Ψαλμοί 119
1 Άλεφ. Μακάριοι οι άμωμοι εν οδώ· οι περιπατούντες εν τω νόμω του Κυρίου·
Bienheureux ceux qui sont intègres dans leur voie, qui marchent dans la loi de l’Éternel.
2 Μακάριοι οι φυλάττοντες τα μαρτύρια αυτού, οι εκζητούντες αυτόν εξ όλης καρδίας·
Bienheureux ceux qui gardent ses témoignages, qui le cherchent de tout leur cœur,
3 αυτοί βεβαίως δεν πράττουσιν ανομίαν· εν ταις οδοίς αυτού περιπατούσι.
Qui aussi ne font pas d’iniquité; ils marchent dans ses voies.
4 συ προσέταξας να φυλάττωνται ακριβώς αι εντολαί σου.
Tu as commandé tes préceptes pour qu’on les garde soigneusement.
5 Είθε να κατευθύνωνται αι οδοί μου, διά να φυλάττω τα διατάγματά σου
Oh, que mes voies soient dressées, pour garder tes statuts!
6 Τότε δεν θέλω αισχυνθή, όταν επιβλέπω εις πάντα τα προστάγματά σου.
Alors je ne serai pas honteux quand je regarderai à tous tes commandements.
7 Θέλω σε δοξολογεί εν ευθύτητι καρδίας, όταν μάθω τας κρίσεις της δικαιοσύνης σου.
Je te célébrerai d’un cœur droit, quand j’aurai appris les ordonnances de ta justice.
8 Τα διατάγματά σου θέλω φυλάττει· μη με εγκαταλίπης ολοκλήρως.
Je garderai tes statuts; ne me délaisse pas tout à fait.
9 Βεθ. Τίνι τρόπω θέλει καθαρίζει ο νέος την οδόν αυτού; φυλάττων τους λόγους σου.
Comment un jeune homme rendra-t-il pure sa voie? Ce sera en y prenant garde selon ta parole.
10 Εξ όλης της καρδίας μου σε εξεζήτησα· με μη αφήσης να αποπλανηθώ από των προσταγμάτων σου.
Je t’ai cherché de tout mon cœur; ne me laisse pas m’égarer de tes commandements.
11 Εν τη καρδία μου εφύλαξα τα λόγιά σου, διά να μη αμαρτάνω εις σε.
J’ai caché ta parole dans mon cœur, afin que je ne pèche pas contre toi.
12 Ευλογητός είσαι, Κύριε· δίδαξόν με τα διατάγματά σου.
Éternel! tu es béni; enseigne-moi tes statuts.
13 Διά των χειλέων μου διηγήθην πάσας τας κρίσεις του στόματός σου.
J’ai raconté de mes lèvres toutes les ordonnances de ta bouche.
14 Εν τη οδώ των μαρτυρίων σου ευφράνθην, ως διά πάντα τα πλούτη.
J’ai pris plaisir au chemin de tes témoignages, autant qu’à toutes les richesses.
15 Εις τας εντολάς σου θέλω μελετά, και εις τας οδούς σου θέλω ενατενίζει.
Je méditerai tes préceptes et je regarderai à tes sentiers.
16 Εις τα διατάγματά σου θέλω εντρυφά· δεν θέλω λησμονήσει τους λόγους σου.
Je fais mes délices de tes statuts, je n’oublierai pas ta parole.
17 Γίμελ. Αντάμειψον τον δούλον σου· ούτω θέλω ζήσει, και θέλω φυλάξει τον λόγον σου.
Fais du bien à ton serviteur, [et] je vivrai et je garderai ta parole.
18 Άνοιξον τους οφθαλμούς μου, και θέλω βλέπει τα θαυμάσια τα εκ του νόμου σου.
Ouvre mes yeux, et je verrai les merveilles qui sont dans ta loi.
19 Πάροικος είμαι εγώ εν τη γή· μη κρύψης απ' εμού τα προστάγματά σου.
Je suis étranger dans le pays; ne me cache pas tes commandements.
20 Η ψυχή μου λιποθυμεί εκ του πόθου τον οποίον έχω εις τας κρίσεις σου πάντοτε.
Mon âme est brisée par l’ardent désir qu’elle a en tout temps pour tes ordonnances.
21 Συ επετίμησας τους επικαταράτους υπερηφάνους, τους εκκλίνοντας από των προσταγμάτων σου.
Tu as tancé les orgueilleux, les maudits, qui s’égarent de tes commandements.
22 Σήκωσον απ' εμού το όνειδος και την καταφρόνησιν· διότι εφύλαξα τα μαρτύριά σου.
Roule de dessus moi l’opprobre et le mépris; car je garde tes témoignages.
23 Άρχοντες τωόντι εκάθισαν και ελάλουν εναντίον μου· αλλ' ο δούλός σου εμελέτα εις τα διατάγματά σου.
Les princes même se sont assis [et] parlent contre moi; ton serviteur médite tes statuts.
