Ψαλμοί 119
1 Άλεφ. Μακάριοι οι άμωμοι εν οδώ· οι περιπατούντες εν τω νόμω του Κυρίου·
alleluia aleph beati inmaculati in via qui ambulant in lege Domini
2 Μακάριοι οι φυλάττοντες τα μαρτύρια αυτού, οι εκζητούντες αυτόν εξ όλης καρδίας·
beati qui scrutantur testimonia eius in toto corde exquirent eum
3 αυτοί βεβαίως δεν πράττουσιν ανομίαν· εν ταις οδοίς αυτού περιπατούσι.
non enim qui operantur iniquitatem in viis eius ambulaverunt
4 συ προσέταξας να φυλάττωνται ακριβώς αι εντολαί σου.
tu mandasti mandata tua custodire nimis
5 Είθε να κατευθύνωνται αι οδοί μου, διά να φυλάττω τα διατάγματά σου
utinam dirigantur viae meae ad custodiendas iustificationes tuas
6 Τότε δεν θέλω αισχυνθή, όταν επιβλέπω εις πάντα τα προστάγματά σου.
tunc non confundar cum perspexero in omnibus mandatis tuis
7 Θέλω σε δοξολογεί εν ευθύτητι καρδίας, όταν μάθω τας κρίσεις της δικαιοσύνης σου.
confitebor tibi in directione cordis in eo quod didici iudicia iustitiae tuae
8 Τα διατάγματά σου θέλω φυλάττει· μη με εγκαταλίπης ολοκλήρως.
iustificationes tuas custodiam non me derelinquas usquequaque
9 Βεθ. Τίνι τρόπω θέλει καθαρίζει ο νέος την οδόν αυτού; φυλάττων τους λόγους σου.
beth in quo corriget adulescentior viam suam in custodiendo sermones tuos
10 Εξ όλης της καρδίας μου σε εξεζήτησα· με μη αφήσης να αποπλανηθώ από των προσταγμάτων σου.
in toto corde meo exquisivi te non repellas me a mandatis tuis
11 Εν τη καρδία μου εφύλαξα τα λόγιά σου, διά να μη αμαρτάνω εις σε.
in corde meo abscondi eloquia tua ut non peccem tibi
12 Ευλογητός είσαι, Κύριε· δίδαξόν με τα διατάγματά σου.
benedictus es Domine doce me iustificationes tuas
13 Διά των χειλέων μου διηγήθην πάσας τας κρίσεις του στόματός σου.
in labiis meis pronuntiavi omnia iudicia oris tui
14 Εν τη οδώ των μαρτυρίων σου ευφράνθην, ως διά πάντα τα πλούτη.
in via testimoniorum tuorum delectatus sum sicut in omnibus divitiis
15 Εις τας εντολάς σου θέλω μελετά, και εις τας οδούς σου θέλω ενατενίζει.
in mandatis tuis exercebor et considerabo vias tuas
16 Εις τα διατάγματά σου θέλω εντρυφά· δεν θέλω λησμονήσει τους λόγους σου.
in iustificationibus tuis meditabor non obliviscar sermones tuos
17 Γίμελ. Αντάμειψον τον δούλον σου· ούτω θέλω ζήσει, και θέλω φυλάξει τον λόγον σου.
gimel retribue servo tuo vivifica me et custodiam sermones tuos
18 Άνοιξον τους οφθαλμούς μου, και θέλω βλέπει τα θαυμάσια τα εκ του νόμου σου.
revela oculos meos et considerabo mirabilia de lege tua
19 Πάροικος είμαι εγώ εν τη γή· μη κρύψης απ' εμού τα προστάγματά σου.
incola ego sum in terra non abscondas a me mandata tua
20 Η ψυχή μου λιποθυμεί εκ του πόθου τον οποίον έχω εις τας κρίσεις σου πάντοτε.
concupivit anima mea desiderare iustificationes tuas in omni tempore
21 Συ επετίμησας τους επικαταράτους υπερηφάνους, τους εκκλίνοντας από των προσταγμάτων σου.
increpasti superbos maledicti qui declinant a mandatis tuis
22 Σήκωσον απ' εμού το όνειδος και την καταφρόνησιν· διότι εφύλαξα τα μαρτύριά σου.
aufer a me obprobrium et contemptum quia testimonia tua exquisivi
23 Άρχοντες τωόντι εκάθισαν και ελάλουν εναντίον μου· αλλ' ο δούλός σου εμελέτα εις τα διατάγματά σου.
