< Παροιμίαι 29 >

1 Άνθρωπος όστις ελεγχόμενος σκληρύνει τον τράχηλον, εξαίφνης θέλει αφανισθή και χωρίς ιάσεως.
人若屢受譴責,仍然頑固,他必突然喪亡,無法挽救。
2 Όταν οι δίκαιοι μεγαλυνθώσιν, ο λαός ευφραίνεται· αλλ' όταν ο ασεβής εξουσιάζη, στενάζει ο λαός.
義人執政,人民喜慶;惡人專權,人民嘆息。
3 Όστις αγαπά την σοφίαν, ευφραίνει τον πατέρα αυτού· αλλ' όστις συναναστρέφεται με πόρνας, φθείρει την περιουσίαν αυτού.
喜愛智慧的,使父親喜悅;尋花問柳的,必傾家蕩產。
4 Ο βασιλεύς διά της δικαιοσύνης στερεόνει τον τόπον· αλλ' ο δωρολήπτης καταστρέφει αυτόν.
君王秉公行義,必將興邦;但若暴斂橫徵,必將喪邦。
5 Ο άνθρωπος όστις κολακεύει τον πλησίον αυτού, εκτείνει δίκτυον έμπροσθεν των βημάτων αυτού.
對自己的友伴阿諛的人,是在他腳下張設羅網。
6 Ο κακός άνθρωπος παγιδεύεται εν τη ανομία· αλλ' ο δίκαιος ψάλλει και ευφραίνεται.
作惡的人,滿路絆索;正義的人,載欣載奔。
7 Ο δίκαιος λαμβάνει γνώσιν της κρίσεως των πενήτων· ο ασεβής δεν νοεί γνώσιν.
義人關注窮人的案情,但是惡人卻毫不知情。
8 Οι χλευασταί άνθρωποι καταφλέγουσι την πόλιν· αλλ' οι σοφοί αποστρέφουσι την οργήν.
輕狂的人,煽動城市作亂;明智的人,設法挽回狂瀾。
9 Ο σοφός άνθρωπος, διαφερόμενος μετά του άφρονος ανθρώπου, είτε οργίζεται, είτε γελά, δεν ευρίσκει ανάπαυσιν.
智愚爭辯,或怒或笑,終無結果。
10 Οι άνδρες των αιμάτων μισούσι τον άμεμπτον· αλλ' οι ευθείς εκζητούσι την ζωήν αυτού.
嗜殺的人,常憎恨正人君子;正直的人,卻關懷他的性命。
11 Ο άφρων εκθέτει όλην αυτού την ψυχήν· ο δε σοφός αναχαιτίζει αυτήν εις τα οπίσω.
愚人忿怒,必盡情發洩;明智的人,必自知抑制。
12 Εάν ο διοικητής προσέχη εις λόγους ψευδείς, πάντες οι υπηρέται αυτού γίνονται ασεβείς.
作首長的,如聽信讒言,他的臣僕,必盡屬小人。
13 Πένης και δανειστής συναπαντώνται· ο Κύριος φωτίζει αμφοτέρων τους οφθαλμούς.
窮人與壓迫者彼此相遇,二者皆由主獲得光明。
14 Βασιλέως κρίνοντος τους πτωχούς εν αληθεία, ο θρόνος αυτού θέλει στερεωθή διαπαντός.
君王如秉公審判窮人,他的寶座必永久穩立。
15 Η ράβδος και ο έλεγχος δίδουσι σοφίαν· παιδίον δε απολελυμένόν καταισχύνει την μητέρα αυτού.
杖責與懲戒,賜予人智慧;嬌縱的孩子,使母親受辱。
16 Όταν οι ασεβείς πληθύνωνται, η ανομία περισσεύει· αλλ' οι δίκαιοι θέλουσιν ιδεί την πτώσιν αυτών.
惡人掌權,罪惡隨之增多;正義的人,必親見其崩潰。
17 Παίδευε τον υιόν σου και θέλει φέρει ανάπαυσιν εις σέ· και θέλει φέρει ηδονήν εις την ψυχήν σου.
懲戒你的兒子,他必使你安心,令你心曠神怡。
18 Όπου δεν υπάρχει όρασις, ο λαός διαφθείρεται· είναι δε μακάριος ο φυλάττων τον νόμον.
神視缺乏時,人民必放縱;遵守法律的,纔蒙受祝福。
19 Ο δούλος διά λόγων δεν θέλει διορθωθή· επειδή καταλαμβάνει μεν, αλλά δεν υπακούει.
要糾正奴才,不宜用言語;即使他明白,他仍不服從。
20 Είδες άνθρωπον ταχύν εις τους λόγους αυτού; περισσοτέρα ελπίς είναι εκ του άφρονος παρά εξ αυτού.
你是否見過信口開河的人﹖寄望於愚人勝於寄望於他。
21 Εάν τις ανατρέφη παιδιόθεν τον δούλον αυτού τρυφηλώς, τέλος πάντων θέλει κατασταθή υιός.
對奴才自幼加以嬌養,他日後終必反僕為主。
22 Ο θυμώδης άνθρωπος εξάπτει έριδα, και ο οργίλος άνθρωπος πληθύνει ανομίας.
易怒的人,極易引起紛爭;性急的人,必犯很多過錯。
23 Η υπερηφανία του ανθρώπου θέλει ταπεινώσει αυτόν· ο δε ταπεινόφρων απολαμβάνει τιμήν.
驕傲自大,使人屈辱;虛心謙下,使人受榮。
24 Ο συμμεριστής του κλέπτου μισεί την εαυτού ψυχήν· ακούει τον όρκον και δεν ομολογεί.
誰與盜賊合夥,實是痛恨自己;他雖聽見咀咒,卻不敢發一言。
25 Ο φόβος του ανθρώπου στήνει παγίδα· ο δε πεποιθώς επί Κύριον θέλει είσθαι εν ασφαλεία.
對人畏懼,必陷入羈絆;信賴上主,必獲得安全。
26 Πολλοί ζητούσι το πρόσωπον του ηγεμόνος· αλλ' η του ανθρώπου κρίσις είναι παρά Κυρίου.
許多人尋求王侯的慈惠,但每人的判決出自上主。
27 Ο άδικος άνθρωπος είναι βδέλυγμα εις τους δικαίους· και ο ευθύς εις την οδόν αυτού, βδέλυγμα εις τους ασεβείς.
為非作歹的人,為義人所憎惡;行為正直的人,為惡人所憎惡。

< Παροιμίαι 29 >