Παροιμίαι 3
1 Υιέ μου, μη λησμονής τους νόμους μου, και η καρδία σου ας φυλάττη τας εντολάς μου.
fili mi ne obliviscaris legis meae et praecepta mea custodiat cor tuum
2 Διότι μακρότητα ημερών και έτη ζωής και ειρήνην θέλουσι προσθέσει εις σε.
longitudinem enim dierum et annos vitae et pacem adponent tibi
3 Έλεος και αλήθεια ας μη σε εγκαταλίπωσι· δέσον αυτάς περί τον τράχηλόν σου· εγχάραξον αυτάς επί την πλάκα της καρδίας σου·
misericordia et veritas non te deserant circumda eas gutturi tuo et describe in tabulis cordis tui
4 ούτω θέλεις ευρεί χάριν και εύνοιαν ενώπιον Θεού και ανθρώπων.
et invenies gratiam et disciplinam bonam coram Deo et hominibus
5 Έλπιζε επί Κύριον εξ όλης σου της καρδίας, και μη επιστηρίζεσαι εις την σύνεσίν σου·
habe fiduciam in Domino ex toto corde tuo et ne innitaris prudentiae tuae
6 εν πάσαις ταις οδοίς σου αυτόν γνώριζε, και αυτός θέλει διευθύνει τα διαβήματά σου.
in omnibus viis tuis cogita illum et ipse diriget gressus tuos
7 Μη φαντάζεσαι σεαυτόν σοφόν· φοβού τον Κύριον και έκκλινον από κακού.
ne sis sapiens apud temet ipsum time Dominum et recede a malo
8 Τούτο θέλει είσθαι ίασις εις τα νεύρά σου και μυέλωσις εις τα οστά σου.
sanitas quippe erit umbilico tuo et inrigatio ossuum tuorum
9 Τίμα τον Κύριον από των υπαρχόντων σου και από των απαρχών πάντων των γεννημάτων σου·
honora Dominum de tua substantia et de primitiis omnium frugum tuarum
10 και θέλουσιν εμπλησθή αι σιτοθήκαι σου από αφθονίας και οι ληνοί σου θέλουσιν εκχειλίζει από νέου οίνου.
et implebuntur horrea tua saturitate et vino torcularia redundabunt
11 Υιέ μου, μη καταφρόνει την παιδείαν του Κυρίου και μη αθύμει ελεγχόμενος υπ' αυτού.
disciplinam Domini fili mi ne abicias nec deficias cum ab eo corriperis
12 Διότι ο Κύριος ελέγχει όντινα αγαπά, καθώς και ο πατήρ τον υιόν, εις τον οποίον ευαρεστείται.
quem enim diligit Dominus corripit et quasi pater in filio conplacet sibi
13 Μακάριος ο άνθρωπος, όστις εύρηκε σοφίαν, και ο άνθρωπος, όστις απέκτησε σύνεσιν·
beatus homo qui invenit sapientiam et qui affluit prudentia
14 Διότι το εμπόριον αυτής είναι καλήτερον παρά το εμπόριον του αργυρίου και το κέρδος αυτής παρά χρυσίον καθαρόν.
melior est adquisitio eius negotiatione argenti et auro primo fructus eius
15 Είναι τιμιωτέρα πολυτίμων λίθων· και πάντα όσα επιθυμήσης δεν είναι αντάξια αυτής.
pretiosior est cunctis opibus et omnia quae desiderantur huic non valent conparari
16 Μακρότης ημερών είναι εν τη δεξιά αυτής· εν τη αριστερά αυτής, πλούτος και δόξα.
longitudo dierum in dextera eius in sinistra illius divitiae et gloria
17 Αι οδοί αυτής είναι οδοί τερπναί και πάσαι αι τρίβοι αυτής ειρήνη.
viae eius viae pulchrae et omnes semitae illius pacificae
18 Είναι δένδρον ζωής εις τους εναγκαλιζομένους αυτήν· και μακάριοι οι κρατούντες αυτήν.
lignum vitae est his qui adprehenderint eam et qui tenuerit eam beatus
19 Διά της σοφίας εθεμελίωσεν ο Κύριος, εστερέωσε τους ουρανούς εν συνέσει.
