< Παροιμίαι 7 >

1 Υιέ μου, φύλαττε τους λόγους μου και ταμίευσον τας εντολάς μου παρά σεαυτώ.
My son, keep my sayings, and let my rules be stored up with you.
2 Φύλαττε τας εντολάς μου, και θέλεις ζήσει· και τον νόμον μου, ως την κόρην των οφθαλμών σου.
Keep my rules and you will have life; let my teaching be to you as the light of your eyes;
3 Δέσον αυτά επί τους δακτύλους σου, εγχάραξον αυτά επί την πλάκα της καρδίας σου.
Let them be fixed to your fingers, and recorded in your heart.
4 Ειπέ προς την σοφίαν; συ είσαι αδελφή μου· και κάλεσον την φρόνησιν συγγενή σου·
Say to wisdom, You are my sister; let knowledge be named your special friend:
5 διά να σε φυλάττωσιν από ξένης γυναικός, από αλλοτρίας κολακευούσης διά των λόγων αυτής.
So that they may keep you from the strange woman, even from her whose words are smooth.
6 Επειδή από του παραθύρου της οικίας μου έκυψα διά του δικτυωτού μου·
Looking out from my house, and watching through the window,
7 και είδον μεταξύ των αφρόνων, παρετήρησα μεταξύ των νεανίσκων, νέον ενδεή φρενών·
I saw among the young men one without sense,
8 όστις διέβαινε διά της πλατείας, πλησίον της γωνίας αυτής, και διήρχετο την οδόν προς την οικίαν αυτής,
Walking in the street near the turn of her road, going on the way to her house,
9 εν τω εσπερινώ σκότει της ημέρας, εν τω σκοτασμώ της νυκτός και τω γνόφω·
At nightfall, in the evening of the day, in the black dark of the night.
10 και ιδού, συναπαντά αυτόν γυνή έχουσα σχήμα πορνικόν, και καρδίαν δολιόφρονα,
And the woman came out to him, in the dress of a loose woman, with a designing heart;
11 φλύαρος και αναιδής· οι πόδες αυτής δεν μένουσιν εν τω οίκω αυτής·
She is full of noise and uncontrolled; her feet keep not in her house.
12 τώρα είναι έξω, τώρα εν ταις πλατείαις, και ενεδρεύει πλησίον πάσης γωνίας.
Now she is in the street, now in the open spaces, waiting at every turning of the road.
13 Και πιάνει αυτόν και φιλεί αυτόν και με αναιδές πρόσωπον λέγει προς αυτόν,
So she took him by his hand, kissing him, and without a sign of shame she said to him:
14 Έχω θυσίας ειρηνικάς· σήμερον απέδωκα τας ευχάς μου·
I have a feast of peace-offerings, for today my oaths have been effected.
15 διά τούτο εξήλθον εις απάντησίν σου, ποθούσα το πρόσωπόν σου, και σε εύρηκα·
So I came out in the hope of meeting you, looking for you with care, and now I have you.
16 έστρωσα την κλίνην μου με πέπλους, με τάπητας πεποικιλμένους, με νήματα της Αιγύπτου·
My bed is covered with cushions of needlework, with coloured cloths of the cotton thread of Egypt;
17 εθυμίασα την κλίνην μου με σμύρναν, αλόην και κινάμωμον·
I have made my bed sweet with perfumes and spices.
18 ελθέ, ας μεθυσθώμεν από έρωτος μέχρι της αυγής· ας εντρυφήσωμεν εις έρωτας·
Come, let us take our pleasure in love till the morning, having joy in love's delights.
19 διότι δεν είναι ο ανήρ εν τη οικία αυτού, υπήγεν εις οδόν μακράν·
For the master of the house is away on a long journey:
20 έλαβε βαλάντιον αργυρίου εν τη χειρί αυτού· εν ωρισμένω καιρώ θέλει επανέλθει εις την οικίαν αυτού.
He has taken a bag of money with him; he is coming back at the full moon.
21 Διά της πολλής αυτής τέχνης απεπλάνησεν αυτόν· διά της κολακείας των χειλέων αυτής είλκυσεν αυτόν.
With her fair words she overcame him, forcing him with her smooth lips.
22 Ευθύς ακολουθεί αυτήν κατόπιν, καθώς ο βους υπάγει εις την σφαγήν, ή καθώς η έλαφος πηδά εις τον βρόχον,
The simple man goes after her, like an ox going to its death, like a roe pulled by a cord;
23 εωσού βέλος διαπεράση το ήπαρ αυτής· καθώς το πτηνόν σπεύδει εις την παγίδα και δεν εξεύρει ότι είναι εναντίον της ζωής αυτού.
Like a bird falling into a net; with no thought that his life is in danger, till an arrow goes into his side.
24 Τώρα λοιπόν ακούσατέ μου, τέκνα, και προσέχετε εις τους λόγους του στόματός μου.
So now, my sons, give ear to me; give attention to the sayings of my mouth;
25 Ας μη εκκλίνη εις τας οδούς αυτής η καρδία σου, μη παρεκτραπής εις τας τρίβους αυτής.
Let not your heart be turned to her ways, do not go wandering in her footsteps.
26 Διότι πολλούς έκαμε να πέσωσι πεπληγωμένοι, και δυνατοί είναι οι φονευθέντες υπ' αυτής.
For those wounded and made low by her are great in number; and all those who have come to their death through her are a great army.
27 Οδοί άδου είναι ο οίκος αυτής, καταβαίνουσαι εις τα ταμεία του θανάτου. (Sheol h7585)
Her house is the way to the underworld, going down to the rooms of death. (Sheol h7585)

< Παροιμίαι 7 >