Ψαλμοί 119
1 Άλεφ. Μακάριοι οι άμωμοι εν οδώ· οι περιπατούντες εν τω νόμω του Κυρίου·
Alleluia. Blessed are the immaculate in the way, who walk in the law of the Lord.
2 Μακάριοι οι φυλάττοντες τα μαρτύρια αυτού, οι εκζητούντες αυτόν εξ όλης καρδίας·
Blessed are those who examine his testimonies. They seek him with their whole heart.
3 αυτοί βεβαίως δεν πράττουσιν ανομίαν· εν ταις οδοίς αυτού περιπατούσι.
For those who work iniquity have not walked in his ways.
4 συ προσέταξας να φυλάττωνται ακριβώς αι εντολαί σου.
You have ordered your commandments to be kept most diligently.
5 Είθε να κατευθύνωνται αι οδοί μου, διά να φυλάττω τα διατάγματά σου
I wish that my ways may be directed so as to keep your justifications.
6 Τότε δεν θέλω αισχυνθή, όταν επιβλέπω εις πάντα τα προστάγματά σου.
Then I will not be confounded, when I will look into all your commandments.
7 Θέλω σε δοξολογεί εν ευθύτητι καρδίας, όταν μάθω τας κρίσεις της δικαιοσύνης σου.
I will confess to you with honesty of heart. In this way, I have learned the judgments of your justice.
8 Τα διατάγματά σου θέλω φυλάττει· μη με εγκαταλίπης ολοκλήρως.
I will keep your justifications. Do not utterly abandon me.
9 Βεθ. Τίνι τρόπω θέλει καθαρίζει ο νέος την οδόν αυτού; φυλάττων τους λόγους σου.
By what does an adolescent correct his way? By keeping to your words.
10 Εξ όλης της καρδίας μου σε εξεζήτησα· με μη αφήσης να αποπλανηθώ από των προσταγμάτων σου.
With my whole heart, I have sought you. Do not let me be driven away from your commandments.
11 Εν τη καρδία μου εφύλαξα τα λόγιά σου, διά να μη αμαρτάνω εις σε.
I have hidden your eloquence in my heart, so that I may not sin against you.
12 Ευλογητός είσαι, Κύριε· δίδαξόν με τα διατάγματά σου.
Blessed are you, O Lord. Teach me your justifications.
13 Διά των χειλέων μου διηγήθην πάσας τας κρίσεις του στόματός σου.
With my lips, I have pronounced all the judgments of your mouth.
14 Εν τη οδώ των μαρτυρίων σου ευφράνθην, ως διά πάντα τα πλούτη.
I have been delighted in the way of your testimonies, as if in all riches.
15 Εις τας εντολάς σου θέλω μελετά, και εις τας οδούς σου θέλω ενατενίζει.
I will be trained in your commandments, and I will consider your ways.
16 Εις τα διατάγματά σου θέλω εντρυφά· δεν θέλω λησμονήσει τους λόγους σου.
I will meditate on your justifications. I will not forget your words.
17 Γίμελ. Αντάμειψον τον δούλον σου· ούτω θέλω ζήσει, και θέλω φυλάξει τον λόγον σου.
Repay your servant, revive me; and I will keep your words.
18 Άνοιξον τους οφθαλμούς μου, και θέλω βλέπει τα θαυμάσια τα εκ του νόμου σου.
Reveal to my eyes, and I will consider the wonders of your law.
19 Πάροικος είμαι εγώ εν τη γή· μη κρύψης απ' εμού τα προστάγματά σου.
I am a sojourner on the earth. Do not hide your commandments from me.
20 Η ψυχή μου λιποθυμεί εκ του πόθου τον οποίον έχω εις τας κρίσεις σου πάντοτε.
My soul has longed to desire your justifications at all times.
21 Συ επετίμησας τους επικαταράτους υπερηφάνους, τους εκκλίνοντας από των προσταγμάτων σου.
You have rebuked the arrogant. Those who decline from your commandments are accursed.
22 Σήκωσον απ' εμού το όνειδος και την καταφρόνησιν· διότι εφύλαξα τα μαρτύριά σου.
Take me away from disgrace and contempt, for I have sought your testimonies.
23 Άρχοντες τωόντι εκάθισαν και ελάλουν εναντίον μου· αλλ' ο δούλός σου εμελέτα εις τα διατάγματά σου.
For even the leaders sat and spoke against me. But your servant has been trained in your justifications.