etenim sederunt principes et adversum me loquebantur servus autem tuus exercebatur in iustificationibus tuis
24 Τα μαρτυριά σου βεβαίως είναι η τρυφή μου και οι σύμβουλοί μου.
nam et testimonia tua meditatio mea et consilium meum iustificationes tuae
25 Δάλεθ. Η ψυχή μου εκολλήθη εις το χώμα· ζωοποίησόν με κατά τον λόγον σου.
deleth adhesit pavimento anima mea vivifica me secundum verbum tuum
26 Εφανέρωσα τας οδούς μου, και μου εισήκουσας· δίδαξόν με τα διατάγματά σου.
vias meas enuntiavi et exaudisti me doce me iustificationes tuas
27 Κάμε με να εννοώ την οδόν των εντολών σου, και θέλω μελετά εις τα θαυμάσιά σου.
viam iustificationum tuarum instrue me et exercebor in mirabilibus tuis
28 Η ψυχή μου τήκεται υπό θλίψεως· στερέωσόν με κατά τον λόγον σου.
dormitavit anima mea prae taedio confirma me in verbis tuis
29 Απομάκρυνον απ' εμού την οδόν του ψεύδους, και χάρισόν μοι τον νόμον σου.
viam iniquitatis amove a me et lege tua miserere mei
30 Την οδόν της αληθείας εξέλεξα· προ οφθαλμών μου έθεσα τας κρίσεις σου.
viam veritatis elegi iudicia tua non sum oblitus
31 Προσεκολλήθην εις τα μαρτύριά σου· Κύριε, μη με καταισχύνης.
adhesi testimoniis tuis Domine noli me confundere
32 Την οδόν των προσταγμάτων σου θέλω τρέχει, όταν πλατύνης την καρδίαν μου.
viam mandatorum tuorum cucurri cum dilatasti cor meum
33 Ε. Δίδαξόν με, Κύριε, την οδόν των διαταγμάτων σου, και θέλω φυλάττει αυτήν μέχρι τέλους.
he legem pone mihi Domine viam iustificationum tuarum et exquiram eam semper
34 Συνέτισόν με, και θέλω φυλάττει τον νόμον σου· ναι, θέλω φυλάττει αυτόν εν όλη καρδία.
da mihi intellectum et scrutabor legem tuam et custodiam illam in toto corde meo
35 Οδήγησόν με εις την οδόν των προσταγμάτων σου· διότι ευφραίνομαι εις αυτήν.
deduc me in semita mandatorum tuorum quia ipsam volui
36 Κλίνον την καρδίαν μου εις τα μαρτύριά σου και μη εις πλεονεξίαν.
inclina cor meum in testimonia tua et non in avaritiam
37 Απόστρεψον τους οφθαλμούς μου από του να βλέπωσι ματαιότητα· ζωοποίησόν με εν τη οδώ σου.
averte oculos meos ne videant vanitatem in via tua vivifica me
38 Εκτέλεσον τον λόγον σου προς τον δούλον σου, όστις είναι δεδομένος εις τον φόβον σου.
statue servo tuo eloquium tuum in timore tuo
39 Αφαίρεσον το όνειδός μου, το οποίον φοβούμαι· διότι αι κρίσεις σου είναι αγαθαί.
amputa obprobrium meum quod suspicatus sum quia iudicia tua iucunda
40 Ιδού, επεθύμησα τας εντολάς σου· ζωοποίησόν με διά της δικαιοσύνης σου.
ecce concupivi mandata tua in aequitate tua vivifica me
41 Βάου. Και ας έλθη επ εμέ το έλεός σου, Κύριε, και η σωτηρία σου κατά τον λόγον σου.
vav et veniat super me misericordia tua Domine salutare tuum secundum eloquium tuum
42 Τότε θέλω αποκριθή προς τον ονειδίζοντά με· διότι ελπίζω επί τον λόγον σου.
et respondebo exprobrantibus mihi verbum quia speravi in sermonibus tuis
43 Και μη αφαιρέσης ολοτελώς από του στόματός μου τον λόγον της αληθείας· διότι ήλπισα επί τας κρίσεις σου.
et ne auferas de ore meo verbum veritatis usquequaque quia in iudiciis tuis supersperavi
44 Και θέλω φυλάττει τον νόμον σου διαπαντός, εις τον αιώνα του αιώνος.
et custodiam legem tuam semper in saeculum et in saeculum saeculi
45 Και θέλω περιπατεί εν ευρυχωρία· διότι εξεζήτησα τας εντολάς σου.
