Ψαλμοί 112

1 Αινείτε τον Κύριον. Μακάριος ο άνθρωπος ο φοβούμενος τον Κύριον· εις τας εντολάς αυτού ηδύνεται σφόδρα.

Bawipa taw kyihcah lah uh. Bawipa kqih nawh ak awipeekkhqi awh zeelnaak ak takhqi taw ami zoseen hy.

2 Το σπέρμα αυτού θέλει είσθαι δυνατόν εν τη γή· η γενεά των ευθέων θέλει ευλογηθή·

A cakhqi qam khuiawh thlak bau na awm kawm usaw; thlakdyngkhqi a cadil taw ami zoseen kawm uh.

3 Αγαθά και πλούτη θέλουσιν είσθαι εν τω οίκω αυτού, και η δικαιοσύνη αυτού μένει εις τον αιώνα.

Boeinaak ingkaw mangnaak taw a ipkhui awh awm kawmsaw, a dyngnaak ce kumqui dy awm loet kaw.

4 Φως ανατέλλει εν τω σκότει διά τους ευθείς· είναι ελεήμων και οικτίρμων και δίκαιος.

Thlang qeenkhaw ak ngai lungnaak ak ta thlak dyngkhqi ham taw, thannaak awh zani vangnaak awm pehy.

5 Ο καλός άνθρωπος ελεεί και δανείζει· οικονομεί τα πράγματα αυτού εν κρίσει.

Boecawn naak ing a zoena thlang pu nawh ak thym na khaw ak sakhqik khan awh ik-oeih leek pha law kaw.

6 Βεβαίως δεν θέλει ποτέ κλονισθή· εις μνημόσυνον αιώνιον θέλει είσθαι ο δίκαιος.

Anih ce ityk awh awm am tat tikaw; thlak dyng taw kumqui dy u ing am hilh tikaw.

7 Από κακής φήμης δεν θέλει φοβηθή· η καρδία αυτού είναι στερεά, ελπίζουσα επί τον Κύριον.

Awithang che awh kqihnaak am ta kaw; ak kaw cak nawh, Bawipa ce ypna hy.

8 Εστηριγμένη είναι η καρδία αυτού· δεν θέλει φοβηθή, εωσού ίδη την εκδίκησιν επί τους εχθρούς αυτού.

Ak kawlung yp nawh, kqihnaak am tahy; a dytnaak awhtaw a qaalkhqi ce noengnaak ing toek kaw.

9 Εσκόρπισεν, έδωκεν εις τους πένητας· η δικαιοσύνη αυτού μένει εις τον αιώνα· το κέρας αυτού θέλει υψωθή εν δόξη.

Khawdeng hahqahkhqi venawh kutdo a qek a ra a dawngawh, a dyngnaak ce kumqui dy cak hy; ak ki ce zoeksangnaak ing kyih na awm kaw.

10 Ο ασεβής θέλει ιδεί και θέλει οργισθή· θέλει τρίξει τους οδόντας αυτού και θέλει αναλυθή· η επιθυμία των ασεβών θέλει απολεσθή.

Thlakche ing a huh awh ak kaw am zeel kaw; a ha taak kawmsaw plal a tham pahoei kaw; thlakchekhqi a ngaihnaak taw dyt hqoeng kaw.