24 Τα μαρτυριά σου βεβαίως είναι η τρυφή μου και οι σύμβουλοί μου.
For your testimonies are also my (meditation) and your justifications are my counsel.
25 Δάλεθ. Η ψυχή μου εκολλήθη εις το χώμα· ζωοποίησόν με κατά τον λόγον σου.
My soul has adhered to the pavement. Revive me according to your word.
26 Εφανέρωσα τας οδούς μου, και μου εισήκουσας· δίδαξόν με τα διατάγματά σου.
I have declared my ways, and you have heeded me. Teach me your justifications.
27 Κάμε με να εννοώ την οδόν των εντολών σου, και θέλω μελετά εις τα θαυμάσιά σου.
Instruct me in the way of your justifications, and I will be trained in your wonders.
28 Η ψυχή μου τήκεται υπό θλίψεως· στερέωσόν με κατά τον λόγον σου.
My soul has slumbered because of weariness. Confirm me in your words.
29 Απομάκρυνον απ' εμού την οδόν του ψεύδους, και χάρισόν μοι τον νόμον σου.
Remove the way of iniquity from me, and have mercy on me by your law.
30 Την οδόν της αληθείας εξέλεξα· προ οφθαλμών μου έθεσα τας κρίσεις σου.
I have chosen the way of truth. I have not forgotten your judgments.
31 Προσεκολλήθην εις τα μαρτύριά σου· Κύριε, μη με καταισχύνης.
I have adhered to your testimonies, O Lord. Do not be willing to confound me.
32 Την οδόν των προσταγμάτων σου θέλω τρέχει, όταν πλατύνης την καρδίαν μου.
I have run by way of your commandments, when you enlarged my heart.
33 Ε. Δίδαξόν με, Κύριε, την οδόν των διαταγμάτων σου, και θέλω φυλάττει αυτήν μέχρι τέλους.
O Lord, place the law before me, the way of your justifications, and I will always inquire into it.
34 Συνέτισόν με, και θέλω φυλάττει τον νόμον σου· ναι, θέλω φυλάττει αυτόν εν όλη καρδία.
Give me understanding, and I will examine your law. And I will keep it with my whole heart.
35 Οδήγησόν με εις την οδόν των προσταγμάτων σου· διότι ευφραίνομαι εις αυτήν.
Lead me according to the path of your commandments, for I have desired this.
36 Κλίνον την καρδίαν μου εις τα μαρτύριά σου και μη εις πλεονεξίαν.
Bend my heart with your testimonies, and not with avarice.
37 Απόστρεψον τους οφθαλμούς μου από του να βλέπωσι ματαιότητα· ζωοποίησόν με εν τη οδώ σου.
Turn my eyes away, lest they see what is vain. Revive me in your way.
38 Εκτέλεσον τον λόγον σου προς τον δούλον σου, όστις είναι δεδομένος εις τον φόβον σου.
Station your eloquence with your servant, along with your fear.
39 Αφαίρεσον το όνειδός μου, το οποίον φοβούμαι· διότι αι κρίσεις σου είναι αγαθαί.
Cut off my disgrace, which I have taken up, for your judgments are delightful.
40 Ιδού, επεθύμησα τας εντολάς σου· ζωοποίησόν με διά της δικαιοσύνης σου.
Behold, I have longed for your commandments. Revive me in your fairness.
41 Βάου. Και ας έλθη επ εμέ το έλεός σου, Κύριε, και η σωτηρία σου κατά τον λόγον σου.
And let your mercy overwhelm me, O Lord: your salvation according to your eloquence.
42 Τότε θέλω αποκριθή προς τον ονειδίζοντά με· διότι ελπίζω επί τον λόγον σου.
And I will respond to those who reproach me by word, for I have hoped in your words.
43 Και μη αφαιρέσης ολοτελώς από του στόματός μου τον λόγον της αληθείας· διότι ήλπισα επί τας κρίσεις σου.
And do not utterly take away the word of truth from my mouth. For in your judgments, I have hoped beyond hope.
44 Και θέλω φυλάττει τον νόμον σου διαπαντός, εις τον αιώνα του αιώνος.
And I will always keep your law, in this age and forever and ever.
45 Και θέλω περιπατεί εν ευρυχωρία· διότι εξεζήτησα τας εντολάς σου.
And I have wandered far and wide, because I was seeking your commandments.