et ambulabam in latitudine quia mandata tua exquisivi
46 Και θέλω ομιλεί περί των μαρτυρίων σου έμπροσθεν βασιλέων, και δεν θέλω αισχυνθή.
et loquebar in testimoniis tuis in conspectu regum et non confundebar
47 Και θέλω εντρυφά εις τα προστάγματά σου, τα οποία ηγάπησα.
et meditabar in mandatis tuis quae dilexi
48 Και θέλω υψόνει τας χείρας μου προς τα προστάγματά σου, τα οποία ηγάπησα· και θέλω μελετά εις τα διατάγματά σου.
et levavi manus meas ad mandata quae dilexi et exercebar in iustificationibus tuis
49 Ζάϊν. Ενθυμήθητι τον λόγον τον προς τον δούλον σου, εις τον οποίον με επήλπισας.
zai memor esto verbi tui servo tuo in quo mihi spem dedisti
50 Αύτη είναι η παρηγορία μου εν τη θλίψει μου, ότι ο λόγος σου με εζωοποίησεν.
haec me consolata est in humilitate mea quia eloquium tuum vivificavit me
51 Οι υπερήφανοι με εχλεύαζον σφόδρα· αλλ' εγώ από του νόμου σου δεν εξέκλινα.
superbi inique agebant usquequaque a lege autem tua non declinavi
52 Ενεθυμήθην τας απ' αιώνος κρίσεις σου, Κύριε, και παρηγορήθην.
memor fui iudiciorum tuorum a saeculo Domine et consolatus sum
53 Φρίκη με κατέλαβεν εξ αιτίας των ασεβών, των εγκαταλειπόντων τον νόμον σου.
defectio tenuit me prae peccatoribus derelinquentibus legem tuam
54 Τα διατάγματά σου υπήρξαν εις εμέ ψαλμωδίαι εν τω οίκω της παροικίας μου.
cantabiles mihi erant iustificationes tuae in loco peregrinationis meae
55 Ενεθυμήθην εν νυκτί το όνομά σου, Κύριε· και εφύλαξα τον νόμον σου.
memor fui in nocte nominis tui Domine et custodivi legem tuam
56 Τούτο έγεινεν εις εμέ, διότι εφύλαξα τας εντολάς σου.
haec facta est mihi quia iustificationes tuas exquisivi
57 Χεθ. Συ, Κύριε, μερίς μου είσαι· είπα να φυλάξω τους λόγους σου.
heth portio mea Dominus dixi custodire legem tuam
58 Παρεκάλεσα το πρόσωπόν σου εν όλη καρδία· ελέησόν με κατά τον λόγον σου.
deprecatus sum faciem tuam in toto corde meo miserere mei secundum eloquium tuum
59 Διελογίσθην τας οδούς μου και έστρεψα τους πόδας μου εις τα μαρτύριά σου.
cogitavi vias meas et avertisti pedes meos in testimonia tua
60 Έσπευσα και δεν εβράδυνα να φυλάξω τα προστάγματά σου.
paratus sum et non sum turbatus ut custodiam mandata tua
61 Στίφη ασεβών με περιεκύκλωσαν· αλλ' εγώ δεν ελησμόνησα τον νόμον σου.
funes peccatorum circumplexi sunt me et legem tuam non sum oblitus
62 Το μεσονύκτιον εγείρομαι διά να σε δοξολογώ διά τας κρίσεις της δικαιοσύνης σου.
media nocte surgebam ad confitendum tibi super iudicia iustificationis tuae
63 Εγώ είμαι μέτοχος πάντων των φοβουμένων σε και φυλαττόντων τας εντολάς σου.
particeps ego sum omnium timentium te et custodientium mandata tua
64 Η γη, Κύριε, είναι πλήρης του ελέους σου· δίδαξόν με τα διατάγματά σου.
misericordia Domini plena est terra iustificationes tuas doce me
65 Τεθ. Συ, Κύριε, ευηργέτησας τον δούλον σου κατά τον λόγον σου.
teth bonitatem fecisti cum servo tuo Domine secundum verbum tuum
66 Δίδαξόν με φρόνησιν και γνώσιν· διότι επίστευσα εις τα προστάγματά σου.
bonitatem et disciplinam et scientiam doce me quia mandatis tuis credidi
67 Πριν ταλαιπωρηθώ, εγώ επλανώμην· αλλά τώρα εφύλαξα τον λόγον σου.
priusquam humiliarer ego deliqui propterea eloquium tuum custodivi
68 Συ είσαι αγαθός και αγαθοποιός· δίδαξόν με τα διατάγματά σου.
