Ψαλμοί 116
1 Χαίρω ότι ο Κύριος εισήκουσε της φωνής μου, των δεήσεών μου·
Das ist mir lieb, daß der HERR meine Stimme und mein Flehen höret,
2 ότι έκλινε το ωτίον αυτού προς εμέ· και ενόσω ζω, θέλω επικαλείσθαι αυτόν.
daß er sein Ohr zu mir neiget; darum will ich mein Leben lang ihn anrufen.
3 Πόνοι θανάτου με περιεκύκλωσαν, και στενοχωρίαι του άδου με εύρηκαν· θλίψιν και πόνον απήντησα. (Sheol h7585)
Stricke des Todes hatten mich umfangen, und Angst der Hölle hatte mich getroffen; ich kam in Jammer und Not (Sheol h7585)
4 Και επεκαλέσθην το όνομα του Κυρίου· ω Κύριε, λύτρωσον την ψυχήν μου.
Aber ich rief an den Namen des HERRN: O HERR, errette meine Seele!
5 Ελεήμων ο Κύριος και δίκαιος· και εύσπλαγχνος ο Θεός ημών.
Der HERR ist gnädig und gerecht, und unser Gott ist barmherzig.
6 Ο Κύριος φυλάττει τους απλούς· εταλαιπωρήθην, και με έσωσεν.
Der HERR behütet die Einfältigen. Wenn ich unterliege, so hilft er mir.
7 Επίστρεψον, ψυχή μου, εις την ανάπαυσίν σου, διότι ο Κύριος σε ευηργέτησε.
Sei nun wieder zufrieden, meine Seele; denn der HERR tut dir Gutes.
8 Διότι ελύτρωσας την ψυχήν μου εκ θανάτου, τους οφθαλμούς μου από δακρύων, τους πόδας μου από ολισθήματος.
Denn du hast meine Seele aus dem Tode gerissen, mein Auge von den Tränen, meinen Fuß vom Gleiten.
9 Θέλω περιπατεί ενώπιον του Κυρίου εν γη ζώντων.
Ich will wandeln vor dem HERRN im Lande der Lebendigen.
10 Επίστευσα, διά τούτο ελάλησα· εγώ ήμην σφόδρα τεθλιμμένος·
Ich glaube, darum rede ich. Ich werde aber sehr geplagt.
11 εγώ είπα εν τη εκπλήξει μου, πας άνθρωπος είναι ψεύστης.
Ich sprach in meinem Zagen: Alle Menschen sind Lügner.
12 Τι να ανταποδώσω εις τον Κύριον, διά πάσας τας ευεργεσίας αυτού τας προς εμέ;
Wie soll ich dem HERRN vergelten alle seine Wohltat, die er an mir tut?
13 θέλω λάβει το ποτήριον της σωτηρίας και θέλω επικαλεσθή το όνομα του Κυρίου.
Ich will den heilsamen Kelch nehmen und des HERRN Namen predigen.
14 Τας ευχάς μου θέλω αποδώσει εις τον Κύριον, τώρα ενώπιον παντός του λαού αυτού.
Ich will meine Gelübde dem HERRN bezahlen vor all seinem Volk.
15 Πολύτιμος ενώπιον του Κυρίου ο θάνατος των οσίων αυτού.
Der Tod seiner Heiligen ist wert gehalten vor dem HERRN.
16 Ναι, Κύριε διότι είμαι δούλός σου· είμαι δούλός σου, υιός της δούλης σου· συ έλυσας τα δεσμά μου.
O HERR, ich bin dein Knecht; ich bin dein Knecht, deiner Magd Sohn. Du hast meine Bande zerrissen.
17 Εις σε θέλω θυσιάσει θυσίαν αινέσεως και το όνομα του Κυρίου θέλω επικαλεσθή.
Dir will ich Dank opfern und des HERRN Namen predigen.
18 Τας ευχάς μου θέλω αποδώσει εις τον Κύριον, τώρα έμπροσθεν παντός του λαού αυτού·
Ich will meine Gelübde dem HERRN bezahlen vor all seinem Volk,
19 εν ταις αυλαίς του οίκου του Κυρίου, εν μέσω σου, Ιερουσαλήμ. Αλληλούϊα.
in den Höfen am Hause des HERRN, in dir, Jerusalem. Halleluja!