46 Και θέλω ομιλεί περί των μαρτυρίων σου έμπροσθεν βασιλέων, και δεν θέλω αισχυνθή.
And I spoke of your testimonies in the sight of kings, and I was not confounded.
47 Και θέλω εντρυφά εις τα προστάγματά σου, τα οποία ηγάπησα.
And I meditated on your commandments, which I loved.
48 Και θέλω υψόνει τας χείρας μου προς τα προστάγματά σου, τα οποία ηγάπησα· και θέλω μελετά εις τα διατάγματά σου.
And I lifted up my hands to your commandments, which I loved. And I was trained in your justifications.
49 Ζάϊν. Ενθυμήθητι τον λόγον τον προς τον δούλον σου, εις τον οποίον με επήλπισας.
Be mindful of your word to your servant, by which you have given me hope.
50 Αύτη είναι η παρηγορία μου εν τη θλίψει μου, ότι ο λόγος σου με εζωοποίησεν.
This has consoled me in my humiliation, for your word has revived me.
51 Οι υπερήφανοι με εχλεύαζον σφόδρα· αλλ' εγώ από του νόμου σου δεν εξέκλινα.
The arrogant act altogether iniquitously, but I have not turned aside from your law.
52 Ενεθυμήθην τας απ' αιώνος κρίσεις σου, Κύριε, και παρηγορήθην.
I called to mind your judgments of antiquity, O Lord, and I was consoled.
53 Φρίκη με κατέλαβεν εξ αιτίας των ασεβών, των εγκαταλειπόντων τον νόμον σου.
Faintness has taken hold of me, because of the sinners, those who abandon your law.
54 Τα διατάγματά σου υπήρξαν εις εμέ ψαλμωδίαι εν τω οίκω της παροικίας μου.
Your justifications were the subject of my worthy singing, in the place of my pilgrimage.
55 Ενεθυμήθην εν νυκτί το όνομά σου, Κύριε· και εφύλαξα τον νόμον σου.
During the night, I remembered your name, O Lord, and I kept your law.
56 Τούτο έγεινεν εις εμέ, διότι εφύλαξα τας εντολάς σου.
This has happened to me because I sought your justifications.
57 Χεθ. Συ, Κύριε, μερίς μου είσαι· είπα να φυλάξω τους λόγους σου.
O Lord, my portion, I have said that I would keep your law.
58 Παρεκάλεσα το πρόσωπόν σου εν όλη καρδία· ελέησόν με κατά τον λόγον σου.
I have beseeched your face with my whole heart. Be merciful to me according to your word.
59 Διελογίσθην τας οδούς μου και έστρεψα τους πόδας μου εις τα μαρτύριά σου.
I have considered my ways, and I have turned my feet toward your testimonies.
60 Έσπευσα και δεν εβράδυνα να φυλάξω τα προστάγματά σου.
I have been prepared, and I have not been disturbed, so that I may keep your commandments.
61 Στίφη ασεβών με περιεκύκλωσαν· αλλ' εγώ δεν ελησμόνησα τον νόμον σου.
The ropes of the impious have encircled me, and I have not forgotten your law.
62 Το μεσονύκτιον εγείρομαι διά να σε δοξολογώ διά τας κρίσεις της δικαιοσύνης σου.
I arose in the middle of the night to confess to you, over the judgments of your justification.
63 Εγώ είμαι μέτοχος πάντων των φοβουμένων σε και φυλαττόντων τας εντολάς σου.
I am a partaker with all those who fear you and who keep your commandments.
64 Η γη, Κύριε, είναι πλήρης του ελέους σου· δίδαξόν με τα διατάγματά σου.
The earth, O Lord, is full of your mercy. Teach me your justifications.
65 Τεθ. Συ, Κύριε, ευηργέτησας τον δούλον σου κατά τον λόγον σου.
You have done well with your servant, O Lord, according to your word.
66 Δίδαξόν με φρόνησιν και γνώσιν· διότι επίστευσα εις τα προστάγματά σου.
Teach me goodness and discipline and knowledge, for I have trusted your commandments.
67 Πριν ταλαιπωρηθώ, εγώ επλανώμην· αλλά τώρα εφύλαξα τον λόγον σου.
Before I was humbled, I committed offenses; because of this, I have kept to your word.
68 Συ είσαι αγαθός και αγαθοποιός· δίδαξόν με τα διατάγματά σου.
You are good, so in your goodness teach me your justifications.