bonus es tu et in bonitate tua doce me iustificationes tuas
69 Οι υπερήφανοι έπλεξαν κατ' εμού ψεύδος· αλλ' εγώ εν όλη καρδία θέλω φυλάττει τας εντολάς σου.
multiplicata est super me iniquitas superborum ego autem in toto corde scrutabor mandata tua
70 Η καρδία αυτών έπηξεν ως πάχος· αλλ' εγώ εντρυφώ εις τον νόμον σου.
coagulatum est sicut lac cor eorum ego vero legem tuam meditatus sum
71 Καλόν έγεινεν εις εμέ ότι εταλαιπωρήθην, διά να μάθω τα διατάγματά σου.
bonum mihi quia humiliasti me ut discam iustificationes tuas
72 Ο νόμος του στόματός σου είναι καλήτερος εις εμέ, υπέρ χιλιάδας χρυσίου και αργυρίου.
bonum mihi lex oris tui super milia auri et argenti
73 Ιώδ. Αι χείρές σου με έκαμαν και με έπλασαν· συνέτισόν με, και θέλω μάθει τα προστάγματά σου.
ioth manus tuae fecerunt me et plasmaverunt me da mihi intellectum et discam mandata tua
74 Οι φοβούμενοί σε θέλουσι με ιδεί και ευφρανθή, διότι ήλπισα επί τον λόγον σου.
qui timent te videbunt me et laetabuntur quia in verba tua supersperavi
75 Γνωρίζω, Κύριε, ότι αι κρίσεις σου είναι δικαιοσύνη, και ότι πιστώς με εταλαιπώρησας.
cognovi Domine quia aequitas iudicia tua et veritate humiliasti me
76 Ας με παρηγορήση, δέομαι, το έλεός σου, κατά τον λόγον σου τον προς τον δούλον σου.
fiat misericordia tua ut consoletur me secundum eloquium tuum servo tuo
77 Ας έλθωσιν επ' εμέ οι οικτιρμοί σου, διά να ζώ· διότι ο νόμος σου είναι η τρυφή μου.
veniant mihi miserationes tuae et vivam quia lex tua meditatio mea est
78 Ας αισχυνθώσιν οι υπερήφανοι, διότι ζητούσιν αδίκως να με ανατρέψωσιν· αλλ' εγώ θέλω μελετά εις τας εντολάς σου.
confundantur superbi quia iniuste iniquitatem fecerunt in me ego autem exercebor in mandatis tuis
79 Ας επιστρέψωσιν εις εμέ οι φοβούμενοί σε, και οι γνωρίζοντες τα μαρτύριά σου·
convertantur mihi timentes te et qui noverunt testimonia tua
80 Ας ήναι η καρδία μου άμωμος εις τα διατάγματά σου, διά να μη αισχυνθώ.
fiat cor meum inmaculatum in iustificationibus tuis ut non confundar
81 Καφ. Λιποθυμεί η ψυχή μου διά την σωτηρίαν σου· επί τον λόγον σου ελπίζω.
caf defecit in salutare tuum anima mea in verbum tuum supersperavi
82 Οι οφθαλμοί μου απέκαμον διά τον λόγον σου, λέγοντες, Πότε θέλεις με παρηγορήσει;
defecerunt oculi mei in eloquium tuum dicentes quando consolaberis me
83 Διότι έγεινα ως ασκός εν τω καπνώ· αλλά τα διατάγματά σου δεν ελησμόνησα.
quia factus sum sicut uter in pruina iustificationes tuas non sum oblitus
84 Πόσαι είναι αι ημέραι του δούλου σου; πότε θέλεις κάμει κρίσιν εναντίον των καταδιωκόντων με;
quot sunt dies servo tuo quando facies de persequentibus me iudicium
85 Οι υπερήφανοι, οι εναντίοι του νόμου σου, έσκαψαν εις εμέ λάκκους.
narraverunt mihi iniqui fabulationes sed non ut lex tua
86 Πάντα τα προστάγματά σου είναι αλήθεια· αδίκως με κατατρέχουσι· βοήθησόν μοι.
omnia mandata tua veritas inique persecuti sunt me adiuva me
87 Παρ' ολίγον με κατέστρεψαν εις την γήν· αλλ' εγώ δεν εγκατέλιπον τας εντολάς σου.
paulo minus consummaverunt me in terra ego autem non dereliqui mandata tua
88 Ζωοποίησόν με κατά το έλεός σου· και θέλω φυλάξει τα μαρτύρια του στόματός σου.