24 Τα μαρτυριά σου βεβαίως είναι η τρυφή μου και οι σύμβουλοί μου.
Tes témoignages sont aussi mes délices, les hommes de mon conseil.
25 Δάλεθ. Η ψυχή μου εκολλήθη εις το χώμα· ζωοποίησόν με κατά τον λόγον σου.
Mon âme est attachée à la poussière; fais-moi vivre selon ta parole.
26 Εφανέρωσα τας οδούς μου, και μου εισήκουσας· δίδαξόν με τα διατάγματά σου.
Je [t’]ai déclaré mes voies, et tu m’as répondu; enseigne-moi tes statuts.
27 Κάμε με να εννοώ την οδόν των εντολών σου, και θέλω μελετά εις τα θαυμάσιά σου.
Fais-moi comprendre la voie de tes préceptes, et je méditerai sur tes merveilles.
28 Η ψυχή μου τήκεται υπό θλίψεως· στερέωσόν με κατά τον λόγον σου.
Mon âme, de tristesse, se fond en larmes; affermis-moi selon ta parole.
29 Απομάκρυνον απ' εμού την οδόν του ψεύδους, και χάρισόν μοι τον νόμον σου.
Éloigne de moi la voie du mensonge, et, dans ta grâce, donne-moi ta loi.
30 Την οδόν της αληθείας εξέλεξα· προ οφθαλμών μου έθεσα τας κρίσεις σου.
J’ai choisi la voie de la fidélité, j’ai placé [devant moi] tes jugements.
31 Προσεκολλήθην εις τα μαρτύριά σου· Κύριε, μη με καταισχύνης.
Je suis attaché à tes témoignages: Éternel! ne me rends point honteux.
32 Την οδόν των προσταγμάτων σου θέλω τρέχει, όταν πλατύνης την καρδίαν μου.
Je courrai dans la voie de tes commandements, quand tu auras mis mon cœur au large.
33 Ε. Δίδαξόν με, Κύριε, την οδόν των διαταγμάτων σου, και θέλω φυλάττει αυτήν μέχρι τέλους.
Éternel! enseigne-moi la voie de tes statuts, et je l’observerai jusqu’à la fin.
34 Συνέτισόν με, και θέλω φυλάττει τον νόμον σου· ναι, θέλω φυλάττει αυτόν εν όλη καρδία.
Donne-moi de l’intelligence, et j’observerai ta loi, et je la garderai de tout mon cœur.
35 Οδήγησόν με εις την οδόν των προσταγμάτων σου· διότι ευφραίνομαι εις αυτήν.
Fais-moi marcher dans le chemin de tes commandements, car j’y prends plaisir.
36 Κλίνον την καρδίαν μου εις τα μαρτύριά σου και μη εις πλεονεξίαν.
Incline mon cœur à tes témoignages, et non point au gain.
37 Απόστρεψον τους οφθαλμούς μου από του να βλέπωσι ματαιότητα· ζωοποίησόν με εν τη οδώ σου.
Détourne mes yeux pour qu’ils ne regardent pas la vanité; fais-moi vivre dans ta voie.
38 Εκτέλεσον τον λόγον σου προς τον δούλον σου, όστις είναι δεδομένος εις τον φόβον σου.
Confirme ta parole à ton serviteur, qui est [adonné] à ta crainte.
39 Αφαίρεσον το όνειδός μου, το οποίον φοβούμαι· διότι αι κρίσεις σου είναι αγαθαί.
Détourne de moi l’opprobre que je crains; car tes jugements sont bons.
40 Ιδού, επεθύμησα τας εντολάς σου· ζωοποίησόν με διά της δικαιοσύνης σου.
Voici, j’ai ardemment désiré tes préceptes; fais-moi vivre dans ta justice.
41 Βάου. Και ας έλθη επ εμέ το έλεός σου, Κύριε, και η σωτηρία σου κατά τον λόγον σου.
Et que ta bonté vienne à moi, ô Éternel! – ton salut, selon ta parole!
42 Τότε θέλω αποκριθή προς τον ονειδίζοντά με· διότι ελπίζω επί τον λόγον σου.
Et j’aurai de quoi répondre à celui qui m’outrage; car je me suis confié en ta parole.
43 Και μη αφαιρέσης ολοτελώς από του στόματός μου τον λόγον της αληθείας· διότι ήλπισα επί τας κρίσεις σου.
Et n’ôte pas entièrement de ma bouche la parole de la vérité; car je me suis attendu à tes jugements.
44 Και θέλω φυλάττει τον νόμον σου διαπαντός, εις τον αιώνα του αιώνος.
Alors je garderai ta loi continuellement, à toujours et à perpétuité;
45 Και θέλω περιπατεί εν ευρυχωρία· διότι εξεζήτησα τας εντολάς σου.
