Ψαλμοί 115
1 Μη εις ημάς, Κύριε, μη εις ημάς, αλλ' εις το όνομά σου δος δόξαν, διά το έλεός σου, διά την αλήθειάν σου.
Nie nam, Panie! nie nam, ale imieniowi twemu daj chwałę dla miłosierdzia twego, i dla prawdy twojej.
2 Διά τι να είπωσι τα έθνη, και που είναι ο Θεός αυτών;
Czemuż mają mówić poganie: Gdzież teraz jest Bóg ich?
3 Αλλ' ο Θεός ημών είναι εν τω ουρανώ· πάντα όσα ηθέλησεν εποίησε.
Wszakże Bóg nasz jest na niebie, czyniąc wszystko, co mu się podoba.
4 Τα είδωλα αυτών είναι αργύριον και χρυσίον, έργα χειρών ανθρώπων·
Ale bałwany ich są srebro i złoto, robota rąk ludzkich.
5 Στόμα έχουσι και δεν λαλούσιν· οφθαλμούς έχουσι και δεν βλέπουσιν·
Usta mają, a nie mówią; oczy mają, a nie widzą.
6 ώτα έχουσι και δεν ακούουσι· μυκτήρας έχουσι και δεν οσφραίνονται·
Uszy mają, a nie słyszą; nozdrze mają, a nie wonieją.
7 Χείρας έχουσι και δεν ψηλαφώσι· πόδας έχουσι και δεν περιπατούσιν· ουδέ ομιλούσι διά του λάρυγγος αυτών.
Ręce mają, a nie macają; nogi mają, a nie chodzą, ani wołają gardłem swojem.
8 Όμοιοι αυτών ας γείνωσιν οι ποιούντες αυτά, πας ο ελπίζων επ' αυτά.
Niech im podobni będą, którzy je czynią, i wszyscy, którzy w nich ufają.
9 Ο Ισραήλ ήλπισεν επί Κύριον· αυτός είναι βοηθός και ασπίς αυτών.
Izraelu! ufaj w Panu; bo on jest pomocnikiem ich i tarczą ich.
10 Ο οίκος του Ααρών ήλπισεν επί Κύριον· αυτός είναι βοηθός και ασπίς αυτών.
Domie Aaronowy! ufajcie w Panu; on jest pomocnikiem, i tarczą ich.
11 Οι φοβούμενοι τον Κύριον ήλπισαν επί Κύριον· αυτός είναι βοηθός και ασπίς αυτών.
Którzy się boicie Pana, ufajcie w Panu; on jest pomocnikiem i tarczą ich.
12 Ο Κύριος μας ενεθυμήθη· θέλει ευλογεί, θέλει ευλογεί τον οίκον Ισραήλ· θέλει ευλογεί τον οίκον Ααρών.
Pan będzie pamiętał na nas, będzie błogosławił; będzie błogosławił domowi Izraelskiemu, będzie błogosławił domowi Aaronowemu.
13 Θέλει ευλογεί τους φοβουμένους τον Κύριον, τους μικρούς μετά των μεγάλων.
Będzie błogosławił tym, którzy się boją Pana, małym i wielkim.
14 Ο Κύριος θέλει αυξήσει υμάς, υμάς και τα τέκνα υμών.
Rozmnoży was Pan, was i synów waszych.
15 Σεις είσθε οι ευλογημένοι του Κυρίου, του ποιήσαντος τον ουρανόν και την γην.
Błogosławieniście wy od Pana, który stworzył niebo i ziemię.
16 Οι ουρανοί των ουρανών είναι του Κυρίου, την δε γην έδωκεν εις τους υιούς των ανθρώπων.
Niebiosa są niebiosa Pańskie; ale ziemię dał synom ludzkim.
17 Οι νεκροί δεν θέλουσιν αινέσει τον Κύριον, ουδέ πάντες οι καταβαίνοντες εις τον τόπον της σιωπής·
Umarli nie będą chwalili Pana, ani kto z tych, co zstępują do miejsca milczenia.
18 αλλ' ημείς θέλομεν ευλογεί τον Κύριον, από του νυν και έως του αιώνος. Αλληλούϊα.
Ale my będziemy błogosławili Panu, odtąd aż na wieki. Halleluja.
