Ψαλμοί 119
1 Άλεφ. Μακάριοι οι άμωμοι εν οδώ· οι περιπατούντες εν τω νόμω του Κυρίου·
Благо онима којима је пут чист, који ходе у закону Господњем.
2 Μακάριοι οι φυλάττοντες τα μαρτύρια αυτού, οι εκζητούντες αυτόν εξ όλης καρδίας·
Благо онима који чувају откривења Његова, свим срцем траже Га;
3 αυτοί βεβαίως δεν πράττουσιν ανομίαν· εν ταις οδοίς αυτού περιπατούσι.
Који не чине безакоња, ходе путевима Његовим!
4 συ προσέταξας να φυλάττωνται ακριβώς αι εντολαί σου.
Ти си дао заповести своје, да се чувају добро.
5 Είθε να κατευθύνωνται αι οδοί μου, διά να φυλάττω τα διατάγματά σου
Кад би путеви моји били управљени да чувам наредбе Твоје!
6 Τότε δεν θέλω αισχυνθή, όταν επιβλέπω εις πάντα τα προστάγματά σου.
Онда се не бих постидео, пазећи на заповести Твоје;
7 Θέλω σε δοξολογεί εν ευθύτητι καρδίας, όταν μάθω τας κρίσεις της δικαιοσύνης σου.
Хвалио бих Те с правим срцем, учећи се праведним законима Твојим.
8 Τα διατάγματά σου θέλω φυλάττει· μη με εγκαταλίπης ολοκλήρως.
Чуваћу наредбе Твоје, немој ме оставити сасвим.
9 Βεθ. Τίνι τρόπω θέλει καθαρίζει ο νέος την οδόν αυτού; φυλάττων τους λόγους σου.
Како ће младић очистити пут свој? Владајући се по Твојим речима.
10 Εξ όλης της καρδίας μου σε εξεζήτησα· με μη αφήσης να αποπλανηθώ από των προσταγμάτων σου.
Свим срцем својим тражим Тебе, не дај ми да зађем од заповести Твојих.
11 Εν τη καρδία μου εφύλαξα τα λόγιά σου, διά να μη αμαρτάνω εις σε.
У срце своје затворио сам реч Твоју, да Ти не грешим.
12 Ευλογητός είσαι, Κύριε· δίδαξόν με τα διατάγματά σου.
Благословен си, Господе! Научи ме наредбама својим.
13 Διά των χειλέων μου διηγήθην πάσας τας κρίσεις του στόματός σου.
Устима својим јављам све судове уста Твојих.
14 Εν τη οδώ των μαρτυρίων σου ευφράνθην, ως διά πάντα τα πλούτη.
На путу откривења Твојих радујем се као за велико богатство.
15 Εις τας εντολάς σου θέλω μελετά, και εις τας οδούς σου θέλω ενατενίζει.
О заповестима Твојим размишљам, и пазим на путеве Твоје.
16 Εις τα διατάγματά σου θέλω εντρυφά· δεν θέλω λησμονήσει τους λόγους σου.
Наредбама Твојим тешим се, не заборављам речи Твоје.
17 Γίμελ. Αντάμειψον τον δούλον σου· ούτω θέλω ζήσει, και θέλω φυλάξει τον λόγον σου.
Учини милост слузи свом, да бих живео и чувао реч Твоју.
18 Άνοιξον τους οφθαλμούς μου, και θέλω βλέπει τα θαυμάσια τα εκ του νόμου σου.
Отвори очи моје, да бих видео чудеса закона Твог;
19 Πάροικος είμαι εγώ εν τη γή· μη κρύψης απ' εμού τα προστάγματά σου.
Гост сам на земљи, немој сакрити од мене заповести своје.
20 Η ψυχή μου λιποθυμεί εκ του πόθου τον οποίον έχω εις τας κρίσεις σου πάντοτε.
Изнеможе душа моја желећи без престанка познати судове Твоје.
21 Συ επετίμησας τους επικαταράτους υπερηφάνους, τους εκκλίνοντας από των προσταγμάτων σου.
Ти си страшан проклетим охолицама, које застрањују од заповести Твојих.
22 Σήκωσον απ' εμού το όνειδος και την καταφρόνησιν· διότι εφύλαξα τα μαρτύριά σου.
Одврати од мене руг и срамоту, јер чувам откривења Твоја.
23 Άρχοντες τωόντι εκάθισαν και ελάλουν εναντίον μου· αλλ' ο δούλός σου εμελέτα εις τα διατάγματά σου.
Седе кнезови и договарају се на мене; а слуга Твој размишља о наредбама Твојим.