Et je marcherai au large, car j’ai recherché tes préceptes;
46 Και θέλω ομιλεί περί των μαρτυρίων σου έμπροσθεν βασιλέων, και δεν θέλω αισχυνθή.
Et je parlerai de tes témoignages devant des rois, et je ne serai pas honteux;
47 Και θέλω εντρυφά εις τα προστάγματά σου, τα οποία ηγάπησα.
Et je trouverai mes délices en tes commandements que j’ai aimés;
48 Και θέλω υψόνει τας χείρας μου προς τα προστάγματά σου, τα οποία ηγάπησα· και θέλω μελετά εις τα διατάγματά σου.
Et je lèverai mes mains vers tes commandements que j’ai aimés, et je méditerai tes statuts.
49 Ζάϊν. Ενθυμήθητι τον λόγον τον προς τον δούλον σου, εις τον οποίον με επήλπισας.
Souviens-toi de ta parole à ton serviteur, à laquelle tu as fait que je me suis attendu.
50 Αύτη είναι η παρηγορία μου εν τη θλίψει μου, ότι ο λόγος σου με εζωοποίησεν.
C’est ici ma consolation dans mon affliction, que ta parole m’a fait vivre.
51 Οι υπερήφανοι με εχλεύαζον σφόδρα· αλλ' εγώ από του νόμου σου δεν εξέκλινα.
Les orgueilleux se sont moqués de moi excessivement: je n’ai pas dévié de ta loi;
52 Ενεθυμήθην τας απ' αιώνος κρίσεις σου, Κύριε, και παρηγορήθην.
Je me suis souvenu de tes ordonnances de jadis, ô Éternel! et je me suis consolé.
53 Φρίκη με κατέλαβεν εξ αιτίας των ασεβών, των εγκαταλειπόντων τον νόμον σου.
Une ardente indignation m’a saisi à cause des méchants qui abandonnent ta loi.
54 Τα διατάγματά σου υπήρξαν εις εμέ ψαλμωδίαι εν τω οίκω της παροικίας μου.
Tes statuts m’ont été des cantiques, dans la maison de mon pèlerinage.
55 Ενεθυμήθην εν νυκτί το όνομά σου, Κύριε· και εφύλαξα τον νόμον σου.
Je me suis souvenu de ton nom pendant la nuit, ô Éternel! et j’ai gardé ta loi.
56 Τούτο έγεινεν εις εμέ, διότι εφύλαξα τας εντολάς σου.
Cela m’est arrivé, car j’ai observé tes préceptes.
57 Χεθ. Συ, Κύριε, μερίς μου είσαι· είπα να φυλάξω τους λόγους σου.
Ma part, ô Éternel! je l’ai dit, c’est de garder tes paroles.
58 Παρεκάλεσα το πρόσωπόν σου εν όλη καρδία· ελέησόν με κατά τον λόγον σου.
Je t’ai imploré de tout mon cœur: use de grâce envers moi selon ta parole.
59 Διελογίσθην τας οδούς μου και έστρεψα τους πόδας μου εις τα μαρτύριά σου.
J’ai pensé à mes voies, et j’ai tourné mes pieds vers tes témoignages.
60 Έσπευσα και δεν εβράδυνα να φυλάξω τα προστάγματά σου.
Je me suis hâté, et je n’ai point différé de garder tes commandements.
61 Στίφη ασεβών με περιεκύκλωσαν· αλλ' εγώ δεν ελησμόνησα τον νόμον σου.
Les cordes des méchants m’ont entouré: je n’ai pas oublié ta loi.
62 Το μεσονύκτιον εγείρομαι διά να σε δοξολογώ διά τας κρίσεις της δικαιοσύνης σου.
Je me lève à minuit pour te célébrer à cause des ordonnances de ta justice.
63 Εγώ είμαι μέτοχος πάντων των φοβουμένων σε και φυλαττόντων τας εντολάς σου.
Je suis le compagnon de tous ceux qui te craignent, et de ceux qui gardent tes préceptes.
64 Η γη, Κύριε, είναι πλήρης του ελέους σου· δίδαξόν με τα διατάγματά σου.
La terre, ô Éternel! est pleine de ta bonté; enseigne-moi tes statuts.
65 Τεθ. Συ, Κύριε, ευηργέτησας τον δούλον σου κατά τον λόγον σου.
Tu as fait du bien à ton serviteur, ô Éternel! selon ta parole.
66 Δίδαξόν με φρόνησιν και γνώσιν· διότι επίστευσα εις τα προστάγματά σου.
Enseigne-moi le bon sens et la connaissance; car j’ai ajouté foi à tes commandements.
67 Πριν ταλαιπωρηθώ, εγώ επλανώμην· αλλά τώρα εφύλαξα τον λόγον σου.
Avant que je sois affligé, j’errais; mais maintenant je garde ta parole.
68 Συ είσαι αγαθός και αγαθοποιός· δίδαξόν με τα διατάγματά σου.
Tu es bon et bienfaisant; enseigne-moi tes statuts.