69 Οι υπερήφανοι έπλεξαν κατ' εμού ψεύδος· αλλ' εγώ εν όλη καρδία θέλω φυλάττει τας εντολάς σου.
The iniquity of the arrogant has been multiplied over me. Yet I will examine your commandments with all my heart.
70 Η καρδία αυτών έπηξεν ως πάχος· αλλ' εγώ εντρυφώ εις τον νόμον σου.
Their heart has been curdled like milk. Truly, I have meditated on your law.
71 Καλόν έγεινεν εις εμέ ότι εταλαιπωρήθην, διά να μάθω τα διατάγματά σου.
It is good for me that you humbled me, so that I may learn your justifications.
72 Ο νόμος του στόματός σου είναι καλήτερος εις εμέ, υπέρ χιλιάδας χρυσίου και αργυρίου.
The law of your mouth is good for me, beyond thousands of gold and silver pieces.
73 Ιώδ. Αι χείρές σου με έκαμαν και με έπλασαν· συνέτισόν με, και θέλω μάθει τα προστάγματά σου.
Your hands have created me and formed me. Give me understanding, and I will learn your commandments.
74 Οι φοβούμενοί σε θέλουσι με ιδεί και ευφρανθή, διότι ήλπισα επί τον λόγον σου.
Those who fear you will see me, and they will rejoice. For I have greatly hoped in your words.
75 Γνωρίζω, Κύριε, ότι αι κρίσεις σου είναι δικαιοσύνη, και ότι πιστώς με εταλαιπώρησας.
I know, O Lord, that your judgments are fairness. And in your truth, you have humbled me.
76 Ας με παρηγορήση, δέομαι, το έλεός σου, κατά τον λόγον σου τον προς τον δούλον σου.
Let it be your mercy that consoles me, according to your eloquence to your servant.
77 Ας έλθωσιν επ' εμέ οι οικτιρμοί σου, διά να ζώ· διότι ο νόμος σου είναι η τρυφή μου.
Let your compassion draw near to me, and I will live. For your law is my (meditation)
78 Ας αισχυνθώσιν οι υπερήφανοι, διότι ζητούσιν αδίκως να με ανατρέψωσιν· αλλ' εγώ θέλω μελετά εις τας εντολάς σου.
Let the arrogant be confounded, for unjustly they have done iniquity to me. But I will be trained in your commandments.
79 Ας επιστρέψωσιν εις εμέ οι φοβούμενοί σε, και οι γνωρίζοντες τα μαρτύριά σου·
Let those who fear you turn to me, along with those who know your testimonies.
80 Ας ήναι η καρδία μου άμωμος εις τα διατάγματά σου, διά να μη αισχυνθώ.
Let my heart be immaculate in your justifications, so that I may not be confounded.
81 Καφ. Λιποθυμεί η ψυχή μου διά την σωτηρίαν σου· επί τον λόγον σου ελπίζω.
My soul has faltered in your salvation, yet in your word, I have hoped beyond hope.
82 Οι οφθαλμοί μου απέκαμον διά τον λόγον σου, λέγοντες, Πότε θέλεις με παρηγορήσει;
My eyes have failed in your eloquence, saying, “When will you console me?”
83 Διότι έγεινα ως ασκός εν τω καπνώ· αλλά τα διατάγματά σου δεν ελησμόνησα.
For I have become like a wineskin in the frost. I have not forgotten your justifications.
84 Πόσαι είναι αι ημέραι του δούλου σου; πότε θέλεις κάμει κρίσιν εναντίον των καταδιωκόντων με;
How many are the days of your servant? When will you bring judgment against those who persecute me?
85 Οι υπερήφανοι, οι εναντίοι του νόμου σου, έσκαψαν εις εμέ λάκκους.
The iniquitous have spoken fables to me. But these are unlike your law.
86 Πάντα τα προστάγματά σου είναι αλήθεια· αδίκως με κατατρέχουσι· βοήθησόν μοι.
All your commandments are truth. They have been persecuting me unjustly: assist me.
87 Παρ' ολίγον με κατέστρεψαν εις την γήν· αλλ' εγώ δεν εγκατέλιπον τας εντολάς σου.
They have nearly consumed me on earth. Yet I have not forsaken your commandments.
88 Ζωοποίησόν με κατά το έλεός σου· και θέλω φυλάξει τα μαρτύρια του στόματός σου.
Revive me according to your mercy. And I will keep the testimonies of your mouth.
