< Παροιμίαι 4 >

1 Ακούσατε, τέκνα, παιδείαν πατρός, και προσέχετε να μάθητε σύνεσιν.
Pa kah thuituennah te ca rhoek loh hnatun saeh lamtah yakmingnah dang hamla hnatung saeh.
2 Διότι δίδω εις εσάς καλήν διδασκαλίαν· μη εγκαταλίπητε τον νόμον μου.
Nangmih taengah aka then rhingtuknah kam paek coeng dongah ka olkhueng he hnoo boeh.
3 Διότι και εγώ εστάθην υιός του πατρός μου, αγαπητός και μονογενής ενώπιον της μητρός μου·
Ka camoe vaengah a pa taengah mongkawt la, a nu mikhmuh ah oingaih cangloeng la ka om.
4 και με εδίδασκε και μοι έλεγεν, Ας κρατή η καρδία σου τους λόγους μου· φύλαττε τας εντολάς μου και θέλεις ζήσει.
Te vaengah kai n'thuinuet tih kamah taengah, “Ka ol he na lungbuei ah dueh lamtah ka olpaek ngaithuen neh hing puei.
5 Απόκτησον σοφίαν, απόκτησον σύνεσιν· μη λησμονήσης αυτήν, μηδέ εκκλίνης από των λόγων του στόματός μου·
Cueihnah te lai lamtah yakmingnah khaw lai lah. Ka ka dong lamkah olthui he hnilh boeh, phaelh boeh.
6 μη εγκαταλίπης αυτήν, και θέλει σε περιφυλάττει· αγάπα αυτήν, και θέλει σε διατηρεί.
Cueihnah te hnoo boeh, na lungnah daengah ni namah te n'ngaithuen vetih nang te n'kueinah eh.
7 Η σοφία είναι το πρώτιστον· απόκτησον σοφίαν· και υπέρ πάσαν απόκτησίν σου απόκτησον σύνεσιν.
Cueihnah he ni tanglue, cueihnah he lai lamtah na hnopai boeih nen khaw yakmingnah he lai lah.
8 Ανάλαβε αυτήν και θέλει σε υψώσει· θέλει σε δοξάσει, όταν εναγκαλισθής αυτήν.
Cueihnah te picai lamtah namah te n'pomsang bitni. Namah te n'thangpom atah amah te kop van.
9 Θέλει επιθέσει επί την κεφαλήν σου στέφανον χαρίτων· θέλει σοι δώσει διάδημα δόξης.
Na lu dongah mikdaithen kah lukhueng la om vetih nang taengah boeimang rhuisam han tloeng ni.
10 Άκουε, υιέ μου, και δέχθητι τους λόγους μου· και θέλουσι πληθυνθή τα έτη της ζωής σου.
Ka ca ka hnatun lamtah ka olthui he doe lah. Te daengah ni na hingnah ah kum loh nang hamla a puh eh.
11 Σε διδάσκω την οδόν της σοφίας· σε εμβιβάζω εις τρίβους ευθείας.
Cueihnah longpuei neh nang te ka thuinuet vetih namtlak then ah nang te kan cuuk sak ni.
12 Όταν περιπατής, τα βήματά σου δεν θέλουσιν είσθαι εστενοχωρημένα· και όταν τρέχης, δεν θέλεις προσκόψει.
Na caeh vaengah na khokan loh puenca pawt vetih na yong vaengah tongtah mahpawh.
13 Δράξον την παιδείαν, μη αφήσης αυτήν· φύλαττε αυτήν, διότι είναι η ζωή σου.
Thuituennah te tu lamtah hlong boeh, na hingnah hamla kueinah.
14 Μη εισέλθης εις την τρίβον των ασεβών, και μη υπάγης εις την οδόν των πονηρών.
Halang kah caehlong ah pongpa boeh, boethae rhoek kah longpuei dongah uem puei boeh.
15 Απόφευγε αυτήν, μη περάσης δι' αυτής, έκκλινον απ' αυτής και διάβα.
Te te dul laeh, a taengla paan boeh. A taeng lamloh taengphael lamtah khum tak.
16 Διότι αυτοί δεν κοιμώνται, εάν δεν κακοποιήσωσι· και ο ύπνος αυτών αφαιρείται, εάν δεν υποσκελίσωσιν.
Thaehuet pawt atah ip uh tloel dae a ih loh a hmil atah hlang paloe sak ham te paloe sak uh thai pawh.
17 Επειδή τρώγουσιν άρτον ασεβείας και πίνουσιν οίνον δυναστείας.
Halangnah buh te a ang uh tih kuthlahnah misurtui tul uh thae.
18 Η οδός όμως των δικαίων είναι ως το λαμπρόν φως, το φέγγον επί μάλλον και μάλλον, εωσού γείνη τελεία ημέρα.
Khothaih kah koshae a cikngae vanbangla aka dueng kah caehlong khaw khosae kah a aa bangla a thoeng pah.
19 Η οδός των ασεβών είναι ως το σκότος· δεν γνωρίζουσι που προσκόπτουσιν.
Halang rhoek kah longpuei tah khohmuep bangla om tih mebang neh a tongtah khaw ming uh pawh.
20 Υιέ μου, πρόσεχε εις τας ρήσεις μου· κλίνον το ωτίον σου εις τα λόγιά μου.
Ka ca, ka ol he hnatung lamtah ka olthui he na hna kaeng lah.
21 Ας μη απομακρυνθώσιν από των οφθαλμών σου· φύλαττε αυτά εν τη καρδία σου·
Na mik long khaw khohmang boel saeh lamtah na thinko khui ah te te ngaithuen.
22 διότι είναι ζωή εις τους ευρίσκοντας αυτά και ίασις εις πάσαν αυτών την σάρκα.
Te te aka hmuh rhoek ham tah amamih kah hingnah neh a pumsa boeih ham khaw hoeihnah la om.
23 Μετά πάσης φυλάξεως φύλαττε την καρδίαν σου· διότι εκ ταύτης προέρχονται αι εκβάσεις της ζωής.
Na lungbuei te kueinah khingrhing lah hingnah kah a dawn tah te lamkah ni.
24 Απόβαλε από σου σκολιότητα στόματος, και διαστροφήν χειλέων απομάκρυνον από σου.
Ka dongkah olhmaang te na taeng lamloh thaek lamtah hmuilai dongkah olrhong oling khaw namah lamloh lakhla sak.
25 Οι οφθαλμοί σου ας βλέπωσιν ορθά, και τα βλέφαρά σου ας κατευθύνωνται έμπροσθέν σου.
Na mik loh phek paelki saeh lamtah na mikkhu loh namah hmaiah buelh dueng saeh.
26 Στάθμιζε το βάδισμα των ποδών σου, και πάσαι αι οδοί σου θέλουσι κατευθυνθή.
Na kho ham namtlak te saelh pah saeh lamtah na longpuei khaw boeih cikngae saeh.
27 Μη εκκλίνης δεξιά ή αριστερά· απόστρεψον τον πόδα σου από κακού.
Banvoei bantang la phael boeh, na kho te a thae dong lamloh hoeptlang lah.

< Παροιμίαι 4 >