24 Τα μαρτυριά σου βεβαίως είναι η τρυφή μου και οι σύμβουλοί μου.
Откривења су Твоја утеха моја, саветници моји.
25 Δάλεθ. Η ψυχή μου εκολλήθη εις το χώμα· ζωοποίησόν με κατά τον λόγον σου.
Душа моја лежи у праху; оживи ме по речи својој.
26 Εφανέρωσα τας οδούς μου, και μου εισήκουσας· δίδαξόν με τα διατάγματά σου.
Казујем путеве своје, и чујеш ме; научи ме наредбама својим.
27 Κάμε με να εννοώ την οδόν των εντολών σου, και θέλω μελετά εις τα θαυμάσιά σου.
Уразуми ме о путу заповести својих, и размишљаћу о чудесима Твојим.
28 Η ψυχή μου τήκεται υπό θλίψεως· στερέωσόν με κατά τον λόγον σου.
Сузе пролива душа моја од туге, окрепи ме по речи својој.
29 Απομάκρυνον απ' εμού την οδόν του ψεύδους, και χάρισόν μοι τον νόμον σου.
Пут лажни уклони од мене и закон свој даруј ми.
30 Την οδόν της αληθείας εξέλεξα· προ οφθαλμών μου έθεσα τας κρίσεις σου.
Пут истини избрах, законе Твоје тражим.
31 Προσεκολλήθην εις τα μαρτύριά σου· Κύριε, μη με καταισχύνης.
Прионух за откривења Твоја, Господе; немој ме осрамотити.
32 Την οδόν των προσταγμάτων σου θέλω τρέχει, όταν πλατύνης την καρδίαν μου.
Путем заповести Твојих трчим, јер си раширио срце моје.
33 Ε. Δίδαξόν με, Κύριε, την οδόν των διαταγμάτων σου, και θέλω φυλάττει αυτήν μέχρι τέλους.
Покажи ми, Господе, пут наредаба својих, да га се држим до краја.
34 Συνέτισόν με, και θέλω φυλάττει τον νόμον σου· ναι, θέλω φυλάττει αυτόν εν όλη καρδία.
Уразуми ме, и држаћу се закона Твог, и чувати га свим срцем.
35 Οδήγησόν με εις την οδόν των προσταγμάτων σου· διότι ευφραίνομαι εις αυτήν.
Постави ме на стазу заповести својих, јер ми је она омилела.
36 Κλίνον την καρδίαν μου εις τα μαρτύριά σου και μη εις πλεονεξίαν.
Привиј срце моје к откривењима својим, а не к лакомству.
37 Απόστρεψον τους οφθαλμούς μου από του να βλέπωσι ματαιότητα· ζωοποίησόν με εν τη οδώ σου.
Одврати очи моје да не гледају ништавила, путем својим оживи ме.
38 Εκτέλεσον τον λόγον σου προς τον δούλον σου, όστις είναι δεδομένος εις τον φόβον σου.
Испуни слузи свом реч своју да Те се боји.
39 Αφαίρεσον το όνειδός μου, το οποίον φοβούμαι· διότι αι κρίσεις σου είναι αγαθαί.
Уклони руг мој, ког се плашим; јер су судови Твоји благи.
40 Ιδού, επεθύμησα τας εντολάς σου· ζωοποίησόν με διά της δικαιοσύνης σου.
Миле су ми заповести Твоје, правдом својом оживи ме.
41 Βάου. Και ας έλθη επ εμέ το έλεός σου, Κύριε, και η σωτηρία σου κατά τον λόγον σου.
Нека дође на ме милост Твоја, Господе, помоћ Твоја по речи Твојој.
42 Τότε θέλω αποκριθή προς τον ονειδίζοντά με· διότι ελπίζω επί τον λόγον σου.
И ја ћу одговорити ономе који ме ружи; јер се уздам у реч Твоју.
43 Και μη αφαιρέσης ολοτελώς από του στόματός μου τον λόγον της αληθείας· διότι ήλπισα επί τας κρίσεις σου.
Немој узети никад од уста мојих речи истине, јер чекам судове Твоје.
44 Και θέλω φυλάττει τον νόμον σου διαπαντός, εις τον αιώνα του αιώνος.
И чуваћу закон Твој свагда, довека и без престанка.
45 Και θέλω περιπατεί εν ευρυχωρία· διότι εξεζήτησα τας εντολάς σου.
Ходићу слободно, јер тражим заповести Твоје.
46 Και θέλω ομιλεί περί των μαρτυρίων σου έμπροσθεν βασιλέων, και δεν θέλω αισχυνθή.