69 Οι υπερήφανοι έπλεξαν κατ' εμού ψεύδος· αλλ' εγώ εν όλη καρδία θέλω φυλάττει τας εντολάς σου.
Les orgueilleux ont inventé contre moi des mensonges; j’observerai tes préceptes de tout mon cœur.
70 Η καρδία αυτών έπηξεν ως πάχος· αλλ' εγώ εντρυφώ εις τον νόμον σου.
Leur cœur est épaissi comme la graisse; moi, je trouve mes délices en ta loi.
71 Καλόν έγεινεν εις εμέ ότι εταλαιπωρήθην, διά να μάθω τα διατάγματά σου.
Il est bon pour moi que j’aie été affligé, afin que j’apprenne tes statuts.
72 Ο νόμος του στόματός σου είναι καλήτερος εις εμέ, υπέρ χιλιάδας χρυσίου και αργυρίου.
La loi de ta bouche est meilleure pour moi que des milliers [de pièces] d’or et d’argent.
73 Ιώδ. Αι χείρές σου με έκαμαν και με έπλασαν· συνέτισόν με, και θέλω μάθει τα προστάγματά σου.
Tes mains m’ont fait et façonné; rends-moi intelligent, et j’apprendrai tes commandements.
74 Οι φοβούμενοί σε θέλουσι με ιδεί και ευφρανθή, διότι ήλπισα επί τον λόγον σου.
Ceux qui te craignent me verront, et se réjouiront; car je me suis attendu à ta parole.
75 Γνωρίζω, Κύριε, ότι αι κρίσεις σου είναι δικαιοσύνη, και ότι πιστώς με εταλαιπώρησας.
Je sais, ô Éternel! que tes jugements sont justice, et que c’est en fidélité que tu m’as affligé.
76 Ας με παρηγορήση, δέομαι, το έλεός σου, κατά τον λόγον σου τον προς τον δούλον σου.
Que ta bonté, je te prie, soit ma consolation, selon ta parole à ton serviteur.
77 Ας έλθωσιν επ' εμέ οι οικτιρμοί σου, διά να ζώ· διότι ο νόμος σου είναι η τρυφή μου.
Que tes compassions viennent sur moi, et je vivrai; car ta loi fait mes délices.
78 Ας αισχυνθώσιν οι υπερήφανοι, διότι ζητούσιν αδίκως να με ανατρέψωσιν· αλλ' εγώ θέλω μελετά εις τας εντολάς σου.
Que les orgueilleux soient couverts de honte, car sans cause ils ont agi perversement envers moi; moi, je médite tes préceptes.
79 Ας επιστρέψωσιν εις εμέ οι φοβούμενοί σε, και οι γνωρίζοντες τα μαρτύριά σου·
Que ceux qui te craignent se tournent vers moi, et ceux qui connaissent tes témoignages.
80 Ας ήναι η καρδία μου άμωμος εις τα διατάγματά σου, διά να μη αισχυνθώ.
Que mon cœur soit intègre dans tes statuts, afin que je ne sois pas honteux.
81 Καφ. Λιποθυμεί η ψυχή μου διά την σωτηρίαν σου· επί τον λόγον σου ελπίζω.
Mon âme languit après ton salut; je m’attends à ta parole.
82 Οι οφθαλμοί μου απέκαμον διά τον λόγον σου, λέγοντες, Πότε θέλεις με παρηγορήσει;
Mes yeux languissent après ta parole; et j’ai dit: Quand me consoleras-tu?
83 Διότι έγεινα ως ασκός εν τω καπνώ· αλλά τα διατάγματά σου δεν ελησμόνησα.
Car je suis devenu comme une outre mise à la fumée; je n’oublie pas tes statuts.
84 Πόσαι είναι αι ημέραι του δούλου σου; πότε θέλεις κάμει κρίσιν εναντίον των καταδιωκόντων με;
Combien [dureront] les jours de ton serviteur? Quand exécuteras-tu le jugement contre ceux qui me persécutent?
85 Οι υπερήφανοι, οι εναντίοι του νόμου σου, έσκαψαν εις εμέ λάκκους.
Les orgueilleux ont creusé pour moi des fosses, ce qui n’est pas selon ta loi.
86 Πάντα τα προστάγματά σου είναι αλήθεια· αδίκως με κατατρέχουσι· βοήθησόν μοι.
Tous tes commandements sont fidélité. On me persécute sans cause; aide-moi!
87 Παρ' ολίγον με κατέστρεψαν εις την γήν· αλλ' εγώ δεν εγκατέλιπον τας εντολάς σου.
Peu s’en est fallu qu’ils ne m’aient consumé sur la terre; mais moi, je n’ai pas abandonné tes préceptes.
88 Ζωοποίησόν με κατά το έλεός σου· και θέλω φυλάξει τα μαρτύρια του στόματός σου.
Selon ta bonté, fais-moi vivre, et je garderai le témoignage de ta bouche.
