Ψαλμοί 112

1 Αινείτε τον Κύριον. Μακάριος ο άνθρωπος ο φοβούμενος τον Κύριον· εις τας εντολάς αυτού ηδύνεται σφόδρα.

Ra Anumzamofo agi'a ahentesga hiho! Iza'o Ra Anumzamofonku'ma koro hunenteno, muse huno'ma agri kasegema amage'ma nentesnia vahe'mo'a knare asomu erigahie.

2 Το σπέρμα αυτού θέλει είσθαι δυνατόν εν τη γή· η γενεά των ευθέων θέλει ευλογηθή·

Ana nehanageno mofavre naga'amo'za ranra vaheke efore hu'za maka kaziga ama mopafina knare hu'za manigahaze. Hagi ana fatgo avu'ava zama nehania vahepinti'ma, henka forehu anante nante'ma hu'za maka kazigama vanaza vahe'mo'za asomu'ene manigahaze.

3 Αγαθά και πλούτη θέλουσιν είσθαι εν τω οίκω αυτού, και η δικαιοσύνη αυτού μένει εις τον αιώνα.

Ana vahe'mokizmi nompina zagone feno zamo'enena megahie. Ana nehanigeno fatgo zamavu zamavamo'a maka zupa mevava huno vugahie.

4 Φως ανατέλλει εν τω σκότει διά τους ευθείς· είναι ελεήμων και οικτίρμων και δίκαιος.

Hani zana fore hugahianagi, Anumzamofo amagema nente'za vaheku'ma zamasunku'ma nehu'za, knare zmavuzmava hunezmante'za fatgo zamavu'zamava zama nehaza vahe'mokizmia tavi'mo remsa huzmantegahie.

5 Ο καλός άνθρωπος ελεεί και δανείζει· οικονομεί τα πράγματα αυτού εν κρίσει.

Vahe'mo'za zagoma nofi hunaku'ma nehanageno, iza'o muse huno zagoma nemino, maka zama hanifima fatgo kazigatike'ma hania vahe'mo'a, maka zama hania zamo'a knare hugahie.

6 Βεβαίως δεν θέλει ποτέ κλονισθή· εις μνημόσυνον αιώνιον θέλει είσθαι ο δίκαιος.

Fatgo avu'ava zama nehania vahera kefo avu'ava zamo'a azeri otregahie. Fatgo avu'ava zama nehaza vahera, vahe'mo'za zamagerakani ozamante'za, zamagesa antahizami vava hugahaze.

7 Από κακής φήμης δεν θέλει φοβηθή· η καρδία αυτού είναι στερεά, ελπίζουσα επί τον Κύριον.

Ana vahe'mo'za knazama fore hania zamofo agenkema nentahisu'za korora osugahaze. Na'ankure zamagra Ra Anumzamo'a taza hugahie hu'za amuhara nehu'za, zamentintia nehaze.

8 Εστηριγμένη είναι η καρδία αυτού· δεν θέλει φοβηθή, εωσού ίδη την εκδίκησιν επί τους εχθρούς αυτού.

Ana vahe'mo'za zamagu'a zamazeri hanaveneti'za, korora osu mani'ne'za nezmagesage'za ha' vahezmia zamazeri haviza hugahaze.

9 Εσκόρπισεν, έδωκεν εις τους πένητας· η δικαιοσύνη αυτού μένει εις τον αιώνα· το κέρας αυτού θέλει υψωθή εν δόξη.

Ana vahe'mo'za zamunte omane vahera refko hu'za mago'a zana amne zamigahaze. Ana nehanageno fatgo zamavu'zmavama nehaza zamo'a mevava huno nevanige'za vahe'mo'za, husga hunezmante'za ra zamagi zamigahaze.

10 Ο ασεβής θέλει ιδεί και θέλει οργισθή· θέλει τρίξει τους οδόντας αυτού και θέλει αναλυθή· η επιθυμία των ασεβών θέλει απολεσθή.

Hagi kefo zamavu'zamava zama nehaza vahe'mo'za ana zama nege'za, zamarimpagu nehu'za zamavera aninkreki hugahaze. Ana nehu'za kefo avu'ava zama nehaza vahe'mo'zama knare'nare zama erinaku'ma antahintahima hu'nesaza zana e'orisageno, mago'a zama erinaku'ma amuhama nehaza zamo'a amne zankna hugahie.