Говорићу о откривењима Твојим пред царевима, и нећу се стидети.
47 Και θέλω εντρυφά εις τα προστάγματά σου, τα οποία ηγάπησα.
Тешићу се заповестима Твојим, које љубим.
48 Και θέλω υψόνει τας χείρας μου προς τα προστάγματά σου, τα οποία ηγάπησα· και θέλω μελετά εις τα διατάγματά σου.
Руке своје пружам к заповестима Твојим, које љубим, и размишљам о наредбама Твојим.
49 Ζάϊν. Ενθυμήθητι τον λόγον τον προς τον δούλον σου, εις τον οποίον με επήλπισας.
Опомени се речи своје к слузи свом, на коју си ми заповедио да се ослањам.
50 Αύτη είναι η παρηγορία μου εν τη θλίψει μου, ότι ο λόγος σου με εζωοποίησεν.
У невољи мојој теши ме што ме реч Твоја оживљава.
51 Οι υπερήφανοι με εχλεύαζον σφόδρα· αλλ' εγώ από του νόμου σου δεν εξέκλινα.
Охоли ми се ругају веома; али ја не одступам од закона Твог.
52 Ενεθυμήθην τας απ' αιώνος κρίσεις σου, Κύριε, και παρηγορήθην.
Памтим судове Твоје од искона, Господе, и тешим се.
53 Φρίκη με κατέλαβεν εξ αιτίας των ασεβών, των εγκαταλειπόντων τον νόμον σου.
Гнев ме обузима на безбожнике, који остављају закон Твој.
54 Τα διατάγματά σου υπήρξαν εις εμέ ψαλμωδίαι εν τω οίκω της παροικίας μου.
Наредбе су Твоје песма моја у путничком стану мом.
55 Ενεθυμήθην εν νυκτί το όνομά σου, Κύριε· και εφύλαξα τον νόμον σου.
Ноћу помињем име Твоје, Господе, и чувам закон Твој.
56 Τούτο έγεινεν εις εμέ, διότι εφύλαξα τας εντολάς σου.
То је моје, да чувам заповести Твоје.
57 Χεθ. Συ, Κύριε, μερίς μου είσαι· είπα να φυλάξω τους λόγους σου.
Део мој Ти си, Господе; наумио сам чувати речи Твоје.
58 Παρεκάλεσα το πρόσωπόν σου εν όλη καρδία· ελέησόν με κατά τον λόγον σου.
Молим Ти се из свега срца, смилуј се на ме по речи својој.
59 Διελογίσθην τας οδούς μου και έστρεψα τους πόδας μου εις τα μαρτύριά σου.
Разматрам путеве своје, и обраћам ноге своје к откривењима Твојим.
60 Έσπευσα και δεν εβράδυνα να φυλάξω τα προστάγματά σου.
Хитим, и не затежем се чувати заповести Твоје.
61 Στίφη ασεβών με περιεκύκλωσαν· αλλ' εγώ δεν ελησμόνησα τον νόμον σου.
Мреже безбожничке опколише ме, али закон Твој не заборављам.
62 Το μεσονύκτιον εγείρομαι διά να σε δοξολογώ διά τας κρίσεις της δικαιοσύνης σου.
У по ноћи устајем да Те славим за праведне судове Твоје.
63 Εγώ είμαι μέτοχος πάντων των φοβουμένων σε και φυλαττόντων τας εντολάς σου.
У заједници сам са свима који се Тебе боје и који чувају заповести Твоје.
64 Η γη, Κύριε, είναι πλήρης του ελέους σου· δίδαξόν με τα διατάγματά σου.
Доброте је Твоје, Господе, пуна сва земља; наредбама својим научи ме.
65 Τεθ. Συ, Κύριε, ευηργέτησας τον δούλον σου κατά τον λόγον σου.
Учинио си добро слузи свом, Господе, по речи својој.
66 Δίδαξόν με φρόνησιν και γνώσιν· διότι επίστευσα εις τα προστάγματά σου.
Доброј мисли и знању научи ме, јер заповестима Твојим верујем.
67 Πριν ταλαιπωρηθώ, εγώ επλανώμην· αλλά τώρα εφύλαξα τον λόγον σου.
Пре страдања свог лутах, а сад чувам реч Твоју.
68 Συ είσαι αγαθός και αγαθοποιός· δίδαξόν με τα διατάγματά σου.
Ти си добар, и добро чиниш; научи ме наредбама својим.
69 Οι υπερήφανοι έπλεξαν κατ' εμού ψεύδος· αλλ' εγώ εν όλη καρδία θέλω φυλάττει τας εντολάς σου.