secundum misericordiam tuam vivifica me et custodiam testimonia oris tui
89 Λάμεδ. Εις τον αιώνα, Κύριε, διαμένει ο λόγος σου εν τω ουρανώ·
lamed in aeternum Domine verbum tuum permanet in caelo
90 η αλήθειά σου εις γενεάν και γενεάν· εθεμελίωσας την γην, και διαμένει.
in generationem et generationem veritas tua fundasti terram et permanet
91 Κατά τας διατάξεις σου διαμένουσιν έως της σήμερον, διότι τα σύμπαντα είναι δούλοι σου.
ordinatione tua perseverat dies quoniam omnia serviunt tibi
92 Εάν ο νόμος σου δεν ήτο η τρυφή μου, τότε ήθελον χαθή εν τη θλίψει μου.
nisi quod lex tua meditatio mea est tunc forte perissem in humilitate mea
93 Εις τον αιώνα δεν θέλω λησμονήσει τας εντολάς σου, διότι εν αυταίς με εζωοποίησας.
in aeternum non obliviscar iustificationes tuas quia in ipsis vivificasti me
94 Σος είμαι εγώ· σώσον με· διότι τας εντολάς σου εξεζήτησα.
tuus sum ego salvum me fac quoniam iustificationes tuas exquisivi
95 Οι ασεβείς με περιέμενον διά να με αφανίσωσιν· αλλ' εγώ θέλω προσέχει εις τα μαρτύριά σου.
me expectaverunt peccatores ut perderent me testimonia tua intellexi
96 Εις πάσαν τελειότητα είδον όριον· αλλ' ο νόμος σου είναι πλατύς σφόδρα.
omni consummationi vidi finem latum mandatum tuum nimis
97 Μεμ. Πόσον αγαπώ τον νόμον σου· όλην την ημέραν είναι μελέτη μου.
mem quomodo dilexi legem tuam tota die meditatio mea est
98 Διά των προσταγμάτων σου με έκαμες σοφώτερον των εχθρών μου, διότι είναι πάντοτε μετ' εμού.
super inimicos meos prudentem me fecisti mandato tuo quia in aeternum mihi est
99 Είμαι συνετώτερος πάντων των διδασκόντων με· διότι τα μαρτύριά σου είναι μελέτη μου.
super omnes docentes me intellexi quia testimonia tua meditatio mea est
100 Είμαι συνετώτερος των γερόντων· διότι εφύλαξα τας εντολάς σου.
super senes intellexi quia mandata tua quaesivi
101 Από πάσης οδού πονηράς εκώλυσα τους πόδας μου, διά να φυλάξω τον λόγον σου.
ab omni via mala prohibui pedes meos ut custodiam verba tua
102 Από των κρίσεών σου δεν εξέκλινα· διότι συ με εδίδαξας.
a iudiciis tuis non declinavi quia tu legem posuisti mihi
103 Πόσον γλυκείς είναι οι λόγοι σου εις τον ουρανίσκον μου· είναι υπέρ μέλι εις το στόμα μου.
quam dulcia faucibus meis eloquia tua super mel ori meo
104 Εκ των εντολών σου έγεινα συνετός· διά τούτο εμίσησα πάσαν οδόν ψεύδους.
a mandatis tuis intellexi propterea odivi omnem viam iniquitatis
105 Νούν. Λύχνος εις τους πόδας μου είναι ο λόγος σου και φως εις τας τρίβους μου.
nun lucerna pedibus meis verbum tuum et lumen semitis meis
106 Ώμοσα και θέλω εμμένει να φυλάττω τας κρίσεις της δικαιοσύνης σου.
iuravi et statui custodire iudicia iustitiae tuae
107 Εταλαιπωρήθην σφόδρα· Κύριε, ζωοποίησόν με κατά τον λόγον σου.
humiliatus sum usquequaque Domine vivifica me secundum verbum tuum
108 Πρόσδεξαι, δέομαι, τας προαιρετικάς προσφοράς του στόματός μου, Κύριε· και δίδαξόν με τας κρίσεις σου.
voluntaria oris mei beneplacita fac Domine et iudicia tua doce me
109 Η ψυχή μου είναι πάντοτε εν κινδύνω· τον νόμον σου όμως δεν ελησμόνησα.
anima mea in manibus meis semper et legem tuam non sum oblitus
110 Οι ασεβείς έστησαν εις εμέ παγίδα· αλλ' εγώ από των εντολών σου δεν εξέκλινα.
posuerunt peccatores laqueum mihi et de mandatis tuis non erravi
111 Τα μαρτύριά σου εκληρονόμησα εις τον αιώνα· διότι ταύτα είναι η αγαλλίασις της καρδίας μου.
