< Παροιμίαι 8 >

1 Δεν κράζει η σοφία; και δεν εκπέμπει την φωνήν αυτής η σύνεσις;
智慧は呼はらざるか 聡明は聲を出さざるか
2 Ίσταται επί της κορυφής των υψηλών τόπων, υπέρ την οδόν, εν τω μέσω των τριόδων.
彼は路のほとりの高處また街衝のなかに立ち
3 Κράζει πλησίον των πυλών, εν τη εισόδω της πόλεως, εν τη εισόδω των θυρών·
邑のもろもろの門 邑の口および門々の入口にて呼はりいふ
4 προς εσάς, άνθρωποι, κράζω· και η φωνή μου εκπέμπεται προς τους υιούς των ανθρώπων.
人々よわれ汝をよび 我が聲をもて人の子等をよぶ
5 Απλοί, νοήσατε φρόνησιν· και άφρονες, αποκτήσατε νοήμονα καρδίαν.
拙き者よなんぢら聡明に明かなれ 愚なる者よ汝ら明かなる心を得よ
6 Ακούσατε· διότι θέλω λαλήσει πράγματα έξοχα, και τα χείλη μου θέλουσι προφέρει ορθά.
汝きけ われ善事をかたらん わが口唇をひらきて疋事をいださん
7 Διότι αλήθειαν θέλει λαλήσει ο λάρυγξ μου· τα δε χείλη μου βδελύττονται την ασέβειαν.
我が口は眞実を述べわが口唇はあしき事を憎むなり
8 Πάντες οι λόγοι του στόματός μου είναι μετά δικαιοσύνης· δεν υπάρχει εν αυτοίς δόλιον διεστραμμένον·
わが口の言はみな義し そのうちに虚偽と奸邪とあることなし
9 Πάντες είναι σαφείς εις τον νοούντα και ορθοί εις τους ευρίσκοντας γνώσιν.
是みな智煮の明かにするところ 知識をうる者の正とするところなり
10 Λάβετε την παιδείαν μου, και μη αργύριον· και γνώσιν, μάλλον παρά χρυσίον εκλεκτόν.
なんぢら銀をうくるよりは我が教をうけよ 精金よりもむしろ知識をえよ
11 Διότι η σοφία είναι καλητέρα λίθων πολυτίμων· και πάντα τα επιθυμητά πράγματα δεν είναι αντάξια αυτής.
それ智慧は眞珠に愈れり 凡の寳も之に比ぶるに足らず
12 Εγώ η σοφία κατοικώ μετά της φρονήσεως, και εφευρίσκω γνώσιν συνετών βουλευμάτων.
われ智慧は聡明をすみかとし 知識と謹愼にいたる
13 Ο φόβος του Κυρίου είναι να μισή τις το κακόν· αλαζονείαν και αυθάδειαν και πονηράν οδόν και διεστραμμένον στόμα εγώ μισώ.
ヱホバを畏るるとは惡を憎むことなり 我は傲慢と驕奢 惡道と虚偽の口とを憎む
14 Εμού είναι η βουλή και η ασφάλεια· εγώ είμαι η σύνεσις· εμού η δύναμις.
謀略と聡明は我にあり 我は了知なり 我は能力あり
15 Δι' εμού οι βασιλείς βασιλεύουσι, και οι άρχοντες θεσπίζουσι δικαιοσύνην.
我に由て王者は政をなし 君たる者は義しき律をたて
16 Δι' εμού οι ηγεμόνες ηγεμονεύουσι, και οι μεγιστάνες, πάντες οι κριταί της γής·
我によりて主たる者および牧伯たちなど瓦て地の審判人は世ををさむ
17 Εγώ τους εμέ αγαπώντας αγαπώ· και οι ζητούντές με θέλουσι με ευρεί.
われを愛する者は我これを愛す 我を切に求むるものは我に遇ん
18 Πλούτος και δόξα είναι μετ' εμού, αγαθά διαμένοντα και δικαιοσύνη.
富と榮とは我にあり 貴き寳と公義とも亦然り
19 Οι καρποί μου είναι καλήτεροι χρυσίου και χρυσίου καθαρού· και τα γεννήματά μου, εκλεκτού αργυρίου.