Охоли плету на мене лаж, али се ја свим срцем држим заповести Твојих.
70 Η καρδία αυτών έπηξεν ως πάχος· αλλ' εγώ εντρυφώ εις τον νόμον σου.
Задригло је срце њихово као сало, а ја се тешим законом Твојим.
71 Καλόν έγεινεν εις εμέ ότι εταλαιπωρήθην, διά να μάθω τα διατάγματά σου.
Добро ми је што страдам, да се научим наредбама Твојим.
72 Ο νόμος του στόματός σου είναι καλήτερος εις εμέ, υπέρ χιλιάδας χρυσίου και αργυρίου.
Милији ми је закон уста Твојих него хиљаде злата и сребра.
73 Ιώδ. Αι χείρές σου με έκαμαν και με έπλασαν· συνέτισόν με, και θέλω μάθει τα προστάγματά σου.
Руке Твоје створиле су ме и начиниле ме; уразуми ме, и научићу се заповестима Твојим.
74 Οι φοβούμενοί σε θέλουσι με ιδεί και ευφρανθή, διότι ήλπισα επί τον λόγον σου.
Који се Тебе боје, видеће ме, и радоваће се што се уздам у Твоју реч.
75 Γνωρίζω, Κύριε, ότι αι κρίσεις σου είναι δικαιοσύνη, και ότι πιστώς με εταλαιπώρησας.
Знам да су судови Твоји, Господе, праведни, и по правди ме караш.
76 Ας με παρηγορήση, δέομαι, το έλεός σου, κατά τον λόγον σου τον προς τον δούλον σου.
Нека буде доброта Твоја утеха моја, као што си рекао слузи свом.
77 Ας έλθωσιν επ' εμέ οι οικτιρμοί σου, διά να ζώ· διότι ο νόμος σου είναι η τρυφή μου.
Нека дође к мени милосрђе Твоје, и оживим; јер је закон Твој утеха моја.
78 Ας αισχυνθώσιν οι υπερήφανοι, διότι ζητούσιν αδίκως να με ανατρέψωσιν· αλλ' εγώ θέλω μελετά εις τας εντολάς σου.
Нек се постиде охоли; јер ме без кривице оборише. Ја размишљам о заповестима Твојим.
79 Ας επιστρέψωσιν εις εμέ οι φοβούμενοί σε, και οι γνωρίζοντες τα μαρτύριά σου·
Нек се обрате к мени који се Тебе боје, и који знају откривења Твоја.
80 Ας ήναι η καρδία μου άμωμος εις τα διατάγματά σου, διά να μη αισχυνθώ.
Срце моје нека буде савршено у наредбама Твојим, да се не постидим.
81 Καφ. Λιποθυμεί η ψυχή μου διά την σωτηρίαν σου· επί τον λόγον σου ελπίζω.
Чезне душа моја за спасењем Твојим, реч Твоју чекам.
82 Οι οφθαλμοί μου απέκαμον διά τον λόγον σου, λέγοντες, Πότε θέλεις με παρηγορήσει;
Чезну очи моје за речју Твојом; говорим: Кад ћеш ме утешити?
83 Διότι έγεινα ως ασκός εν τω καπνώ· αλλά τα διατάγματά σου δεν ελησμόνησα.
Постадох као мех у диму, али Твојих наредаба не заборавих.
84 Πόσαι είναι αι ημέραι του δούλου σου; πότε θέλεις κάμει κρίσιν εναντίον των καταδιωκόντων με;
Колико ће бити дана слуге Твог? Кад ћеш судити онима који ме гоне?
85 Οι υπερήφανοι, οι εναντίοι του νόμου σου, έσκαψαν εις εμέ λάκκους.
Охоли ископаше ми јаму насупрот закону Твом.
86 Πάντα τα προστάγματά σου είναι αλήθεια· αδίκως με κατατρέχουσι· βοήθησόν μοι.
Све су заповести Твоје истина; без кривице ме гоне, помози ми.
87 Παρ' ολίγον με κατέστρεψαν εις την γήν· αλλ' εγώ δεν εγκατέλιπον τας εντολάς σου.
Умало ме не убише на земљи, али ја не остављам заповести Твоје.
88 Ζωοποίησόν με κατά το έλεός σου· και θέλω φυλάξει τα μαρτύρια του στόματός σου.
По милости својој оживи ме, и чуваћу откривења уста Твојих.
