< Παροιμίαι 4 >

1 Ακούσατε, τέκνα, παιδείαν πατρός, και προσέχετε να μάθητε σύνεσιν.
Ecoutez, mes fils, l’instruction d’un père, et soyez attentifs, pour apprendre l’intelligence;
2 Διότι δίδω εις εσάς καλήν διδασκαλίαν· μη εγκαταλίπητε τον νόμον μου.
car je vous donne une bonne doctrine: n’abandonnez pas mon enseignement.
3 Διότι και εγώ εστάθην υιός του πατρός μου, αγαπητός και μονογενής ενώπιον της μητρός μου·
Moi aussi j’ai été un fils pour mon père, un fils tendre et unique auprès de ma mère.
4 και με εδίδασκε και μοι έλεγεν, Ας κρατή η καρδία σου τους λόγους μου· φύλαττε τας εντολάς μου και θέλεις ζήσει.
Il m’instruisait et il me disait: « Que ton cœur retienne mes paroles, observe mes préceptes, et tu vivras.
5 Απόκτησον σοφίαν, απόκτησον σύνεσιν· μη λησμονήσης αυτήν, μηδέ εκκλίνης από των λόγων του στόματός μου·
Acquiers la sagesse, acquiers l’intelligence; n’oublie pas les paroles de ma bouche, et ne t’en détourne pas.
6 μη εγκαταλίπης αυτήν, και θέλει σε περιφυλάττει· αγάπα αυτήν, και θέλει σε διατηρεί.
Ne l’abandonne pas, et elle te gardera; aime-la, et elle te conservera.
7 Η σοφία είναι το πρώτιστον· απόκτησον σοφίαν· και υπέρ πάσαν απόκτησίν σου απόκτησον σύνεσιν.
Voici le commencement de la sagesse: acquiers la sagesse; au prix de tout ce que tu possèdes, acquiers l’intelligence.
8 Ανάλαβε αυτήν και θέλει σε υψώσει· θέλει σε δοξάσει, όταν εναγκαλισθής αυτήν.
Tiens-la en haute estime, et elle t’exaltera; elle fera ta gloire, si tu l’embrasses.
9 Θέλει επιθέσει επί την κεφαλήν σου στέφανον χαρίτων· θέλει σοι δώσει διάδημα δόξης.
Elle mettra sur ta tête une couronne de grâce, elle t’ornera d’un magnifique diadème. »
10 Άκουε, υιέ μου, και δέχθητι τους λόγους μου· και θέλουσι πληθυνθή τα έτη της ζωής σου.
Ecoute, mon fils, et reçois mes paroles, et les années de ta vie se multiplieront.
11 Σε διδάσκω την οδόν της σοφίας· σε εμβιβάζω εις τρίβους ευθείας.
Je t’enseigne la voie de la sagesse, je te conduis dans les sentiers de la droiture.
12 Όταν περιπατής, τα βήματά σου δεν θέλουσιν είσθαι εστενοχωρημένα· και όταν τρέχης, δεν θέλεις προσκόψει.
Si tu marches, tes pas ne seront pas à l’étroit, et si tu cours, tu ne trébucheras pas.
13 Δράξον την παιδείαν, μη αφήσης αυτήν· φύλαττε αυτήν, διότι είναι η ζωή σου.
Retiens l’instruction, ne l’abandonne pas; garde-la, car elle est ta vie.
14 Μη εισέλθης εις την τρίβον των ασεβών, και μη υπάγης εις την οδόν των πονηρών.
N’entre pas dans le sentier des méchants, et ne marche pas dans la voie des hommes mauvais.
15 Απόφευγε αυτήν, μη περάσης δι' αυτής, έκκλινον απ' αυτής και διάβα.
Evite-la, n’y passe point, détourne-t’en et passe.
16 Διότι αυτοί δεν κοιμώνται, εάν δεν κακοποιήσωσι· και ο ύπνος αυτών αφαιρείται, εάν δεν υποσκελίσωσιν.
Car ils ne dorment pas, s’ils ne font le mal; leur sommeil s’enfuit s’ils ne font tomber personne.
17 Επειδή τρώγουσιν άρτον ασεβείας και πίνουσιν οίνον δυναστείας.
Car ils mangent le pain du crime, ils boivent le vin de la violence.
18 Η οδός όμως των δικαίων είναι ως το λαμπρόν φως, το φέγγον επί μάλλον και μάλλον, εωσού γείνη τελεία ημέρα.
Le sentier des justes est comme la brillante lumière du matin, dont l’éclat va croissant jusqu’à ce que paraisse le jour.
19 Η οδός των ασεβών είναι ως το σκότος· δεν γνωρίζουσι που προσκόπτουσιν.
La voie des méchants est comme les ténèbres; ils n’aperçoivent pas ce qui les fera tomber.
20 Υιέ μου, πρόσεχε εις τας ρήσεις μου· κλίνον το ωτίον σου εις τα λόγιά μου.
Mon fils, sois attentif à mes paroles, prête l’oreille à mes discours.
21 Ας μη απομακρυνθώσιν από των οφθαλμών σου· φύλαττε αυτά εν τη καρδία σου·
Qu’ils ne s’éloignent pas de tes yeux, garde-les au milieu de ton cœur.
22 διότι είναι ζωή εις τους ευρίσκοντας αυτά και ίασις εις πάσαν αυτών την σάρκα.
Car ils sont vie pour ceux qui les trouvent, santé pour tout leur corps.
23 Μετά πάσης φυλάξεως φύλαττε την καρδίαν σου· διότι εκ ταύτης προέρχονται αι εκβάσεις της ζωής.
Garde ton cœur avant toute chose, car de lui jaillissent les sources de la vie.
24 Απόβαλε από σου σκολιότητα στόματος, και διαστροφήν χειλέων απομάκρυνον από σου.
Ecarte de ta bouche les paroles tortueuses, et éloigne de tes lèvres la fausseté.
25 Οι οφθαλμοί σου ας βλέπωσιν ορθά, και τα βλέφαρά σου ας κατευθύνωνται έμπροσθέν σου.
Que tes yeux regardent en face, et que tes paupières se dirigent devant toi.
26 Στάθμιζε το βάδισμα των ποδών σου, και πάσαι αι οδοί σου θέλουσι κατευθυνθή.
Fais à tes pieds un chemin uni, et que toutes tes voies soient droites.
27 Μη εκκλίνης δεξιά ή αριστερά· απόστρεψον τον πόδα σου από κακού.
N’incline ni à droite ni à gauche, et détourne ton pied du mal.

< Παροιμίαι 4 >