Ψαλμοί 112

1 Αινείτε τον Κύριον. Μακάριος ο άνθρωπος ο φοβούμενος τον Κύριον· εις τας εντολάς αυτού ηδύνεται σφόδρα.

Благо човеку који се боји Господа, коме су веома омилеле заповести Његове.

2 Το σπέρμα αυτού θέλει είσθαι δυνατόν εν τη γή· η γενεά των ευθέων θέλει ευλογηθή·

Силно ће бити на земљи семе његово, род праведнички биће благословен.

3 Αγαθά και πλούτη θέλουσιν είσθαι εν τω οίκω αυτού, και η δικαιοσύνη αυτού μένει εις τον αιώνα.

Обиље је и богатство у дому његовом, и правда његова траје довека.

4 Φως ανατέλλει εν τω σκότει διά τους ευθείς· είναι ελεήμων και οικτίρμων και δίκαιος.

У тами сјаје видело праведницима од доброг, милостивог и праведног.

5 Ο καλός άνθρωπος ελεεί και δανείζει· οικονομεί τα πράγματα αυτού εν κρίσει.

Благо ономе који је милостив и даје у зајам! Он ће дати тврђу речима својим на суду.

6 Βεβαίως δεν θέλει ποτέ κλονισθή· εις μνημόσυνον αιώνιον θέλει είσθαι ο δίκαιος.

Јер неће посрнути довека, праведник ће се спомињати увек.

7 Από κακής φήμης δεν θέλει φοβηθή· η καρδία αυτού είναι στερεά, ελπίζουσα επί τον Κύριον.

Не боји се злог гласа; срце је његово стално, узда се у Господа.

8 Εστηριγμένη είναι η καρδία αυτού· δεν θέλει φοβηθή, εωσού ίδη την εκδίκησιν επί τους εχθρούς αυτού.

Утврђено је срце његово, неће се побојати, и видеће како падају непријатељи његови.

9 Εσκόρπισεν, έδωκεν εις τους πένητας· η δικαιοσύνη αυτού μένει εις τον αιώνα· το κέρας αυτού θέλει υψωθή εν δόξη.

Просипа, даје убогима; правда његова траје довека, рог се његов узвишује у слави.

10 Ο ασεβής θέλει ιδεί και θέλει οργισθή· θέλει τρίξει τους οδόντας αυτού και θέλει αναλυθή· η επιθυμία των ασεβών θέλει απολεσθή.

Безбожник види, и једи се, шкргуће зубима својим, и сахне. Жеља ће безбожницима пропасти.