89 Λάμεδ. Εις τον αιώνα, Κύριε, διαμένει ο λόγος σου εν τω ουρανώ·
O Lord, your word remains firm in heaven, for all eternity.
90 η αλήθειά σου εις γενεάν και γενεάν· εθεμελίωσας την γην, και διαμένει.
Your truth is from generation to generation. You have founded the earth, and it remains firm.
91 Κατά τας διατάξεις σου διαμένουσιν έως της σήμερον, διότι τα σύμπαντα είναι δούλοι σου.
By your ordinance, the day perseveres. For all things are in service to you.
92 Εάν ο νόμος σου δεν ήτο η τρυφή μου, τότε ήθελον χαθή εν τη θλίψει μου.
If your law had not been my (meditation) then perhaps I would have perished in my humiliation.
93 Εις τον αιώνα δεν θέλω λησμονήσει τας εντολάς σου, διότι εν αυταίς με εζωοποίησας.
I will not forget your justifications, for eternity. For by them, you have enlivened me.
94 Σος είμαι εγώ· σώσον με· διότι τας εντολάς σου εξεζήτησα.
I am yours. Accomplish my salvation. For I have inquired into your justifications.
95 Οι ασεβείς με περιέμενον διά να με αφανίσωσιν· αλλ' εγώ θέλω προσέχει εις τα μαρτύριά σου.
The sinners have waited for me, in order to destroy me. I have understood your testimonies.
96 Εις πάσαν τελειότητα είδον όριον· αλλ' ο νόμος σου είναι πλατύς σφόδρα.
I have seen the end of the consummation of all things. Your commandment is exceedingly broad.
97 Μεμ. Πόσον αγαπώ τον νόμον σου· όλην την ημέραν είναι μελέτη μου.
How have I loved your law, O Lord? It is my meditation all day long.
98 Διά των προσταγμάτων σου με έκαμες σοφώτερον των εχθρών μου, διότι είναι πάντοτε μετ' εμού.
By your commandment, you have made me able to see far, beyond my enemies. For it is with me for eternity.
99 Είμαι συνετώτερος πάντων των διδασκόντων με· διότι τα μαρτύριά σου είναι μελέτη μου.
I have understood beyond all my teachers. For your testimonies are my (meditation)
100 Είμαι συνετώτερος των γερόντων· διότι εφύλαξα τας εντολάς σου.
I have understood beyond the elders. For I have searched your commandments.
101 Από πάσης οδού πονηράς εκώλυσα τους πόδας μου, διά να φυλάξω τον λόγον σου.
I have prohibited my feet from every evil way, so that I may keep your words.
102 Από των κρίσεών σου δεν εξέκλινα· διότι συ με εδίδαξας.
I have not declined from your judgments, because you have stationed a law for me.
103 Πόσον γλυκείς είναι οι λόγοι σου εις τον ουρανίσκον μου· είναι υπέρ μέλι εις το στόμα μου.
How sweet is your eloquence to my palate, more so than honey to my mouth!
104 Εκ των εντολών σου έγεινα συνετός· διά τούτο εμίσησα πάσαν οδόν ψεύδους.
I obtained understanding by your commandments. Because of this, I have hated every way of iniquity.
105 Νούν. Λύχνος εις τους πόδας μου είναι ο λόγος σου και φως εις τας τρίβους μου.
Your word is a lamp to my feet and a light to my paths.
106 Ώμοσα και θέλω εμμένει να φυλάττω τας κρίσεις της δικαιοσύνης σου.
I have sworn it, and so I am determined to keep the judgments of your justice.
107 Εταλαιπωρήθην σφόδρα· Κύριε, ζωοποίησόν με κατά τον λόγον σου.
I have been altogether humbled, Lord. Revive me according to your word.
108 Πρόσδεξαι, δέομαι, τας προαιρετικάς προσφοράς του στόματός μου, Κύριε· και δίδαξόν με τας κρίσεις σου.
Make the willing offerings of my mouth well pleasing, Lord, and teach me your judgments.
109 Η ψυχή μου είναι πάντοτε εν κινδύνω· τον νόμον σου όμως δεν ελησμόνησα.
My soul is always in my hands, and I have not forgotten your law.
110 Οι ασεβείς έστησαν εις εμέ παγίδα· αλλ' εγώ από των εντολών σου δεν εξέκλινα.
Sinners have set a snare for me, yet I have not strayed from your commandments.