89 Λάμεδ. Εις τον αιώνα, Κύριε, διαμένει ο λόγος σου εν τω ουρανώ·
Éternel! ta parole est établie à toujours dans les cieux.
90 η αλήθειά σου εις γενεάν και γενεάν· εθεμελίωσας την γην, και διαμένει.
Ta fidélité est de génération en génération. Tu as établi la terre, et elle demeure ferme.
91 Κατά τας διατάξεις σου διαμένουσιν έως της σήμερον, διότι τα σύμπαντα είναι δούλοι σου.
Selon tes ordonnances, [ces choses] demeurent fermes aujourd’hui; car toutes choses te servent.
92 Εάν ο νόμος σου δεν ήτο η τρυφή μου, τότε ήθελον χαθή εν τη θλίψει μου.
Si ta loi n’avait fait mes délices, j’aurais péri dans mon affliction.
93 Εις τον αιώνα δεν θέλω λησμονήσει τας εντολάς σου, διότι εν αυταίς με εζωοποίησας.
Jamais je n’oublierai tes préceptes, car par eux tu m’as fait vivre.
94 Σος είμαι εγώ· σώσον με· διότι τας εντολάς σου εξεζήτησα.
Je suis à toi, sauve-moi; car j’ai recherché tes préceptes.
95 Οι ασεβείς με περιέμενον διά να με αφανίσωσιν· αλλ' εγώ θέλω προσέχει εις τα μαρτύριά σου.
Les méchants m’attendent pour me faire périr; [mais] je suis attentif à tes témoignages.
96 Εις πάσαν τελειότητα είδον όριον· αλλ' ο νόμος σου είναι πλατύς σφόδρα.
J’ai vu la fin de toute perfection; ton commandement est fort étendu.
97 Μεμ. Πόσον αγαπώ τον νόμον σου· όλην την ημέραν είναι μελέτη μου.
Combien j’aime ta loi! tout le jour je la médite.
98 Διά των προσταγμάτων σου με έκαμες σοφώτερον των εχθρών μου, διότι είναι πάντοτε μετ' εμού.
Tes commandements m’ont rendu plus sage que mes ennemis, car ils sont toujours avec moi.
99 Είμαι συνετώτερος πάντων των διδασκόντων με· διότι τα μαρτύριά σου είναι μελέτη μου.
J’ai plus d’intelligence que tous ceux qui m’enseignent, parce que je médite tes préceptes.
100 Είμαι συνετώτερος των γερόντων· διότι εφύλαξα τας εντολάς σου.
J’ai plus de sens que les anciens, parce que j’observe tes préceptes.
101 Από πάσης οδού πονηράς εκώλυσα τους πόδας μου, διά να φυλάξω τον λόγον σου.
J’ai gardé mes pieds de toute mauvaise voie, afin que je garde ta parole.
102 Από των κρίσεών σου δεν εξέκλινα· διότι συ με εδίδαξας.
Je ne me suis pas détourné de tes ordonnances, car c’est toi qui m’as instruit.
103 Πόσον γλυκείς είναι οι λόγοι σου εις τον ουρανίσκον μου· είναι υπέρ μέλι εις το στόμα μου.
Que tes paroles ont été douces à mon palais, plus que le miel à ma bouche!
104 Εκ των εντολών σου έγεινα συνετός· διά τούτο εμίσησα πάσαν οδόν ψεύδους.
Par tes préceptes je suis devenu intelligent; c’est pourquoi je hais toute voie de mensonge.
105 Νούν. Λύχνος εις τους πόδας μου είναι ο λόγος σου και φως εις τας τρίβους μου.
Ta parole est une lampe à mon pied, et une lumière à mon sentier.
106 Ώμοσα και θέλω εμμένει να φυλάττω τας κρίσεις της δικαιοσύνης σου.
J’ai juré, et je le tiendrai, de garder les ordonnances de ta justice.
107 Εταλαιπωρήθην σφόδρα· Κύριε, ζωοποίησόν με κατά τον λόγον σου.
Je suis extrêmement affligé, ô Éternel! fais-moi vivre selon ta parole!
108 Πρόσδεξαι, δέομαι, τας προαιρετικάς προσφοράς του στόματός μου, Κύριε· και δίδαξόν με τας κρίσεις σου.
Agrée, je te prie, ô Éternel! les offrandes volontaires de ma bouche, et enseigne-moi tes ordonnances.
109 Η ψυχή μου είναι πάντοτε εν κινδύνω· τον νόμον σου όμως δεν ελησμόνησα.
Ma vie est continuellement dans ma main, mais je n’oublie pas ta loi.
110 Οι ασεβείς έστησαν εις εμέ παγίδα· αλλ' εγώ από των εντολών σου δεν εξέκλινα.
Les méchants m’ont tendu un piège; mais je ne me suis pas égaré de tes préceptes.
