Παροιμίαι 5
1 Υιέ μου, πρόσεχε εις την σοφίαν μου, κλίνον το ωτίον σου εις την σύνεσίν μου·
My son, pay attention to my wisdom; incline your ears to my understanding,
2 διά να τηρής φρόνησιν και τα χείλη σου να φυλάττωσι γνώσιν.
so you may learn about discretion and your lips may protect knowledge.
3 Διότι τα χείλη της αλλοτρίας γυναικός στάζουσιν ως κηρήθρα μέλιτος, και ο ουρανίσκος αυτής είναι μαλακώτερος ελαίου·
For the lips of an adulteress drip with honey and her mouth is smoother than oil,
4 το τέλος όμως αυτής είναι πικρόν ως αψίνθιον, οξύ ως μάχαιρα δίστομος.
but in the end she is as bitter as wormwood, cutting like a sharp sword.
Her feet go down to death; her steps go all the way to Sheol. (Sheol h7585)
6 διά να μη γνωρίσης την οδόν της ζωής, αι πορείαι αυτής είναι άστατοι και ουχί ευδιάγνωστοι.
She gives no thought to the path of life. Her footsteps wander; she does not know where she is going.
7 Ακούσατέ μου λοιπόν τώρα, τέκνα, και μη αποστραφήτε τους λόγους του στόματός μου.
Now, my sons, listen to me; do not turn away from listening to the words of my mouth.
8 Απομάκρυνον την οδόν σου απ' αυτής, και μη πλησιάσης εις την θύραν του οίκου αυτής,
Keep your path far away from her and do not come near the door of her house.
9 διά να μη δώσης την τιμήν σου εις άλλους και τα έτη σου εις τους ανελεήμονας·
In that way you will not give away your honor to others or years of your life to a cruel person;
10 διά να μη χορτασθώσι ξένοι από της περιουσίας σου και οι κόποι σου έλθωσιν εις οίκον αλλοτρίου,
strangers will not feast on your wealth; what you have worked for will not go into the house of strangers.
11 και συ στενάζης εις τα έσχατά σου, όταν η σαρξ σου και το σώμα σου καταναλωθώσι,
At the end of your life you will groan when your flesh and your body waste away.
12 και λέγης, Πως εμίσησα την παιδείαν, και η καρδία μου κατεφρόνησε τους ελέγχους,
You will say, “How I hated instruction and my heart despised correction!
13 και δεν υπήκουσα εις την φωνήν των διδασκόντων με, ουδέ έκλινα το ωτίον μου εις τους νουθετούντάς με.
I would not obey my teachers or incline my ear to my instructors.
14 Παρ' ολίγον έπεσον εις παν κακόν, εν μέσω της συνάξεως και της συναγωγής.
I was almost completely ruined in the midst of the assembly, among the gathering of the people.”
15 Πίνε ύδατα εκ της δεξαμενής σου και πηγάζοντα εκ του φρέατός σου·
Drink water from your own cistern and drink running water from your own well.
16 Ας εκχέωνται έξω αι πηγαί σου, και τα ρυάκια των υδάτων σου εις τας πλατείας·
Should your springs overflow everywhere and your streams of water flow in the public squares?
17 σου μόνου ας ήναι αυτά, και ουχί ξένων μετά σού·
Let them be for yourself alone and not for strangers with you.
18 η πηγή σου ας ήναι ευλογημένη· και ευφραίνου μετά της γυναικός της νεότητός σου.
May your fountain be blessed and may you rejoice in the wife of your youth,
19 Ας ήναι εις σε ως έλαφος ερασμία και δορκάς κεχαριτωμένη· ας σε ποτίζωσιν οι μαστοί αυτής εν παντί καιρώ· ευφραίνου πάντοτε εις την αγάπην αυτής.
for she is a loving deer and a graceful doe. Let her breasts satisfy you at all times; may you be continually intoxicated by her love.
20 Και διά τι, υιέ μου, θέλεις θέλγεσθαι υπό ξένης και θέλεις εναγκαλίζεσθαι κόλπον αλλοτρίας;
For why should you, my son, be captivated by an adulteress; why should you embrace the breasts of an immoral woman?
21 Διότι του ανθρώπου αι οδοί είναι ενώπιον των οφθαλμών του Κυρίου, και σταθμίζει πάσας τας πορείας αυτού.
Yahweh sees everything a person does and watches all the paths he takes.
22 Αι ίδιαι αυτού ανομίαι θέλουσι συλλάβει τον ασεβή, και με τα σχοινία της αμαρτίας αυτού θέλει σφίγγεσθαι.
A wicked person will be seized by his own iniquities; the cords of his sin will hold him tight.
23 Ούτος θέλει αποθάνει απαίδευτος και εκ του πλήθους της αφροσύνης αυτού θέλει περιπλανάσθαι.
He will die because he lacks instruction; he is led astray by his great foolishness.