111 Τα μαρτύριά σου εκληρονόμησα εις τον αιώνα· διότι ταύτα είναι η αγαλλίασις της καρδίας μου.
I have acquired your testimonies as an inheritance unto eternity, because they are the exultation of my heart.
112 Έκλινα την καρδίαν μου εις το να κάμνω τα διατάγματά σου πάντοτε μέχρι τέλους.
I have inclined my heart to do your justifications for eternity, as a recompense.
113 Σάμεχ. Εμίσησα τους διεστραμμένους στοχασμούς· τον δε νόμον σου ηγάπησα.
I have hated the iniquitous, and I have loved your law.
114 Συ είσαι η σκέπη μου και η ασπίς μου· επί τον λόγον σου ελπίζω.
You are my helper and my supporter. And in your word, I have greatly hoped.
115 Απομακρύνθητε απ' εμού οι πονηρευόμενοι· διότι θέλω φυλάττει τα προστάγματα του Θεού μου.
Turn away from me, you malignant ones. And I will examine the commandments of my God.
116 Υποστήριζέ με κατά τον λόγον σου και θέλω ζή· και μη με καταισχύνης εις την ελπίδα μου.
Uphold me according to your eloquence, and I will live. And let me not be confounded in my expectation.
117 Υποστήριζέ με και θέλω σωθή· και θέλω προσέχει διαπαντός εις τα διατάγματά σου.
Help me, and I will be saved. And I will meditate always on your justifications.
118 Συ κατεπάτησας πάντας τους εκκλίνοντας από των διαταγμάτων σου· διότι ματαία είναι η δολιότης αυτών.
You have despised all those who fell away from your judgments. For their intention is unjust.
119 Αποσκυβαλίζεις πάντας τους πονηρούς της γής· διά τούτο ηγάπησα τα μαρτύριά σου.
I have considered all the sinners of the earth to be transgressors. Therefore, I have loved your testimonies.
120 Έφριξεν η σαρξ μου από του φόβου σου, και από των κρίσεών σου εφοβήθην.
Pierce my flesh with your fear, for I am afraid of your judgments.
121 Νγάϊν. Έκαμα κρίσιν και δικαιοσύνην· μη με παραδώσης εις τους αδικούντάς με.
I have accomplished judgment and justice. Do not hand me over to those who slander me.
122 Γενού εγγυητής του δούλου σου εις καλόν· ας μη με καταθλίψωσιν οι υπερήφανοι.
Uphold your servant in what is good. And do not allow the arrogant to slander me.
123 Οι οφθαλμοί μου απέκαμον διά την σωτηρίαν σου και διά τον λόγον της δικαιοσύνης σου.
My eyes have failed in your salvation and in the eloquence of your justice.
124 Κάμε μετά του δούλου σου κατά το έλεός σου και δίδαξόν με τα διατάγματά σου.
Deal with your servant according to your mercy, and teach me your justifications.
125 Δούλος σου είμαι εγώ· συνέτισόν με, και θέλω γνωρίσει τα μαρτύριά σου.
I am your servant. Give me understanding, so that I may know your testimonies.
126 Καιρός είναι διά να ενεργήση ο Κύριος· ηκύρωσαν τον νόμον σου.
It is time to act, O Lord. They have dissipated your law.
127 Διά τούτο ηγάπησα τα προστάγματά σου υπέρ χρυσίον, και υπέρ χρυσίον καθαρόν.
Therefore, I have loved your commandments beyond gold and topaz.
128 Διά τούτο εγνώρισα ορθάς πάσας τας εντολάς σου περί παντός πράγματος· και εμίσησα πάσαν οδόν ψεύδους.
Because of this, I was directed toward all your commandments. I held hatred for every iniquitous way.
129 Πε. Θαυμαστά είναι τα μαρτύριά σου· διά τούτο εφύλαξεν αυτά η ψυχή μου.
Your testimonies are wonderful. Therefore, my soul has been examined by them.
130 Η φανέρωσις των λόγων σου φωτίζει· συνετίζει τους απλούς.
The declaration of your words illuminates, and it gives understanding to little ones.
131 Ήνοιξε το στόμα μου και ανεστέναξα· διότι επεθύμησα τα προστάγματά σου.
I opened my mouth and drew breath, for I desired your commandments.
132 Επίβλεψον επ' εμέ και ελέησόν με, καθώς συνειθίζεις προς τους αγαπώντας το όνομά σου.
Gaze upon me and be merciful to me, according to the judgment of those who love your name.