111 Τα μαρτύριά σου εκληρονόμησα εις τον αιώνα· διότι ταύτα είναι η αγαλλίασις της καρδίας μου.
Tes témoignages me sont un héritage à toujours; car ils sont la joie de mon cœur.
112 Έκλινα την καρδίαν μου εις το να κάμνω τα διατάγματά σου πάντοτε μέχρι τέλους.
J’ai incliné mon cœur à pratiquer tes statuts, à toujours, jusqu’à la fin.
113 Σάμεχ. Εμίσησα τους διεστραμμένους στοχασμούς· τον δε νόμον σου ηγάπησα.
J’ai eu en haine ceux qui sont doubles de cœur, mais j’aime ta loi.
114 Συ είσαι η σκέπη μου και η ασπίς μου· επί τον λόγον σου ελπίζω.
Tu es mon asile et mon bouclier; je me suis attendu à ta parole.
115 Απομακρύνθητε απ' εμού οι πονηρευόμενοι· διότι θέλω φυλάττει τα προστάγματα του Θεού μου.
Retirez-vous de moi, vous qui faites le mal, et j’observerai les commandements de mon Dieu.
116 Υποστήριζέ με κατά τον λόγον σου και θέλω ζή· και μη με καταισχύνης εις την ελπίδα μου.
Soutiens-moi selon ta parole, et je vivrai; et ne me laisse pas être confus en mon espérance.
117 Υποστήριζέ με και θέλω σωθή· και θέλω προσέχει διαπαντός εις τα διατάγματά σου.
Soutiens-moi, et je serai sauvé, et je regarderai continuellement tes statuts.
118 Συ κατεπάτησας πάντας τους εκκλίνοντας από των διαταγμάτων σου· διότι ματαία είναι η δολιότης αυτών.
Tu as rejeté tous ceux qui s’égarent de tes statuts; car leur tromperie n’est que mensonge.
119 Αποσκυβαλίζεις πάντας τους πονηρούς της γής· διά τούτο ηγάπησα τα μαρτύριά σου.
Tu ôtes tous les méchants de la terre, comme des scories; c’est pourquoi j’aime tes témoignages.
120 Έφριξεν η σαρξ μου από του φόβου σου, και από των κρίσεών σου εφοβήθην.
Ma chair frissonne de la frayeur que j’ai de toi, et j’ai craint à cause de tes jugements.
121 Νγάϊν. Έκαμα κρίσιν και δικαιοσύνην· μη με παραδώσης εις τους αδικούντάς με.
J’ai pratiqué le jugement et la justice; ne m’abandonne pas à mes oppresseurs.
122 Γενού εγγυητής του δούλου σου εις καλόν· ας μη με καταθλίψωσιν οι υπερήφανοι.
Sois le garant de ton serviteur pour [son] bien; que les orgueilleux ne m’oppriment pas.
123 Οι οφθαλμοί μου απέκαμον διά την σωτηρίαν σου και διά τον λόγον της δικαιοσύνης σου.
Mes yeux languissent après ton salut et la parole de ta justice.
124 Κάμε μετά του δούλου σου κατά το έλεός σου και δίδαξόν με τα διατάγματά σου.
Agis envers ton serviteur selon ta bonté, et enseigne-moi tes statuts.
125 Δούλος σου είμαι εγώ· συνέτισόν με, και θέλω γνωρίσει τα μαρτύριά σου.
Je suis ton serviteur; rends-moi intelligent, et je connaîtrai tes témoignages.
126 Καιρός είναι διά να ενεργήση ο Κύριος· ηκύρωσαν τον νόμον σου.
Il est temps que l’Éternel agisse: ils ont annulé ta loi.
127 Διά τούτο ηγάπησα τα προστάγματά σου υπέρ χρυσίον, και υπέρ χρυσίον καθαρόν.
C’est pourquoi j’aime tes commandements plus que l’or, et que l’or épuré.
128 Διά τούτο εγνώρισα ορθάς πάσας τας εντολάς σου περί παντός πράγματος· και εμίσησα πάσαν οδόν ψεύδους.
C’est pourquoi j’estime droits tous [tes] préceptes, à l’égard de toutes choses; je hais toute voie de mensonge.
129 Πε. Θαυμαστά είναι τα μαρτύριά σου· διά τούτο εφύλαξεν αυτά η ψυχή μου.
Tes témoignages sont merveilleux; c’est pourquoi mon âme les observe.
130 Η φανέρωσις των λόγων σου φωτίζει· συνετίζει τους απλούς.
L’entrée de tes paroles illumine, donnant de l’intelligence aux simples.
131 Ήνοιξε το στόμα μου και ανεστέναξα· διότι επεθύμησα τα προστάγματά σου.
J’ai ouvert ma bouche, et j’ai soupiré; car j’ai un ardent désir de tes commandements.
132 Επίβλεψον επ' εμέ και ελέησόν με, καθώς συνειθίζεις προς τους αγαπώντας το όνομά σου.