Dominus sapientia fundavit terram stabilivit caelos prudentia
20 Διά της γνώσεως αυτού αι άβυσσοι ηνοίχθησαν και τα νέφη σταλάζουσι δρόσον.
sapientia illius eruperunt abyssi et nubes rore concrescunt
21 Υιέ μου, ας μη απομακρυνθώσι ταύτα από των οφθαλμών σου· φύλαττε ορθήν βουλήν και φρόνησιν·
fili mi ne effluant haec ab oculis tuis custodi legem atque consilium
22 και θέλει είσθαι ζωή εις την ψυχήν σου και χάρις εις τον τράχηλόν σου.
et erit vita animae tuae et gratia faucibus tuis
23 Τότε θέλεις περιπατεί ασφαλώς την οδόν σου, και ο πους σου δεν θέλει προσκόψει.
tunc ambulabis fiducialiter in via tua et pes tuus non inpinget
24 Όταν πλαγιάζης, δεν θέλεις τρομάζει· μάλιστα θέλεις πλαγιάζει, και ο ύπνος σου θέλει είσθαι γλυκύς.
si dormieris non timebis quiesces et suavis erit somnus tuus
25 Δεν θέλεις τρομάξει από αιφνιδίου φόβου ουδέ από του ολέθρου των ασεβών, όταν επέλθη·
ne paveas repentino terrore et inruentes tibi potentias impiorum
26 Διότι ο Κύριος θέλει είσθαι η ελπίς σου, και θέλει φυλάξει τον πόδα σου από του να πιασθή.
Dominus enim erit in latere tuo et custodiet pedem tuum ne capiaris
27 Μη αρνηθής το καλόν προς εκείνους, εις τους οποίους πρέπει, όταν ήναι εν τη χειρί σου να κάμνης αυτό.
noli prohibere benefacere eum qui potest si vales et ipse benefac
28 Μη είπης προς τον πλησίον σου, Ύπαγε και επανάστρεψον και αύριον θέλω σοι δώσει· ενώ έχεις τούτο παρά σεαυτώ.
ne dicas amico tuo vade et revertere et cras dabo tibi cum statim possis dare
29 Μη μηχανεύου κακόν κατά του πλησίον σου, ενώ πεποιθώς κατοικεί μετά σου.
ne moliaris amico tuo malum cum ille in te habeat fiduciam
30 Μη μάχου τινά αναιτίως, εάν δεν έκαμε κακόν εις σε.
ne contendas adversus hominem frustra cum ipse tibi nihil mali fecerit
31 Μη ζήλευε τον βίαιον άνθρωπον και μη εκλέξης μηδεμίαν εκ των οδών αυτού·
ne aemuleris hominem iniustum nec imiteris vias eius
32 διότι ο Κύριος βδελύττεται τον σκολιόν· το δε απόρρητον αυτού φανερόνεται εις τους δικαίους.
quia abominatio Domini est omnis inlusor et cum simplicibus sermocinatio eius
33 Κατάρα Κυρίου εν τω οίκω του ασεβούς· ευλογεί δε την κατοικίαν των δικαίων.
egestas a Domino in domo impii habitacula autem iustorum benedicentur
34 Βεβαίως αυτός αντιτάττεται εις τους υπερηφάνους· εις δε τους ταπεινούς δίδει χάριν.
inlusores ipse deludet et mansuetis dabit gratiam
35 Οι σοφοί θέλουσι κληρονομήσει δόξαν· το δε ύψος των αφρόνων θέλει είσθαι η ατιμία.
gloriam sapientes possidebunt stultorum exaltatio ignominia
