< Παροιμίαι 5 >

1 Υιέ μου, πρόσεχε εις την σοφίαν μου, κλίνον το ωτίον σου εις την σύνεσίν μου·
בני לחכמתי הקשיבה לתבונתי הט-אזנך
2 διά να τηρής φρόνησιν και τα χείλη σου να φυλάττωσι γνώσιν.
לשמר מזמות ודעת שפתיך ינצרו
3 Διότι τα χείλη της αλλοτρίας γυναικός στάζουσιν ως κηρήθρα μέλιτος, και ο ουρανίσκος αυτής είναι μαλακώτερος ελαίου·
כי נפת תטפנה שפתי זרה וחלק משמן חכה
4 το τέλος όμως αυτής είναι πικρόν ως αψίνθιον, οξύ ως μάχαιρα δίστομος.
ואחריתה מרה כלענה חדה כחרב פיות
5 Οι πόδες αυτής καταβαίνουσιν εις θάνατον· τα βήματα αυτής καταντώσιν εις τον άδην. (Sheol h7585)
רגליה ירדות מות שאול צעדיה יתמכו (Sheol h7585)
6 διά να μη γνωρίσης την οδόν της ζωής, αι πορείαι αυτής είναι άστατοι και ουχί ευδιάγνωστοι.
ארח חיים פן-תפלס נעו מעגלתיה לא תדע
7 Ακούσατέ μου λοιπόν τώρα, τέκνα, και μη αποστραφήτε τους λόγους του στόματός μου.
ועתה בנים שמעו-לי ואל-תסורו מאמרי-פי
8 Απομάκρυνον την οδόν σου απ' αυτής, και μη πλησιάσης εις την θύραν του οίκου αυτής,
הרחק מעליה דרכך ואל-תקרב אל-פתח ביתה
9 διά να μη δώσης την τιμήν σου εις άλλους και τα έτη σου εις τους ανελεήμονας·
פן-תתן לאחרים הודך ושנתיך לאכזרי
10 διά να μη χορτασθώσι ξένοι από της περιουσίας σου και οι κόποι σου έλθωσιν εις οίκον αλλοτρίου,
פן-ישבעו זרים כחך ועצביך בבית נכרי
11 και συ στενάζης εις τα έσχατά σου, όταν η σαρξ σου και το σώμα σου καταναλωθώσι,
ונהמת באחריתך בכלות בשרך ושארך
12 και λέγης, Πως εμίσησα την παιδείαν, και η καρδία μου κατεφρόνησε τους ελέγχους,
ואמרת--איך שנאתי מוסר ותוכחת נאץ לבי
13 και δεν υπήκουσα εις την φωνήν των διδασκόντων με, ουδέ έκλινα το ωτίον μου εις τους νουθετούντάς με.
ולא-שמעתי בקול מורי ולמלמדי לא-הטיתי אזני
14 Παρ' ολίγον έπεσον εις παν κακόν, εν μέσω της συνάξεως και της συναγωγής.
כמעט הייתי בכל-רע-- בתוך קהל ועדה
15 Πίνε ύδατα εκ της δεξαμενής σου και πηγάζοντα εκ του φρέατός σου·
שתה-מים מבורך ונזלים מתוך בארך
16 Ας εκχέωνται έξω αι πηγαί σου, και τα ρυάκια των υδάτων σου εις τας πλατείας·
יפוצו מעינתיך חוצה ברחבות פלגי-מים
17 σου μόνου ας ήναι αυτά, και ουχί ξένων μετά σού·
יהיו-לך לבדך ואין לזרים אתך
18 η πηγή σου ας ήναι ευλογημένη· και ευφραίνου μετά της γυναικός της νεότητός σου.
יהי-מקורך ברוך ושמח מאשת נעורך
19 Ας ήναι εις σε ως έλαφος ερασμία και δορκάς κεχαριτωμένη· ας σε ποτίζωσιν οι μαστοί αυτής εν παντί καιρώ· ευφραίνου πάντοτε εις την αγάπην αυτής.
אילת אהבים ויעלת-חן דדיה ירוך בכל-עת באהבתה תשגה תמיד
20 Και διά τι, υιέ μου, θέλεις θέλγεσθαι υπό ξένης και θέλεις εναγκαλίζεσθαι κόλπον αλλοτρίας;
ולמה תשגה בני בזרה ותחבק חק נכריה
21 Διότι του ανθρώπου αι οδοί είναι ενώπιον των οφθαλμών του Κυρίου, και σταθμίζει πάσας τας πορείας αυτού.
כי נכח עיני יהוה--דרכי-איש וכל-מעגלתיו מפלס
22 Αι ίδιαι αυτού ανομίαι θέλουσι συλλάβει τον ασεβή, και με τα σχοινία της αμαρτίας αυτού θέλει σφίγγεσθαι.
עוונתיו--ילכדנו את-הרשע ובחבלי חטאתו יתמך
23 Ούτος θέλει αποθάνει απαίδευτος και εκ του πλήθους της αφροσύνης αυτού θέλει περιπλανάσθαι.
הוא--ימות באין מוסר וברב אולתו ישגה

< Παροιμίαι 5 >