Tourne-toi vers moi et use de grâce envers moi, selon ta coutume envers ceux qui aiment ton nom.
133 Στερέωσον τα βήματά μου εις τον λόγον σου· και ας μη με κατακυριεύση μηδεμία ανομία.
Affermis mes pas dans ta parole, et qu’aucune iniquité ne domine en moi.
134 Λύτρωσόν με από καταδυναστείας ανθρώπων, και θέλω φυλάττει τας εντολάς σου.
Rachète-moi de l’oppression de l’homme, et je garderai tes préceptes.
135 Επίφανον το πρόσωπόν σου επί τον δούλον σου, και δίδαξόν με τα διατάγματά σου.
Fais luire ta face sur ton serviteur, et enseigne-moi tes statuts.
136 Ρύακας υδάτων κατεβίβασαν οι οφθαλμοί μου, επειδή δεν φυλάττουσι τον νόμον σου.
Des ruisseaux d’eau coulent de mes yeux, parce qu’on ne garde pas ta loi.
137 Τσάδε. Δίκαιος είσαι, Κύριε, και ευθείαι αι κρίσεις σου.
Tu es juste, ô Éternel! et droit dans tes jugements.
138 Τα μαρτύριά σου, τα οποία διέταξας, είναι δικαιοσύνη και υπερτάτη αλήθεια.
Tu as commandé la justice de tes témoignages, et la fidélité, strictement.
139 Ο ζήλος μου με κατέφαγε, διότι ελησμόνησαν τους λόγους σου οι εχθροί μου.
Mon zèle m’a dévoré; car mes oppresseurs ont oublié tes paroles.
140 Ο λόγος σου είναι κεκαθαρισμένος σφόδρα· διά τούτο ο δούλός σου αγαπά αυτόν.
Ta parole est bien affinée, et ton serviteur l’aime.
141 Μικρός είμαι και εξουδενωμένος· δεν ελησμόνησα όμως τας εντολάς σου.
Je suis petit et méprisé; je n’ai pas oublié tes préceptes.
142 Η δικαιοσύνη σου είναι δικαιοσύνη εις τον αιώνα, και ο νόμος σου αλήθεια.
Ta justice est une justice à toujours, et ta loi est vérité.
143 Θλίψεις και στενοχωρίαι με εύρηκαν· τα προστάγματά σου όμως είναι η χαρά μου.
La détresse et l’angoisse m’avaient atteint; tes commandements sont mes délices.
144 Τα μαρτύριά σου είναι δικαιοσύνη εις τον αιώνα· Συνέτισόν με και θέλω ζήσει.
La justice de tes témoignages est à toujours; donne-moi de l’intelligence, et je vivrai.
145 Κοφ. Έκραξα εν όλη καρδία· άκουσόν μου, Κύριε, και θέλω φυλάξει τα διατάγματά σου.
J’ai crié de tout mon cœur; réponds-moi, Éternel! j’observerai tes statuts.
146 Έκραξα προς σέ· σώσον με, και θέλω φυλάξει τα μαρτύριά σου.
Je t’invoque: sauve-moi! et je garderai tes témoignages.
147 Προέλαβον την αυγήν και έκραξα· ήλπισα επί τον λόγον σου.
J’ai devancé le crépuscule, et j’ai crié; je me suis attendu à ta parole.
148 Οι οφθαλμοί μου προλαμβάνουσι τας νυκτοφυλακάς, διά να μελετώ εις τον λόγον σου.
Mes yeux ont devancé les veilles de la nuit pour méditer ta parole.
149 Άκουσον της φωνής μου κατά το έλεός σου· ζωοποίησόν με, Κύριε, κατά την κρίσιν σου.
Écoute ma voix, selon ta bonté, ô Éternel! Fais-moi vivre selon ton ordonnance.
150 Επλησίασαν οι ακολουθούντες την πονηρίαν· εξέκλιναν από του νόμου σου.
Ceux qui poursuivent la méchanceté se sont approchés de moi; ils s’éloignent de ta loi.
151 Συ, Κύριε, είσαι πλησίον, και πάντα τα προστάγματά σου είναι αλήθεια.
Éternel! tu es proche; et tous tes commandements sont vérité.
152 Προ πολλού εγνώρισα εκ των μαρτυρίων σου, ότι εις τον αιώνα εθεμελίωσας αυτά.
Dès longtemps j’ai connu, d’après tes témoignages, que tu les as fondés pour toujours.
153 Ρες. Ιδέ την θλίψιν μου και ελευθέρωσόν με· διότι δεν ελησμόνησα τον νόμον σου.
Vois mon affliction, et délivre-moi! Car je n’ai pas oublié ta loi.
154 Δίκασον την δίκην μου και λύτρωσόν με· ζωοποίησόν με κατά τον λόγον σου.
Prends en main ma cause, et rachète-moi! Fais-moi vivre selon ta parole.