hereditate adquisivi testimonia tua in aeternum quia exultatio cordis mei sunt
112 Έκλινα την καρδίαν μου εις το να κάμνω τα διατάγματά σου πάντοτε μέχρι τέλους.
inclinavi cor meum ad faciendas iustificationes tuas in aeternum propter retributionem
113 Σάμεχ. Εμίσησα τους διεστραμμένους στοχασμούς· τον δε νόμον σου ηγάπησα.
samech iniquos odio habui et legem tuam dilexi
114 Συ είσαι η σκέπη μου και η ασπίς μου· επί τον λόγον σου ελπίζω.
adiutor meus et susceptor meus es tu in verbum tuum supersperavi
115 Απομακρύνθητε απ' εμού οι πονηρευόμενοι· διότι θέλω φυλάττει τα προστάγματα του Θεού μου.
declinate a me maligni et scrutabor mandata Dei mei
116 Υποστήριζέ με κατά τον λόγον σου και θέλω ζή· και μη με καταισχύνης εις την ελπίδα μου.
suscipe me secundum eloquium tuum et vivam et non confundas me ab expectatione mea
117 Υποστήριζέ με και θέλω σωθή· και θέλω προσέχει διαπαντός εις τα διατάγματά σου.
adiuva me et salvus ero et meditabor in iustificationibus tuis semper
118 Συ κατεπάτησας πάντας τους εκκλίνοντας από των διαταγμάτων σου· διότι ματαία είναι η δολιότης αυτών.
sprevisti omnes discedentes a iustitiis tuis quia iniusta cogitatio eorum
119 Αποσκυβαλίζεις πάντας τους πονηρούς της γής· διά τούτο ηγάπησα τα μαρτύριά σου.
praevaricantes reputavi omnes peccatores terrae ideo dilexi testimonia tua
120 Έφριξεν η σαρξ μου από του φόβου σου, και από των κρίσεών σου εφοβήθην.
confige timore tuo carnes meas a iudiciis enim tuis timui
121 Νγάϊν. Έκαμα κρίσιν και δικαιοσύνην· μη με παραδώσης εις τους αδικούντάς με.
ain feci iudicium et iustitiam non tradas me calumniantibus me
122 Γενού εγγυητής του δούλου σου εις καλόν· ας μη με καταθλίψωσιν οι υπερήφανοι.
suscipe servum tuum in bonum non calumnientur me superbi
123 Οι οφθαλμοί μου απέκαμον διά την σωτηρίαν σου και διά τον λόγον της δικαιοσύνης σου.
oculi mei defecerunt in salutare tuum et in eloquium iustitiae tuae
124 Κάμε μετά του δούλου σου κατά το έλεός σου και δίδαξόν με τα διατάγματά σου.
fac cum servo tuo secundum misericordiam tuam et iustificationes tuas doce me
125 Δούλος σου είμαι εγώ· συνέτισόν με, και θέλω γνωρίσει τα μαρτύριά σου.
servus tuus sum ego da mihi intellectum et sciam testimonia tua
126 Καιρός είναι διά να ενεργήση ο Κύριος· ηκύρωσαν τον νόμον σου.
tempus faciendi Domino dissipaverunt legem tuam
127 Διά τούτο ηγάπησα τα προστάγματά σου υπέρ χρυσίον, και υπέρ χρυσίον καθαρόν.
ideo dilexi mandata tua super aurum et topazion
128 Διά τούτο εγνώρισα ορθάς πάσας τας εντολάς σου περί παντός πράγματος· και εμίσησα πάσαν οδόν ψεύδους.
propterea ad omnia mandata tua dirigebar omnem viam iniquam odio habui
129 Πε. Θαυμαστά είναι τα μαρτύριά σου· διά τούτο εφύλαξεν αυτά η ψυχή μου.
fe mirabilia testimonia tua ideo scrutata est ea anima mea
130 Η φανέρωσις των λόγων σου φωτίζει· συνετίζει τους απλούς.
declaratio sermonum tuorum inluminat et intellectum dat parvulis
131 Ήνοιξε το στόμα μου και ανεστέναξα· διότι επεθύμησα τα προστάγματά σου.
os meum aperui et adtraxi spiritum quia mandata tua desiderabam
132 Επίβλεψον επ' εμέ και ελέησόν με, καθώς συνειθίζεις προς τους αγαπώντας το όνομά σου.
aspice in me et miserere mei secundum iudicium diligentium nomen tuum
133 Στερέωσον τα βήματά μου εις τον λόγον σου· και ας μη με κατακυριεύση μηδεμία ανομία.
