förgäter icke din lag.
62 Το μεσονύκτιον εγείρομαι διά να σε δοξολογώ διά τας κρίσεις της δικαιοσύνης σου.
Mitt i natten står jag upp för att tacka dig för din rättfärdighets rätter.
63 Εγώ είμαι μέτοχος πάντων των φοβουμένων σε και φυλαττόντων τας εντολάς σου.
Jag sluter mig till alla dem som frukta dig och till dem som hålla dina befallningar.
64 Η γη, Κύριε, είναι πλήρης του ελέους σου· δίδαξόν με τα διατάγματά σου.
Jorden är full av din nåd, o HERRE; lär mig dina stadgar.
65 Τεθ. Συ, Κύριε, ευηργέτησας τον δούλον σου κατά τον λόγον σου.
Du gör din tjänare gott, HERRE, efter ditt ord.
66 Δίδαξόν με φρόνησιν και γνώσιν· διότι επίστευσα εις τα προστάγματά σου.
Lär mig gott förstånd och kunskap, ty jag tror på dina bud.
67 Πριν ταλαιπωρηθώ, εγώ επλανώμην· αλλά τώρα εφύλαξα τον λόγον σου.
Förrän jag fick lida, for jag vilse, men nu håller jag mig vid ditt tal.
68 Συ είσαι αγαθός και αγαθοποιός· δίδαξόν με τα διατάγματά σου.
Du är god och gör vad gott är; lär mig dina stadgar.
69 Οι υπερήφανοι έπλεξαν κατ' εμού ψεύδος· αλλ' εγώ εν όλη καρδία θέλω φυλάττει τας εντολάς σου.
De fräcka hopspinna lögn mot mig, men jag vill av allt hjärta taga dina befallningar i akt.
70 Η καρδία αυτών έπηξεν ως πάχος· αλλ' εγώ εντρυφώ εις τον νόμον σου.
Deras hjärtan äro okänsliga såsom fett, men jag har min lust i din lag.
71 Καλόν έγεινεν εις εμέ ότι εταλαιπωρήθην, διά να μάθω τα διατάγματά σου.
Det var mig gott att jag vart tuktad, så att jag fick lära mig dina stadgar.
72 Ο νόμος του στόματός σου είναι καλήτερος εις εμέ, υπέρ χιλιάδας χρυσίου και αργυρίου.
Din muns lag är mig bättre än tusentals stycken guld och silver.
73 Ιώδ. Αι χείρές σου με έκαμαν και με έπλασαν· συνέτισόν με, και θέλω μάθει τα προστάγματά σου.
Dina händer hava gjort och berett mig; giv mig förstånd, så att jag kan lära dina bud.
74 Οι φοβούμενοί σε θέλουσι με ιδεί και ευφρανθή, διότι ήλπισα επί τον λόγον σου.
De som frukta dig skola se mig och glädjas, ty jag hoppas på ditt ord.
75 Γνωρίζω, Κύριε, ότι αι κρίσεις σου είναι δικαιοσύνη, και ότι πιστώς με εταλαιπώρησας.
HERRE, jag vet att dina domar äro rättfärdiga, och att du har tuktat mig i trofasthet.
76 Ας με παρηγορήση, δέομαι, το έλεός σου, κατά τον λόγον σου τον προς τον δούλον σου.
Din nåd vare min tröst, såsom du har lovat din tjänare.
77 Ας έλθωσιν επ' εμέ οι οικτιρμοί σου, διά να ζώ· διότι ο νόμος σου είναι η τρυφή μου.
Din barmhärtighet komme över mig, så att jag får leva; ty din lag är min lust.
78 Ας αισχυνθώσιν οι υπερήφανοι, διότι ζητούσιν αδίκως να με ανατρέψωσιν· αλλ' εγώ θέλω μελετά εις τας εντολάς σου.
På skam komme de fräcka, ty de hava gjort mig orätt utan sak; men jag vill begrunda dina befallningar.
79 Ας επιστρέψωσιν εις εμέ οι φοβούμενοί σε, και οι γνωρίζοντες τα μαρτύριά σου·
Till mig må de vända sig, som frukta dig, och de om känna dina vittnesbörd.
80 Ας ήναι η καρδία μου άμωμος εις τα διατάγματά σου, διά να μη αισχυνθώ.