155 Μακράν από ασεβών η σωτηρία· διότι δεν εκζητούσι τα διατάγματά σου.
Le salut est loin des méchants, car ils ne recherchent pas tes statuts.
156 Μεγάλοι οι οικτιρμοί σου, Κύριε· ζωοποίησόν με κατά τας κρίσεις σου.
Tes compassions sont en grand nombre, ô Éternel! – fais-moi vivre selon tes ordonnances.
157 Πολλοί είναι οι καταδιώκοντές με και οι θλίβοντές με· αλλ' από των μαρτυρίων σου δεν εξέκλινα.
Mes persécuteurs et mes oppresseurs sont en grand nombre; je n’ai point dévié de tes témoignages.
158 Είδον τους παραβάτας και εταράχθην· διότι δεν εφύλαξαν τον λόγον σου.
J’ai vu les perfides, et j’en ai eu horreur, parce qu’ils ne gardaient pas ta parole.
159 Ιδέ πόσον αγαπώ τας εντολάς σου· Κύριε, ζωοποίησόν με κατά το έλεός σου.
Considère que j’ai aimé tes préceptes; Éternel! fais-moi vivre selon ta bonté.
160 Το κεφάλαιον του λόγου σου είναι η αλήθεια· και εις τον αιώνα μένουσι πάσαι αι κρίσεις της δικαιοσύνης σου.
La somme de ta parole est [la] vérité, et toute ordonnance de ta justice est pour toujours.
161 Σχίν. Άρχοντες με κατεδίωξαν αναιτίως· αλλ' η καρδία μου τρέμει από του λόγου σου.
Des princes m’ont persécuté sans cause; mais mon cœur a eu peur de ta parole.
162 Αγάλλομαι εις τον λόγον σου, ως ο ευρίσκων λάφυρα πολλά.
J’ai de la joie en ta parole, comme un [homme] qui trouve un grand butin.
163 Μισώ και βδελύττομαι το ψεύδος· τον νόμον σου αγαπώ.
Je hais, et j’ai en horreur le mensonge; j’aime ta loi.
164 Επτάκις της ημέρας σε αινώ, διά τας κρίσεις της δικαιοσύνης σου.
Sept fois le jour je te loue, à cause des ordonnances de ta justice.
165 Ειρήνην πολλήν έχουσιν οι αγαπώντες τον νόμον σου· και εις αυτούς δεν υπάρχει πρόσκομμα.
Grande est la paix de ceux qui aiment ta loi; et pour eux il n’y a pas de chute.
166 Ήλπισα επί την σωτηρίαν σου, Κύριε· και έπραξα τα προστάγματά σου.
J’ai espéré en ton salut, ô Éternel! et j’ai pratiqué tes commandements.
167 Εφύλαξεν η ψυχή μου τα μαρτύριά σου· και ηγάπησα αυτά σφόδρα.
Mon âme a gardé tes témoignages, et je les aime beaucoup.
168 Εφύλαξα τας εντολάς σου και τα μαρτύριά σου· διότι πάσαι αι οδοί μου είναι ενώπιόν σου.
J’ai gardé tes préceptes et tes témoignages; car toutes mes voies sont devant toi.
169 Ταυ. Ας πλησιάση η κραυγή μου ενώπιόν σου, Κύριε· συνέτισόν με κατά τον λόγον σου.
Que mon cri parvienne devant toi, ô Éternel! Rends-moi intelligent, selon ta parole!
170 Ας έλθη η δέησίς μου ενώπιόν σου· λύτρωσόν με κατά τον λόγον σου.
Que ma supplication vienne devant toi; délivre-moi selon ta parole!
171 Τα χείλη μου θέλουσι προφέρει ύμνον, όταν με διδάξης τα διατάγματά σου.
Mes lèvres publieront [ta] louange, quand tu m’auras enseigné tes statuts.
172 Η γλώσσα μου θέλει λαλεί τον λόγον σου· διότι πάντα τα προστάγματά σου είναι δικαιοσύνη.
Ma langue parlera haut de ta parole; car tous tes commandements sont justice.
173 Ας ήναι η χειρ σου εις βοήθειάν μου· διότι εξέλεξα τας εντολάς σου.
Ta main me sera pour secours, car j’ai choisi tes préceptes.
174 Επεθύμησα την σωτηρίαν σου, Κύριε· και ο νόμος σου είναι τρυφή μου.
J’ai ardemment désiré ton salut, ô Éternel! et ta loi est mes délices.
175 Ας ζήση η ψυχή μου και θέλει σε αινεί· και αι κρίσεις σου ας με βοηθώσι.
Que mon âme vive, et elle te louera; et fais que tes ordonnances me soient en aide!
176 Περιεπλανήθην ως πρόβατον απολωλός· ζήτησον τον δούλον σου· διότι δεν ελησμόνησα τα προστάγματά σου.
J’ai erré comme une brebis qui périt: cherche ton serviteur, car je n’ai pas oublié tes commandements.