gressus meos dirige secundum eloquium tuum et non dominetur mei omnis iniustitia
134 Λύτρωσόν με από καταδυναστείας ανθρώπων, και θέλω φυλάττει τας εντολάς σου.
redime me a calumniis hominum et custodiam mandata tua
135 Επίφανον το πρόσωπόν σου επί τον δούλον σου, και δίδαξόν με τα διατάγματά σου.
faciem tuam inlumina super servum tuum et doce me iustificationes tuas
136 Ρύακας υδάτων κατεβίβασαν οι οφθαλμοί μου, επειδή δεν φυλάττουσι τον νόμον σου.
exitus aquarum deduxerunt oculi mei quia non custodierunt legem tuam
137 Τσάδε. Δίκαιος είσαι, Κύριε, και ευθείαι αι κρίσεις σου.
sade iustus es Domine et rectum iudicium tuum
138 Τα μαρτύριά σου, τα οποία διέταξας, είναι δικαιοσύνη και υπερτάτη αλήθεια.
mandasti iustitiam testimonia tua et veritatem tuam nimis
139 Ο ζήλος μου με κατέφαγε, διότι ελησμόνησαν τους λόγους σου οι εχθροί μου.
tabescere me fecit zelus meus quia obliti sunt verba tua inimici mei
140 Ο λόγος σου είναι κεκαθαρισμένος σφόδρα· διά τούτο ο δούλός σου αγαπά αυτόν.
ignitum eloquium tuum vehementer et servus tuus dilexit illud
141 Μικρός είμαι και εξουδενωμένος· δεν ελησμόνησα όμως τας εντολάς σου.
adulescentulus sum ego et contemptus iustificationes tuas non sum oblitus
142 Η δικαιοσύνη σου είναι δικαιοσύνη εις τον αιώνα, και ο νόμος σου αλήθεια.
iustitia tua iustitia in aeternum et lex tua veritas
143 Θλίψεις και στενοχωρίαι με εύρηκαν· τα προστάγματά σου όμως είναι η χαρά μου.
tribulatio et angustia invenerunt me mandata tua meditatio mea
144 Τα μαρτύριά σου είναι δικαιοσύνη εις τον αιώνα· Συνέτισόν με και θέλω ζήσει.
aequitas testimonia tua in aeternum intellectum da mihi et vivam
145 Κοφ. Έκραξα εν όλη καρδία· άκουσόν μου, Κύριε, και θέλω φυλάξει τα διατάγματά σου.
cof clamavi in toto corde exaudi me Domine iustificationes tuas requiram
146 Έκραξα προς σέ· σώσον με, και θέλω φυλάξει τα μαρτύριά σου.
clamavi te salvum me fac et custodiam mandata tua
147 Προέλαβον την αυγήν και έκραξα· ήλπισα επί τον λόγον σου.
praeveni in maturitate et clamavi in verba tua supersperavi
148 Οι οφθαλμοί μου προλαμβάνουσι τας νυκτοφυλακάς, διά να μελετώ εις τον λόγον σου.
praevenerunt oculi mei ad diluculum ut meditarer eloquia tua
149 Άκουσον της φωνής μου κατά το έλεός σου· ζωοποίησόν με, Κύριε, κατά την κρίσιν σου.
vocem meam audi secundum misericordiam tuam Domine secundum iudicium tuum vivifica me
150 Επλησίασαν οι ακολουθούντες την πονηρίαν· εξέκλιναν από του νόμου σου.
adpropinquaverunt persequentes me iniquitate a lege autem tua longe facti sunt
151 Συ, Κύριε, είσαι πλησίον, και πάντα τα προστάγματά σου είναι αλήθεια.
prope es tu Domine et omnes viae tuae veritas
152 Προ πολλού εγνώρισα εκ των μαρτυρίων σου, ότι εις τον αιώνα εθεμελίωσας αυτά.
initio cognovi de testimoniis tuis quia in aeternum fundasti ea
153 Ρες. Ιδέ την θλίψιν μου και ελευθέρωσόν με· διότι δεν ελησμόνησα τον νόμον σου.
res vide humilitatem meam et eripe me quia legem tuam non sum oblitus
154 Δίκασον την δίκην μου και λύτρωσόν με· ζωοποίησόν με κατά τον λόγον σου.
iudica iudicium meum et redime me propter eloquium tuum vivifica me
155 Μακράν από ασεβών η σωτηρία· διότι δεν εκζητούσι τα διατάγματά σου.