Mitt hjärta vare ostraffligt i dina stadgar, så att jag icke kommer på skam.
81 Καφ. Λιποθυμεί η ψυχή μου διά την σωτηρίαν σου· επί τον λόγον σου ελπίζω.
Min själ trängtar efter din frälsning, jag hoppas på ditt ord.
82 Οι οφθαλμοί μου απέκαμον διά τον λόγον σου, λέγοντες, Πότε θέλεις με παρηγορήσει;
Mina ögon trängta efter ditt tal, och jag säger: "När vill du trösta mig?"
83 Διότι έγεινα ως ασκός εν τω καπνώ· αλλά τα διατάγματά σου δεν ελησμόνησα.
Ty jag är såsom en vinlägel i rök, men jag förgäter icke dina stadgar.
84 Πόσαι είναι αι ημέραι του δούλου σου; πότε θέλεις κάμει κρίσιν εναντίον των καταδιωκόντων με;
Huru få äro icke din tjänares dagar! När vill du hålla dom över mina förföljare?
85 Οι υπερήφανοι, οι εναντίοι του νόμου σου, έσκαψαν εις εμέ λάκκους.
De fräcka gräva gropar för mig, de som icke leva efter din lag.
86 Πάντα τα προστάγματά σου είναι αλήθεια· αδίκως με κατατρέχουσι· βοήθησόν μοι.
Alla dina bud äro sanning; utan sak förföljer man mig; hjälp mig.
87 Παρ' ολίγον με κατέστρεψαν εις την γήν· αλλ' εγώ δεν εγκατέλιπον τας εντολάς σου.
De hava så när fördärvat mig på jorden, fastän jag icke har övergivit dina befallningar.
88 Ζωοποίησόν με κατά το έλεός σου· και θέλω φυλάξει τα μαρτύρια του στόματός σου.
Behåll mig vid liv efter din nåd, så vill jag hålla din muns vittnesbörd.
89 Λάμεδ. Εις τον αιώνα, Κύριε, διαμένει ο λόγος σου εν τω ουρανώ·
Evinnerligen, HERRE, står ditt ord fast i himmelen.
90 η αλήθειά σου εις γενεάν και γενεάν· εθεμελίωσας την γην, και διαμένει.
Från släkte till släkte varar din trofasthet; du har grundat jorden, och den består.
91 Κατά τας διατάξεις σου διαμένουσιν έως της σήμερον, διότι τα σύμπαντα είναι δούλοι σου.
Till att utföra dina rätter består allt än i dag, ty allting måste tjäna dig.
92 Εάν ο νόμος σου δεν ήτο η τρυφή μου, τότε ήθελον χαθή εν τη θλίψει μου.
Om din lag icke hade varit min lust, så hade jag förgåtts i mitt elände.
93 Εις τον αιώνα δεν θέλω λησμονήσει τας εντολάς σου, διότι εν αυταίς με εζωοποίησας.
Aldrig skall jag förgäta dina befallningar, ty genom dem har du behållit mig vid liv.
94 Σος είμαι εγώ· σώσον με· διότι τας εντολάς σου εξεζήτησα.
Jag är din, fräls mig; ty jag begrundar dina befallningar.
95 Οι ασεβείς με περιέμενον διά να με αφανίσωσιν· αλλ' εγώ θέλω προσέχει εις τα μαρτύριά σου.
På mig vakta de ogudaktiga för att förgöra mig; men jag aktar på dina vittnesbörd.
96 Εις πάσαν τελειότητα είδον όριον· αλλ' ο νόμος σου είναι πλατύς σφόδρα.
På all annan fullkomlighet har jag sett en ände, men ditt bud är omätligt i vidd.
97 Μεμ. Πόσον αγαπώ τον νόμον σου· όλην την ημέραν είναι μελέτη μου.
Huru kär har jag icke din lag! Hela dagen begrundar jag den.
98 Διά των προσταγμάτων σου με έκαμες σοφώτερον των εχθρών μου, διότι είναι πάντοτε μετ' εμού.
Visare än mina fiender äro, göra mig dina bud, ty de tillhöra mig för evig tid.
99 Είμαι συνετώτερος πάντων των διδασκόντων με· διότι τα μαρτύριά σου είναι μελέτη μου.