89 Λάμεδ. Εις τον αιώνα, Κύριε, διαμένει ο λόγος σου εν τω ουρανώ·
Довека је, Господе, реч Твоја утврђена на небесима,
90 η αλήθειά σου εις γενεάν και γενεάν· εθεμελίωσας την γην, και διαμένει.
Од колена до колена истина Твоја; Ти си поставио земљу, и стоји.
91 Κατά τας διατάξεις σου διαμένουσιν έως της σήμερον, διότι τα σύμπαντα είναι δούλοι σου.
По Твојој наредби све стоји сад; јер све служи Теби.
92 Εάν ο νόμος σου δεν ήτο η τρυφή μου, τότε ήθελον χαθή εν τη θλίψει μου.
Да није закон Твој био утеха моја, погинуо бих у невољи својој.
93 Εις τον αιώνα δεν θέλω λησμονήσει τας εντολάς σου, διότι εν αυταίς με εζωοποίησας.
Заповести Твоје нећу заборавити довека, јер ме њима оживљаваш.
94 Σος είμαι εγώ· σώσον με· διότι τας εντολάς σου εξεζήτησα.
Ја сам Твој, помози ми, јер тражим заповести Твоје.
95 Οι ασεβείς με περιέμενον διά να με αφανίσωσιν· αλλ' εγώ θέλω προσέχει εις τα μαρτύριά σου.
Безбожници гледају да ме убију; а ја размишљам о Твојим откривењима.
96 Εις πάσαν τελειότητα είδον όριον· αλλ' ο νόμος σου είναι πλατύς σφόδρα.
Свему савршеном видех крај; али је заповест Твоја веома широка.
97 Μεμ. Πόσον αγαπώ τον νόμον σου· όλην την ημέραν είναι μελέτη μου.
Како љубим закон твој! Сав дан мислим о њему.
98 Διά των προσταγμάτων σου με έκαμες σοφώτερον των εχθρών μου, διότι είναι πάντοτε μετ' εμού.
Заповест Твоја чини ме мудријег од непријатеља мојих; јер је са мном увек.
99 Είμαι συνετώτερος πάντων των διδασκόντων με· διότι τα μαρτύριά σου είναι μελέτη μου.
Разумнији постах од свих учитеља својих; јер размишљам о Твојим откривењима.
100 Είμαι συνετώτερος των γερόντων· διότι εφύλαξα τας εντολάς σου.
Мудрији сам од стараца; јер заповести Твоје чувам.
101 Από πάσης οδού πονηράς εκώλυσα τους πόδας μου, διά να φυλάξω τον λόγον σου.
Од сваког злог пута заустављам ноге своје, да бих чувао реч Твоју.
102 Από των κρίσεών σου δεν εξέκλινα· διότι συ με εδίδαξας.
Од наредаба Твојих не одступам; јер си ме Ти научио.
103 Πόσον γλυκείς είναι οι λόγοι σου εις τον ουρανίσκον μου· είναι υπέρ μέλι εις το στόμα μου.
Како су слатке језику мом речи Твоје, слађе од меда устима мојим!
104 Εκ των εντολών σου έγεινα συνετός· διά τούτο εμίσησα πάσαν οδόν ψεύδους.
Од заповести Твојих постадох разуман; тога ради мрзим на сваки пут лажни.
105 Νούν. Λύχνος εις τους πόδας μου είναι ο λόγος σου και φως εις τας τρίβους μου.
Реч је Твоја жижак нози мојој, и видело стази мојој.
106 Ώμοσα και θέλω εμμένει να φυλάττω τας κρίσεις της δικαιοσύνης σου.
Заклех се да ћу чувати наредбе правде Твоје, и извршићу.
107 Εταλαιπωρήθην σφόδρα· Κύριε, ζωοποίησόν με κατά τον λόγον σου.
Поништен сам веома, Господе, оживи ме по речи својој.
108 Πρόσδεξαι, δέομαι, τας προαιρετικάς προσφοράς του στόματός μου, Κύριε· και δίδαξόν με τας κρίσεις σου.
Нека Ти буде угодна, Господе, добровољна жртва уста мојих, и судовима својим научи ме.
109 Η ψυχή μου είναι πάντοτε εν κινδύνω· τον νόμον σου όμως δεν ελησμόνησα.
Душа је моја у руци мојој непрестано у невољи; али закон Твој не заборављам.
110 Οι ασεβείς έστησαν εις εμέ παγίδα· αλλ' εγώ από των εντολών σου δεν εξέκλινα.
Безбожници су ми метнули замку; али од заповести Твојих не застраних.
111 Τα μαρτύριά σου εκληρονόμησα εις τον αιώνα· διότι ταύτα είναι η αγαλλίασις της καρδίας μου.