longe a peccatoribus salus quia iustificationes tuas non exquisierunt
156 Μεγάλοι οι οικτιρμοί σου, Κύριε· ζωοποίησόν με κατά τας κρίσεις σου.
misericordiae tuae multae Domine secundum iudicia tua vivifica me
157 Πολλοί είναι οι καταδιώκοντές με και οι θλίβοντές με· αλλ' από των μαρτυρίων σου δεν εξέκλινα.
multi qui persequuntur me et tribulant me a testimoniis tuis non declinavi
158 Είδον τους παραβάτας και εταράχθην· διότι δεν εφύλαξαν τον λόγον σου.
vidi praevaricantes et tabescebam quia eloquia tua non custodierunt
159 Ιδέ πόσον αγαπώ τας εντολάς σου· Κύριε, ζωοποίησόν με κατά το έλεός σου.
vide quoniam mandata tua dilexi Domine in misericordia tua vivifica me
160 Το κεφάλαιον του λόγου σου είναι η αλήθεια· και εις τον αιώνα μένουσι πάσαι αι κρίσεις της δικαιοσύνης σου.
principium verborum tuorum veritas et in aeternum omnia iudicia iustitiae tuae
161 Σχίν. Άρχοντες με κατεδίωξαν αναιτίως· αλλ' η καρδία μου τρέμει από του λόγου σου.
sen principes persecuti sunt me gratis et a verbis tuis formidavit cor meum
162 Αγάλλομαι εις τον λόγον σου, ως ο ευρίσκων λάφυρα πολλά.
laetabor ego super eloquia tua sicut qui invenit spolia multa
163 Μισώ και βδελύττομαι το ψεύδος· τον νόμον σου αγαπώ.
iniquitatem odio habui et abominatus sum legem autem tuam dilexi
164 Επτάκις της ημέρας σε αινώ, διά τας κρίσεις της δικαιοσύνης σου.
septies in die laudem dixi tibi super iudicia iustitiae tuae
165 Ειρήνην πολλήν έχουσιν οι αγαπώντες τον νόμον σου· και εις αυτούς δεν υπάρχει πρόσκομμα.
pax multa diligentibus legem tuam et non est illis scandalum
166 Ήλπισα επί την σωτηρίαν σου, Κύριε· και έπραξα τα προστάγματά σου.
expectabam salutare tuum Domine et mandata tua dilexi
167 Εφύλαξεν η ψυχή μου τα μαρτύριά σου· και ηγάπησα αυτά σφόδρα.
custodivit anima mea testimonia tua et dilexi ea vehementer
168 Εφύλαξα τας εντολάς σου και τα μαρτύριά σου· διότι πάσαι αι οδοί μου είναι ενώπιόν σου.
servavi mandata tua et testimonia tua quia omnes viae meae in conspectu tuo
169 Ταυ. Ας πλησιάση η κραυγή μου ενώπιόν σου, Κύριε· συνέτισόν με κατά τον λόγον σου.
thau adpropinquet deprecatio mea in conspectu tuo Domine iuxta eloquium tuum da mihi intellectum
170 Ας έλθη η δέησίς μου ενώπιόν σου· λύτρωσόν με κατά τον λόγον σου.
intret postulatio mea in conspectu tuo secundum eloquium tuum eripe me
171 Τα χείλη μου θέλουσι προφέρει ύμνον, όταν με διδάξης τα διατάγματά σου.
eructabunt labia mea hymnum cum docueris me iustificationes tuas
172 Η γλώσσα μου θέλει λαλεί τον λόγον σου· διότι πάντα τα προστάγματά σου είναι δικαιοσύνη.
pronuntiabit lingua mea eloquium tuum quia omnia mandata tua aequitas
173 Ας ήναι η χειρ σου εις βοήθειάν μου· διότι εξέλεξα τας εντολάς σου.
fiat manus tua ut salvet me quoniam mandata tua elegi
174 Επεθύμησα την σωτηρίαν σου, Κύριε· και ο νόμος σου είναι τρυφή μου.
concupivi salutare tuum Domine et lex tua meditatio mea
175 Ας ζήση η ψυχή μου και θέλει σε αινεί· και αι κρίσεις σου ας με βοηθώσι.
vivet anima mea et laudabit te et iudicia tua adiuvabunt me
176 Περιεπλανήθην ως πρόβατον απολωλός· ζήτησον τον δούλον σου· διότι δεν ελησμόνησα τα προστάγματά σου.
erravi sicut ovis quae periit quaere servum tuum quia mandata tua non sum oblitus