Jag är klokare än alla mina lärare, ty jag begrundar dina vittnesbörd.
100 Είμαι συνετώτερος των γερόντων· διότι εφύλαξα τας εντολάς σου.
Jag är förståndigare än de gamle, ty jag tager dina befallningar i akt.
101 Από πάσης οδού πονηράς εκώλυσα τους πόδας μου, διά να φυλάξω τον λόγον σου.
Jag avhåller mina fötter ifrån alla onda vägar, för att jag må hålla ditt ord.
102 Από των κρίσεών σου δεν εξέκλινα· διότι συ με εδίδαξας.
Jag viker icke ifrån dina rätter, ty du undervisar mig.
103 Πόσον γλυκείς είναι οι λόγοι σου εις τον ουρανίσκον μου· είναι υπέρ μέλι εις το στόμα μου.
Huru ljuvt för min tunga är icke ditt tal! Det är ljuvare än honung för min mun.
104 Εκ των εντολών σου έγεινα συνετός· διά τούτο εμίσησα πάσαν οδόν ψεύδους.
Av dina befallningar får jag förstånd; därför hatar jag alla lögnens vägar.
105 Νούν. Λύχνος εις τους πόδας μου είναι ο λόγος σου και φως εις τας τρίβους μου.
Ditt ord är mina fötters lykta och ett ljus på min stig.
106 Ώμοσα και θέλω εμμένει να φυλάττω τας κρίσεις της δικαιοσύνης σου.
Jag har svurit och hållit det: att taga din rättfärdighets rätter i akt.
107 Εταλαιπωρήθην σφόδρα· Κύριε, ζωοποίησόν με κατά τον λόγον σου.
Jag är storligen plågad; HERRE, behåll mig vid liv efter ditt ord.
108 Πρόσδεξαι, δέομαι, τας προαιρετικάς προσφοράς του στόματός μου, Κύριε· και δίδαξόν με τας κρίσεις σου.
Låt min muns frivilliga offer behaga dig, HERRE, och lär mig dina rätter.
109 Η ψυχή μου είναι πάντοτε εν κινδύνω· τον νόμον σου όμως δεν ελησμόνησα.
Jag bär min själ alltid i min hand, men jag förgäter icke din lag.
110 Οι ασεβείς έστησαν εις εμέ παγίδα· αλλ' εγώ από των εντολών σου δεν εξέκλινα.
De ogudaktiga lägga ut snaror för mig, men jag far icke vilse från dina befallningar.
111 Τα μαρτύριά σου εκληρονόμησα εις τον αιώνα· διότι ταύτα είναι η αγαλλίασις της καρδίας μου.
Jag har dina vittnesbörd till min eviga arvedel, ty de äro mitt hjärtas fröjd.
112 Έκλινα την καρδίαν μου εις το να κάμνω τα διατάγματά σου πάντοτε μέχρι τέλους.
Jag har böjt mitt hjärta till att göra efter dina stadgar, alltid och intill änden.
113 Σάμεχ. Εμίσησα τους διεστραμμένους στοχασμούς· τον δε νόμον σου ηγάπησα.
Jag hatar dem som halta på båda sidor, men din lag har jag kär.
114 Συ είσαι η σκέπη μου και η ασπίς μου· επί τον λόγον σου ελπίζω.
Du är mitt beskärm och min sköld; jag hoppas på ditt ord.
115 Απομακρύνθητε απ' εμού οι πονηρευόμενοι· διότι θέλω φυλάττει τα προστάγματα του Θεού μου.
Viken bort ifrån mig, I onde; jag vill taga min Guds bud i akt.
116 Υποστήριζέ με κατά τον λόγον σου και θέλω ζή· και μη με καταισχύνης εις την ελπίδα μου.
Uppehåll mig efter ditt tal, så att jag får leva, och låt mig icke komma på skam med mitt hopp.
117 Υποστήριζέ με και θέλω σωθή· και θέλω προσέχει διαπαντός εις τα διατάγματά σου.
Stöd mig, så att jag varder frälst, så vill jag alltid se med lust på dina stadgar.
118 Συ κατεπάτησας πάντας τους εκκλίνοντας από των διαταγμάτων σου· διότι ματαία είναι η δολιότης αυτών.
Du aktar för intet alla som fara vilse från dina stadgar, ty förgäves är deras svek.