133 Στερέωσον τα βήματά μου εις τον λόγον σου· και ας μη με κατακυριεύση μηδεμία ανομία.
Direct my steps according to your eloquence, and let no injustice rule over me.
134 Λύτρωσόν με από καταδυναστείας ανθρώπων, και θέλω φυλάττει τας εντολάς σου.
Redeem me from the slanders of men, so that I may keep your commandments.
135 Επίφανον το πρόσωπόν σου επί τον δούλον σου, και δίδαξόν με τα διατάγματά σου.
Make your face shine upon your servant, and teach me your justifications.
136 Ρύακας υδάτων κατεβίβασαν οι οφθαλμοί μου, επειδή δεν φυλάττουσι τον νόμον σου.
My eyes have gushed like springs of water, because they have not kept your law.
137 Τσάδε. Δίκαιος είσαι, Κύριε, και ευθείαι αι κρίσεις σου.
You are just, O Lord, and your judgment is right.
138 Τα μαρτύριά σου, τα οποία διέταξας, είναι δικαιοσύνη και υπερτάτη αλήθεια.
You have commanded justice: your testimonies and your truth even more so.
139 Ο ζήλος μου με κατέφαγε, διότι ελησμόνησαν τους λόγους σου οι εχθροί μου.
My zeal has caused me to pine away, because my enemies have forgotten your words.
140 Ο λόγος σου είναι κεκαθαρισμένος σφόδρα· διά τούτο ο δούλός σου αγαπά αυτόν.
Your eloquence has been greatly enflamed, and your servant has loved it.
141 Μικρός είμαι και εξουδενωμένος· δεν ελησμόνησα όμως τας εντολάς σου.
I am young and treated with contempt. But I have not forgotten your justifications.
142 Η δικαιοσύνη σου είναι δικαιοσύνη εις τον αιώνα, και ο νόμος σου αλήθεια.
Your justice is justice for all eternity, and your law is truth.
143 Θλίψεις και στενοχωρίαι με εύρηκαν· τα προστάγματά σου όμως είναι η χαρά μου.
Tribulation and anguish have found me. Your commandments are my (meditation)
144 Τα μαρτύριά σου είναι δικαιοσύνη εις τον αιώνα· Συνέτισόν με και θέλω ζήσει.
Your testimonies are fairness unto eternity. Give me understanding, and I will live.
145 Κοφ. Έκραξα εν όλη καρδία· άκουσόν μου, Κύριε, και θέλω φυλάξει τα διατάγματά σου.
I cried out with my whole heart. Heed me, O Lord. I will ask for your justifications.
146 Έκραξα προς σέ· σώσον με, και θέλω φυλάξει τα μαρτύριά σου.
I cried out to you. Save me, so that I may keep your commandments.
147 Προέλαβον την αυγήν και έκραξα· ήλπισα επί τον λόγον σου.
I arrived first in maturity, and so I cried out. For in your words, I have hoped beyond hope.
148 Οι οφθαλμοί μου προλαμβάνουσι τας νυκτοφυλακάς, διά να μελετώ εις τον λόγον σου.
My eyes preceded the dawn for you, so that I might meditate on your eloquence.
149 Άκουσον της φωνής μου κατά το έλεός σου· ζωοποίησόν με, Κύριε, κατά την κρίσιν σου.
Hear my voice according to your mercy, O Lord. And revive me according to your judgment.
150 Επλησίασαν οι ακολουθούντες την πονηρίαν· εξέκλιναν από του νόμου σου.
Those who persecute me have drawn near to iniquity, but they have been brought far from your law.
151 Συ, Κύριε, είσαι πλησίον, και πάντα τα προστάγματά σου είναι αλήθεια.
You are near, O Lord, and all your ways are truth.
152 Προ πολλού εγνώρισα εκ των μαρτυρίων σου, ότι εις τον αιώνα εθεμελίωσας αυτά.
I have known from the beginning about your testimonies. For you founded them in eternity.
153 Ρες. Ιδέ την θλίψιν μου και ελευθέρωσόν με· διότι δεν ελησμόνησα τον νόμον σου.
See my humiliation and rescue me, for I have not forgotten your law.
154 Δίκασον την δίκην μου και λύτρωσόν με· ζωοποίησόν με κατά τον λόγον σου.
Judge my judgment and redeem me. Revive me because of your eloquence.