わが果は金よりも精舎よりも愈り わが利は精銀よりもよし
20 Περιπατώ εν οδώ δικαιοσύνης, αναμέσον των τρίβων της κρίσεως,
我は義しき道にあゆみ 公平なる路徑のなかを行む
21 διά να κάμω τους αγαπώντάς με να κληρονομήσωσιν αγαθά, και να γεμίσω τους θησαυρούς αυτών.
これ我を愛する者に貨財をえさせ 又その庫を充しめん爲なり
22 Ο Κύριος με είχεν εν τη αρχή των οδών αυτού, προ των έργων αυτού, απ' αιώνος.
ヱホバいにしへ其御わざをなしそめたまへる前に その道の始として我をつくりたまひき
23 Προ του αιώνος με έχρισεν, απ' αρχής, πριν υπάρξη η γη.
永遠より元始より地の有ざりし前より我は立られ
24 Εγεννήθην ότε δεν ήσαν αι άβυσσοι, ότε δεν υπήρχον αι πηγαί αι αναβρύουσαι ύδατα·
いまだ海洋あらず いまだ大なるみづの泉あらざりしとき我すでに生れ
25 Πριν τα όρη θεμελιωθώσι, προ των λόφων, εγώ εγεννήθην·
山いまださだめられず 陵いまだ有ざりし荊に我すずでに生れたり
26 ενώ δεν είχεν έτι κάμει την γην ούτε πεδιάδας, ούτε κορυφάς χωμάτων της οικουμένης.
即ち神いまだ地をも野をも地の塵の根元を石造り給はざりし時なり
27 Ότε ητοίμαζε τους ουρανούς, εγώ ήμην εκεί· ότε περιέγραφε καμάραν υπεράνω του προσώπου της αβύσσου·
かれ天をつくり海の面に穹蒼を張たまひしとき我かしこに在りき
28 ότε εστερέονε τον αιθέρα επάνω· ότε ωχύρονε τας πηγάς της αβύσσου·
彼うへに雲氣をかたく定め 淵の泉をつよくならしめ
29 ότε επέβαλλε τον νόμον αυτού εις την θάλασσαν, να μη παραβώσι τα ύδατα το πρόσταγμα αυτού· ότε διέταττε τα θεμέλια της γής·
海にその限界をたて 水をしてその岸を踰えざらしめ また地の基を定めたまへるとき
30 τότε ήμην πλησίον αυτού δημιουργούσα· και εγώ ήμην καθ' ημέραν η τρυφή αυτού, ευφραινομένη πάντοτε ενώπιον αυτού,
我はその傍にありて創造者となり 日々に欣び恒にその前に樂み
31 ευφραινομένη εν τη οικουμένη της γης αυτού· και η τρυφή μου ήτο μετά των υιών των ανθρώπων.
その地にて樂み又世の人を喜べり
32 Τώρα λοιπόν ακούσατέ μου, ω τέκνα· διότι μακάριοι οι φυλάττοντες τας οδούς μου.
されば小子等よ いま我にきけ わが道をまもる者は福ひなり
33 Ακούσατε παιδείαν και γένεσθε σοφοί, και μη αποδοκιμάζετε αυτήν.
教をききて智慧をえよ 之を棄ることなかれ
34 Μακάριος ο άνθρωπος, όστις μου ακούση, αγρυπνών καθ' ημέραν εν ταις πύλαις μου, περιμένων εις τους παραστάτας των θυρών μου·
凡そ我にきき 日々わが門の傍にまち わが戸口の柱のわきにたつ人は福ひなり
35 διότι όστις εύρη εμέ, θέλει ευρεί ζωήν, και θέλει λάβει χάριν παρά Κυρίου.
そは我を得る者は生命をえ ヱホバより恩寵を獲ればなり
36 Όστις όμως αμαρτήση εις εμέ, την εαυτού ψυχήν αδικεί· πάντες οι μισούντές με αγαπώσι θάνατον.
我を失ふものは自己の生命を害ふ すべて我を惡むものは死を愛するなり

< Παροιμίαι 8 >