Присвојих откривења Твоја зававек; јер су радост срцу мом.
112 Έκλινα την καρδίαν μου εις το να κάμνω τα διατάγματά σου πάντοτε μέχρι τέλους.
Приволео сам срце своје да твори наредбе Твоје навек, до краја.
113 Σάμεχ. Εμίσησα τους διεστραμμένους στοχασμούς· τον δε νόμον σου ηγάπησα.
Који преступају закон, ја на њих мрзим, а закон Твој љубим.
114 Συ είσαι η σκέπη μου και η ασπίς μου· επί τον λόγον σου ελπίζω.
Ти си заклон мој и штит мој; реч Твоју чекам.
115 Απομακρύνθητε απ' εμού οι πονηρευόμενοι· διότι θέλω φυλάττει τα προστάγματα του Θεού μου.
Идите од мене, безаконици! И чуваћу заповести Бога свог.
116 Υποστήριζέ με κατά τον λόγον σου και θέλω ζή· και μη με καταισχύνης εις την ελπίδα μου.
Укрепи ме по речи својој и бићу жив, и немој ме осрамотити у надању мом.
117 Υποστήριζέ με και θέλω σωθή· και θέλω προσέχει διαπαντός εις τα διατάγματά σου.
Утврди ме, и спашћу се, и размишљаћу о наредбама Твојим без престанка.
118 Συ κατεπάτησας πάντας τους εκκλίνοντας από των διαταγμάτων σου· διότι ματαία είναι η δολιότης αυτών.
Обараш све који одступају од наредаба Твојих; јер су помисли њихове лаж.
119 Αποσκυβαλίζεις πάντας τους πονηρούς της γής· διά τούτο ηγάπησα τα μαρτύριά σου.
Као гар бацаш све безбожнике на земљи; тога ради омилеше ми откривења Твоја.
120 Έφριξεν η σαρξ μου από του φόβου σου, και από των κρίσεών σου εφοβήθην.
Дрхће од страха Твог тело моје, и судова Твојих бојим се.
121 Νγάϊν. Έκαμα κρίσιν και δικαιοσύνην· μη με παραδώσης εις τους αδικούντάς με.
Чиним суд и правду, не дај ме онима који ме гоне.
122 Γενού εγγυητής του δούλου σου εις καλόν· ας μη με καταθλίψωσιν οι υπερήφανοι.
Одбрани слугу свог на добро Његово, да ми не чине силе охоли.
123 Οι οφθαλμοί μου απέκαμον διά την σωτηρίαν σου και διά τον λόγον της δικαιοσύνης σου.
Очи моје чезну за спасењем Твојим и за речју правде Твоје.
124 Κάμε μετά του δούλου σου κατά το έλεός σου και δίδαξόν με τα διατάγματά σου.
Учини слузи свом по милости својој, и наредбама својим научи ме.
125 Δούλος σου είμαι εγώ· συνέτισόν με, και θέλω γνωρίσει τα μαρτύριά σου.
Ја сам слуга Твој; уразуми ме, и познаћу откривења Твоја.
126 Καιρός είναι διά να ενεργήση ο Κύριος· ηκύρωσαν τον νόμον σου.
Време је да Господ ради; оборише закон Твој.
127 Διά τούτο ηγάπησα τα προστάγματά σου υπέρ χρυσίον, και υπέρ χρυσίον καθαρόν.
Тога ради љубим заповести Твоје већма него злато и драго камење.
128 Διά τούτο εγνώρισα ορθάς πάσας τας εντολάς σου περί παντός πράγματος· και εμίσησα πάσαν οδόν ψεύδους.
Тога ради заповести Твоје држим да су верне, на сваки пут лажни мрзим.
129 Πε. Θαυμαστά είναι τα μαρτύριά σου· διά τούτο εφύλαξεν αυτά η ψυχή μου.
Дивна су откривења Твоја; зато их чува душа моја.
130 Η φανέρωσις των λόγων σου φωτίζει· συνετίζει τους απλούς.
Речи Твоје кад се јаве, просветљују и уразумљују просте.
131 Ήνοιξε το στόμα μου και ανεστέναξα· διότι επεθύμησα τα προστάγματά σου.
Отварам уста своја да одахнем, јер сам жедан заповести Твојих.
132 Επίβλεψον επ' εμέ και ελέησόν με, καθώς συνειθίζεις προς τους αγαπώντας το όνομά σου.
Погледај на ме и смилуј се на ме, као што радиш с онима који љубе име Твоје.