119 Αποσκυβαλίζεις πάντας τους πονηρούς της γής· διά τούτο ηγάπησα τα μαρτύριά σου.
Du förkastar såsom slagg alla ogudaktiga på jorden; därför har jag dina vittnesbörd kära.
120 Έφριξεν η σαρξ μου από του φόβου σου, και από των κρίσεών σου εφοβήθην.
Av fruktan för dig ryser mitt kött, och jag rädes för dina domar.
121 Νγάϊν. Έκαμα κρίσιν και δικαιοσύνην· μη με παραδώσης εις τους αδικούντάς με.
Jag övar rätt och rättfärdighet; du skall icke överlämna mig åt mina förtryckare.
122 Γενού εγγυητής του δούλου σου εις καλόν· ας μη με καταθλίψωσιν οι υπερήφανοι.
Tag dig an din tjänares sak, och låt det gå honom väl; låt icke de fräcka förtrycka mig.
123 Οι οφθαλμοί μου απέκαμον διά την σωτηρίαν σου και διά τον λόγον της δικαιοσύνης σου.
Mina ögon trängta efter din frälsning och efter din rättfärdighets tal.
124 Κάμε μετά του δούλου σου κατά το έλεός σου και δίδαξόν με τα διατάγματά σου.
Gör med din tjänare efter din nåd, och lär mig dina stadgar.
125 Δούλος σου είμαι εγώ· συνέτισόν με, και θέλω γνωρίσει τα μαρτύριά σου.
Jag är din tjänare; giv mig förstånd, så att jag kan känna dina vittnesbörd.
126 Καιρός είναι διά να ενεργήση ο Κύριος· ηκύρωσαν τον νόμον σου.
Det är tid för HERREN att handla, ty de hava gjort din lag om intet.
127 Διά τούτο ηγάπησα τα προστάγματά σου υπέρ χρυσίον, και υπέρ χρυσίον καθαρόν.
Därför har jag dina bud kära mer än guld, jag, mer än fint guld.
128 Διά τούτο εγνώρισα ορθάς πάσας τας εντολάς σου περί παντός πράγματος· και εμίσησα πάσαν οδόν ψεύδους.
Därför håller jag alla dina befallningar i allo för rätta, men alla lögnens vägar hatar jag.
129 Πε. Θαυμαστά είναι τα μαρτύριά σου· διά τούτο εφύλαξεν αυτά η ψυχή μου.
Underbara äro dina vittnesbörd, därför tager min själ dem i akt.
130 Η φανέρωσις των λόγων σου φωτίζει· συνετίζει τους απλούς.
När dina ord upplåtas, giva de ljus och skänka förstånd åt de enfaldiga.
131 Ήνοιξε το στόμα μου και ανεστέναξα· διότι επεθύμησα τα προστάγματά σου.
Jag spärrar upp min mun och flämtar, ty jag längtar ivrigt efter dina bud.
132 Επίβλεψον επ' εμέ και ελέησόν με, καθώς συνειθίζεις προς τους αγαπώντας το όνομά σου.
Vänd dig till mig och var mig nådig, såsom rätt är mot dem som hava ditt namn kärt.
133 Στερέωσον τα βήματά μου εις τον λόγον σου· και ας μη με κατακυριεύση μηδεμία ανομία.
Gör mina steg fasta genom ditt tal, och låt ingen orätt varda mig övermäktig.
134 Λύτρωσόν με από καταδυναστείας ανθρώπων, και θέλω φυλάττει τας εντολάς σου.
Förlossa mig från människors förtryck, så vill jag hålla dina befallningar.
135 Επίφανον το πρόσωπόν σου επί τον δούλον σου, και δίδαξόν με τα διατάγματά σου.
Låt ditt ansikte lysa över din tjänare, och lär mig dina stadgar.
136 Ρύακας υδάτων κατεβίβασαν οι οφθαλμοί μου, επειδή δεν φυλάττουσι τον νόμον σου.
Vattenbäckar rinna ned från mina ögon, därför att man icke håller din lag.
137 Τσάδε. Δίκαιος είσαι, Κύριε, και ευθείαι αι κρίσεις σου.
HERRE, du är rättfärdig, och dina domar äro rättvisa.