155 Μακράν από ασεβών η σωτηρία· διότι δεν εκζητούσι τα διατάγματά σου.
Salvation is far from sinners, because they have not inquired about your justifications.
156 Μεγάλοι οι οικτιρμοί σου, Κύριε· ζωοποίησόν με κατά τας κρίσεις σου.
Many are your mercies, O Lord. Enliven me according to your judgment.
157 Πολλοί είναι οι καταδιώκοντές με και οι θλίβοντές με· αλλ' από των μαρτυρίων σου δεν εξέκλινα.
Many are those who persecute me and who trouble me. I have not turned away from your testimonies.
158 Είδον τους παραβάτας και εταράχθην· διότι δεν εφύλαξαν τον λόγον σου.
I saw the prevaricators, and I pine away. For they have not kept your word.
159 Ιδέ πόσον αγαπώ τας εντολάς σου· Κύριε, ζωοποίησόν με κατά το έλεός σου.
O Lord, see how I have loved your commandments. Revive me in your mercy.
160 Το κεφάλαιον του λόγου σου είναι η αλήθεια· και εις τον αιώνα μένουσι πάσαι αι κρίσεις της δικαιοσύνης σου.
The beginning of your words is truth. All the judgments of your justice are for eternity.
161 Σχίν. Άρχοντες με κατεδίωξαν αναιτίως· αλλ' η καρδία μου τρέμει από του λόγου σου.
The leaders have persecuted me without cause. And my heart has been awed by your words.
162 Αγάλλομαι εις τον λόγον σου, ως ο ευρίσκων λάφυρα πολλά.
I will rejoice over your eloquence, like one who has found many spoils.
163 Μισώ και βδελύττομαι το ψεύδος· τον νόμον σου αγαπώ.
I have held hatred for iniquity, and I have abhorred it. Yet I have loved your law.
164 Επτάκις της ημέρας σε αινώ, διά τας κρίσεις της δικαιοσύνης σου.
Seven times a day, I uttered praise to you about the judgments of your justice.
165 Ειρήνην πολλήν έχουσιν οι αγαπώντες τον νόμον σου· και εις αυτούς δεν υπάρχει πρόσκομμα.
Those who love your law have great peace, and there is no scandal for them.
166 Ήλπισα επί την σωτηρίαν σου, Κύριε· και έπραξα τα προστάγματά σου.
I have waited for your salvation, O Lord. And I have loved your commandments.
167 Εφύλαξεν η ψυχή μου τα μαρτύριά σου· και ηγάπησα αυτά σφόδρα.
My soul has kept to your testimonies and has loved them exceedingly.
168 Εφύλαξα τας εντολάς σου και τα μαρτύριά σου· διότι πάσαι αι οδοί μου είναι ενώπιόν σου.
I have served your commandments and your testimonies. For all my ways are before your sight.
169 Ταυ. Ας πλησιάση η κραυγή μου ενώπιόν σου, Κύριε· συνέτισόν με κατά τον λόγον σου.
O Lord, let my supplication draw near in your sight. Grant understanding to me according to your eloquence.
170 Ας έλθη η δέησίς μου ενώπιόν σου· λύτρωσόν με κατά τον λόγον σου.
Let my petition enter before you. Rescue me according to your word.
171 Τα χείλη μου θέλουσι προφέρει ύμνον, όταν με διδάξης τα διατάγματά σου.
A hymn will burst forth from my lips, when you will teach me your justifications.
172 Η γλώσσα μου θέλει λαλεί τον λόγον σου· διότι πάντα τα προστάγματά σου είναι δικαιοσύνη.
My tongue will pronounce your eloquence. For all your commandments are fairness.
173 Ας ήναι η χειρ σου εις βοήθειάν μου· διότι εξέλεξα τας εντολάς σου.
Let it be your hand that saves me. For I have chosen your commandments.
174 Επεθύμησα την σωτηρίαν σου, Κύριε· και ο νόμος σου είναι τρυφή μου.
O Lord, I have longed for your salvation, and your law is my (meditation)
175 Ας ζήση η ψυχή μου και θέλει σε αινεί· και αι κρίσεις σου ας με βοηθώσι.
My soul will live and will praise you, and your judgments will assist me.
176 Περιεπλανήθην ως πρόβατον απολωλός· ζήτησον τον δούλον σου· διότι δεν ελησμόνησα τα προστάγματά σου.
I have gone astray like a sheep that is lost. Seek out your servant, for I have not forgotten your commandments.