133 Στερέωσον τα βήματά μου εις τον λόγον σου· και ας μη με κατακυριεύση μηδεμία ανομία.
Утврди стопе моје у речи својој, и не дај никаквом безакоњу да овлада мном.
134 Λύτρωσόν με από καταδυναστείας ανθρώπων, και θέλω φυλάττει τας εντολάς σου.
Избави ме од насиља људског, и чуваћу заповести Твоје.
135 Επίφανον το πρόσωπόν σου επί τον δούλον σου, και δίδαξόν με τα διατάγματά σου.
Светлошћу лица свог обасјај слугу свог, и научи ме наредбама својим.
136 Ρύακας υδάτων κατεβίβασαν οι οφθαλμοί μου, επειδή δεν φυλάττουσι τον νόμον σου.
Очи моје лију потоке, зато што не чувају закон Твој.
137 Τσάδε. Δίκαιος είσαι, Κύριε, και ευθείαι αι κρίσεις σου.
Праведан си, Господе, и прави су судови Твоји.
138 Τα μαρτύριά σου, τα οποία διέταξας, είναι δικαιοσύνη και υπερτάτη αλήθεια.
Јавио си правду у откривењима својим, и истину целу.
139 Ο ζήλος μου με κατέφαγε, διότι ελησμόνησαν τους λόγους σου οι εχθροί μου.
Ревност моја једе ме, зато што моји непријатељи заборавише речи Твоје.
140 Ο λόγος σου είναι κεκαθαρισμένος σφόδρα· διά τούτο ο δούλός σου αγαπά αυτόν.
Реч је Твоја веома чиста, и слуга је Твој веома љуби.
141 Μικρός είμαι και εξουδενωμένος· δεν ελησμόνησα όμως τας εντολάς σου.
Ја сам мален и поништен, али заповести Твоје не заборављам.
142 Η δικαιοσύνη σου είναι δικαιοσύνη εις τον αιώνα, και ο νόμος σου αλήθεια.
Правда је Твоја правда вечна, и закон Твој истина.
143 Θλίψεις και στενοχωρίαι με εύρηκαν· τα προστάγματά σου όμως είναι η χαρά μου.
Туга и невоља нађе ме, заповести су Твоје утеха моја.
144 Τα μαρτύριά σου είναι δικαιοσύνη εις τον αιώνα· Συνέτισόν με και θέλω ζήσει.
Вечна је правда у откривењима Твојим; уразуми ме, и бићу жив.
145 Κοφ. Έκραξα εν όλη καρδία· άκουσόν μου, Κύριε, και θέλω φυλάξει τα διατάγματά σου.
Вичем из свега срца: Услиши ме, Господе; сачуваћу наредбе Твоје.
146 Έκραξα προς σέ· σώσον με, και θέλω φυλάξει τα μαρτύριά σου.
Призивам Те, помози ми; држаћу се откривења Твојих.
147 Προέλαβον την αυγήν και έκραξα· ήλπισα επί τον λόγον σου.
Претечем свануће, и вичем; реч Твоју чекам.
148 Οι οφθαλμοί μου προλαμβάνουσι τας νυκτοφυλακάς, διά να μελετώ εις τον λόγον σου.
Претечу очи моје јутарњу стражу, да бих размишљао о речи Твојој.
149 Άκουσον της φωνής μου κατά το έλεός σου· ζωοποίησόν με, Κύριε, κατά την κρίσιν σου.
Чуј глас мој по милости својој, Господе; по суду свом оживи ме.
150 Επλησίασαν οι ακολουθούντες την πονηρίαν· εξέκλιναν από του νόμου σου.
Прикучују се који љубе безакоње; удаљили су се од закона Твог.
151 Συ, Κύριε, είσαι πλησίον, και πάντα τα προστάγματά σου είναι αλήθεια.
Ти си близу, Господе, и све су заповести Твоје истина.
152 Προ πολλού εγνώρισα εκ των μαρτυρίων σου, ότι εις τον αιώνα εθεμελίωσας αυτά.
Одавна знам за откривења Твоја, да си их поставио зававек.
153 Ρες. Ιδέ την θλίψιν μου και ελευθέρωσόν με· διότι δεν ελησμόνησα τον νόμον σου.
Погледај невољу моју, и избави ме, јер не заборављам закон Твој.
154 Δίκασον την δίκην μου και λύτρωσόν με· ζωοποίησόν με κατά τον λόγον σου.
Прими се ствари моје, и одбрани ме; по речи својој оживи ме.
155 Μακράν από ασεβών η σωτηρία· διότι δεν εκζητούσι τα διατάγματά σου.