138 Τα μαρτύριά σου, τα οποία διέταξας, είναι δικαιοσύνη και υπερτάτη αλήθεια.
Du har påbjudit dina vittnesbörd i rättfärdighet och i stor trofasthet.
139 Ο ζήλος μου με κατέφαγε, διότι ελησμόνησαν τους λόγους σου οι εχθροί μου.
Jag förtäres av nitälskan, därför att mina ovänner förgäta dina ord.
140 Ο λόγος σου είναι κεκαθαρισμένος σφόδρα· διά τούτο ο δούλός σου αγαπά αυτόν.
Ditt tal är väl luttrat, och din tjänare har det kärt.
141 Μικρός είμαι και εξουδενωμένος· δεν ελησμόνησα όμως τας εντολάς σου.
Jag är ringa och föraktad, men jag förgäter icke dina befallningar.
142 Η δικαιοσύνη σου είναι δικαιοσύνη εις τον αιώνα, και ο νόμος σου αλήθεια.
Din rättfärdighet är en evig rättfärdighet, och din lag är sanning.
143 Θλίψεις και στενοχωρίαι με εύρηκαν· τα προστάγματά σου όμως είναι η χαρά μου.
Nöd och trångmål hava träffat mig, men dina bud äro min lust.
144 Τα μαρτύριά σου είναι δικαιοσύνη εις τον αιώνα· Συνέτισόν με και θέλω ζήσει.
Dina vittnesbörd äro rättfärdiga evinnerligen; giv mig förstånd, så att jag får leva.
145 Κοφ. Έκραξα εν όλη καρδία· άκουσόν μου, Κύριε, και θέλω φυλάξει τα διατάγματά σου.
Jag ropar av allt hjärta, svara mig, HERRE; jag vill taga dina stadgar i akt.
146 Έκραξα προς σέ· σώσον με, και θέλω φυλάξει τα μαρτύριά σου.
Jag ropar till dig, fräls mig, så vill jag hålla dina vittnesbörd.
147 Προέλαβον την αυγήν και έκραξα· ήλπισα επί τον λόγον σου.
Jag kommer tidigt i morgongryningen och ropar; jag hoppas på dina ord.
148 Οι οφθαλμοί μου προλαμβάνουσι τας νυκτοφυλακάς, διά να μελετώ εις τον λόγον σου.
Mina ögon hasta före nattens väkter till att begrunda ditt tal.
149 Άκουσον της φωνής μου κατά το έλεός σου· ζωοποίησόν με, Κύριε, κατά την κρίσιν σου.
Hör min röst efter din nåd; HERRE, behåll mig vid liv efter dina rätter.
150 Επλησίασαν οι ακολουθούντες την πονηρίαν· εξέκλιναν από του νόμου σου.
Nära äro de som jaga efter skändlighet, de som äro långt ifrån din lag.
151 Συ, Κύριε, είσαι πλησίον, και πάντα τα προστάγματά σου είναι αλήθεια.
Nära är ock du, HERRE, och alla dina bud äro sanning.
152 Προ πολλού εγνώρισα εκ των μαρτυρίων σου, ότι εις τον αιώνα εθεμελίωσας αυτά.
Längesedan vet jag genom dina vittnesbörd att du har stadgat dem för evig tid.
153 Ρες. Ιδέ την θλίψιν μου και ελευθέρωσόν με· διότι δεν ελησμόνησα τον νόμον σου.
Se till mitt lidande och rädda mig, ty jag förgäter icke din lag.
154 Δίκασον την δίκην μου και λύτρωσόν με· ζωοποίησόν με κατά τον λόγον σου.
Utför min sak och förlossa mig; behåll mig vid liv efter ditt tal.
155 Μακράν από ασεβών η σωτηρία· διότι δεν εκζητούσι τα διατάγματά σου.
Frälsning är långt borta från de ogudaktiga, ty de fråga icke efter dina stadgar.
156 Μεγάλοι οι οικτιρμοί σου, Κύριε· ζωοποίησόν με κατά τας κρίσεις σου.
HERRE, din barmhärtighet är stor; behåll mig vid liv efter dina rätter.
157 Πολλοί είναι οι καταδιώκοντές με και οι θλίβοντές με· αλλ' από των μαρτυρίων σου δεν εξέκλινα.
Mina förföljare och ovänner äro många, men jag viker icke ifrån dina vittnesbörd.