Далеко је од безбожника спасење, јер се не држе наредаба Твојих.
156 Μεγάλοι οι οικτιρμοί σου, Κύριε· ζωοποίησόν με κατά τας κρίσεις σου.
Милосрђе је Твоје, Господе, велико; по правом суду свом оживи ме.
157 Πολλοί είναι οι καταδιώκοντές με και οι θλίβοντές με· αλλ' από των μαρτυρίων σου δεν εξέκλινα.
Много је противника мојих и непријатеља мојих; али ја не одступам од откривења Твојих.
158 Είδον τους παραβάτας και εταράχθην· διότι δεν εφύλαξαν τον λόγον σου.
Видим одметнике, и мрско ми је; јер не чувају речи Твоје.
159 Ιδέ πόσον αγαπώ τας εντολάς σου· Κύριε, ζωοποίησόν με κατά το έλεός σου.
Гледај, како љубим заповести Твоје, Господе, по милости својој оживи ме.
160 Το κεφάλαιον του λόγου σου είναι η αλήθεια· και εις τον αιώνα μένουσι πάσαι αι κρίσεις της δικαιοσύνης σου.
Основа је речи Твоје истина, и вечан је сваки суд правде Твоје.
161 Σχίν. Άρχοντες με κατεδίωξαν αναιτίως· αλλ' η καρδία μου τρέμει από του λόγου σου.
Кнезови ме гоне низашта, али се срце моје боји речи Твоје.
162 Αγάλλομαι εις τον λόγον σου, ως ο ευρίσκων λάφυρα πολλά.
Радујем се речи Твојој као онај који задобије велик плен.
163 Μισώ και βδελύττομαι το ψεύδος· τον νόμον σου αγαπώ.
Мрзим на лаж и гадим се на њу, љубим закон Твој.
164 Επτάκις της ημέρας σε αινώ, διά τας κρίσεις της δικαιοσύνης σου.
Седам пута на дан хвалим Те за судове правде Твоје.
165 Ειρήνην πολλήν έχουσιν οι αγαπώντες τον νόμον σου· και εις αυτούς δεν υπάρχει πρόσκομμα.
Велик мир имају они који љубе закон Твој, и у њих нема спотицања.
166 Ήλπισα επί την σωτηρίαν σου, Κύριε· και έπραξα τα προστάγματά σου.
Чекам спасење Твоје, Господе, и заповести Твоје извршујем.
167 Εφύλαξεν η ψυχή μου τα μαρτύριά σου· και ηγάπησα αυτά σφόδρα.
Душа моја чува откривења Твоја, и ја их љубим веома.
168 Εφύλαξα τας εντολάς σου και τα μαρτύριά σου· διότι πάσαι αι οδοί μου είναι ενώπιόν σου.
Чувам заповести Твоје и откривења; јер су сви путеви моји пред Тобом.
169 Ταυ. Ας πλησιάση η κραυγή μου ενώπιόν σου, Κύριε· συνέτισόν με κατά τον λόγον σου.
Нека изађе тужњава моја преда Те, Господе! По речи својој уразуми ме.
170 Ας έλθη η δέησίς μου ενώπιόν σου· λύτρωσόν με κατά τον λόγον σου.
Нека дође мољење моје преда Те! По речи својој избави ме.
171 Τα χείλη μου θέλουσι προφέρει ύμνον, όταν με διδάξης τα διατάγματά σου.
Уста ће моја певати хвалу, кад ме научиш наредбама својим.
172 Η γλώσσα μου θέλει λαλεί τον λόγον σου· διότι πάντα τα προστάγματά σου είναι δικαιοσύνη.
Језик ће мој казивати реч Твоју, јер су све заповести Твоје праведне.
173 Ας ήναι η χειρ σου εις βοήθειάν μου· διότι εξέλεξα τας εντολάς σου.
Нека ми буде рука Твоја у помоћи; јер ми омилеше заповести Твоје;
174 Επεθύμησα την σωτηρίαν σου, Κύριε· και ο νόμος σου είναι τρυφή μου.
Жедан сам спасења Твог, Господе, и закон је Твој утеха моја.
175 Ας ζήση η ψυχή μου και θέλει σε αινεί· και αι κρίσεις σου ας με βοηθώσι.
Нека живи душа моја и Тебе хвали, и судови Твоји нека ми помогну.
176 Περιεπλανήθην ως πρόβατον απολωλός· ζήτησον τον δούλον σου· διότι δεν ελησμόνησα τα προστάγματά σου.
Зађох као овца изгубљена: тражи слугу свог; јер заповести Твоје не заборавих.