158 Είδον τους παραβάτας και εταράχθην· διότι δεν εφύλαξαν τον λόγον σου.
När jag ser de trolösa, känner jag leda vid dem, därför att de icke hålla sig vid ditt tal.
159 Ιδέ πόσον αγαπώ τας εντολάς σου· Κύριε, ζωοποίησόν με κατά το έλεός σου.
Se därtill att jag har dina befallningar kära; HERRE, behåll mig vid liv efter din nåd.
160 Το κεφάλαιον του λόγου σου είναι η αλήθεια· και εις τον αιώνα μένουσι πάσαι αι κρίσεις της δικαιοσύνης σου.
Summan av ditt ord är sanning, och alla din rättfärdighets rätter vara evinnerligen.
161 Σχίν. Άρχοντες με κατεδίωξαν αναιτίως· αλλ' η καρδία μου τρέμει από του λόγου σου.
Furstar förfölja mig utan sak, men mitt hjärta fruktar för dina ord.
162 Αγάλλομαι εις τον λόγον σου, ως ο ευρίσκων λάφυρα πολλά.
Jag fröjdar mig över ditt tal såsom den som vinner stort byte.
163 Μισώ και βδελύττομαι το ψεύδος· τον νόμον σου αγαπώ.
Jag hatar lögnen, den skall vara mig en styggelse; men din lag har jag kär.
164 Επτάκις της ημέρας σε αινώ, διά τας κρίσεις της δικαιοσύνης σου.
Jag lovar dig sju gånger om dagen för din rättfärdighets rätter.
165 Ειρήνην πολλήν έχουσιν οι αγαπώντες τον νόμον σου· και εις αυτούς δεν υπάρχει πρόσκομμα.
Stor frid äga de som hava din lag kär, och intet finnes, som bringar dem på fall.
166 Ήλπισα επί την σωτηρίαν σου, Κύριε· και έπραξα τα προστάγματά σου.
Jag väntar efter din frälsning, HERRE, och jag gör efter dina bud.
167 Εφύλαξεν η ψυχή μου τα μαρτύριά σου· και ηγάπησα αυτά σφόδρα.
Min själ håller dina vittnesbörd, och jag har dem storligen kära.
168 Εφύλαξα τας εντολάς σου και τα μαρτύριά σου· διότι πάσαι αι οδοί μου είναι ενώπιόν σου.
Jag håller dina befallningar och vittnesbörd, ty du känner alla mina vägar.
169 Ταυ. Ας πλησιάση η κραυγή μου ενώπιόν σου, Κύριε· συνέτισόν με κατά τον λόγον σου.
HERRE, mitt rop komme inför ditt ansikte; giv mig förstånd efter ditt ord.
170 Ας έλθη η δέησίς μου ενώπιόν σου· λύτρωσόν με κατά τον λόγον σου.
Min bön komme inför ditt ansikte; rädda mig efter ditt tal.
171 Τα χείλη μου θέλουσι προφέρει ύμνον, όταν με διδάξης τα διατάγματά σου.
Mina läppar må flöda över av lov, ty du lär mig dina stadgar.
172 Η γλώσσα μου θέλει λαλεί τον λόγον σου· διότι πάντα τα προστάγματά σου είναι δικαιοσύνη.
Min tunga sjunge om ditt ord, ty alla dina bud äro rättfärdiga.
173 Ας ήναι η χειρ σου εις βοήθειάν μου· διότι εξέλεξα τας εντολάς σου.
Din hand vare mig till hjälp, ty jag har utvalt dina befallningar.
174 Επεθύμησα την σωτηρίαν σου, Κύριε· και ο νόμος σου είναι τρυφή μου.
Jag längtar efter din frälsning, HERRE, och din lag är min lust.
175 Ας ζήση η ψυχή μου και θέλει σε αινεί· και αι κρίσεις σου ας με βοηθώσι.
Låt min själ leva, så skall hon lova dig; och låt dina rätter hjälpa mig.
176 Περιεπλανήθην ως πρόβατον απολωλός· ζήτησον τον δούλον σου· διότι δεν ελησμόνησα τα προστάγματά σου.
Om jag far vilse, så uppsök din tjänare såsom ett förlorat får, ty jag förgäter icke dina bud.
