Παροιμίαι 26
1 Καθώς η χιών εν τω θέρει και καθώς η βροχή εν τω θερισμώ, ούτως εις τον άφρονα η τιμή δεν αρμόζει.
No conviene la nieve en el verano Ni la lluvia en la cosecha, Ni la honra al necio.
2 Ως περιφέρεται το στρουθίον, ως περιπετά η χελιδών, ούτως η άδικος κατάρα δεν θέλει επιφθάσει.
Como pájaro que aletea y golondrina que vuela, Así la maldición sin causa no se cumple.
3 Μάστιξ διά τον ίππον, κημός διά τον όνον, και ράβδος διά την ράχιν των αφρόνων.
El látigo para el caballo, el cabestro para el asno Y la vara para la espalda del necio.
4 Μη αποκρίνου εις τον άφρονα κατά την αφροσύνην αυτού, διά να μη γείνης και συ όμοιος αυτού.
No respondas al necio según su necedad, Para que no seas tú como él.
5 Αποκρίνου εις τον άφρονα κατά την αφροσύνην αυτού, διά να μη ήναι σοφός εις τους οφθαλμούς αυτού.
Responde al necio como merece su necedad, Para que él no se estime sabio.
6 Όστις αποστέλλει μήνυμα διά χειρός του άφρονος, αποκόπτει τους πόδας αυτού και πίνει ζημίαν.
El que envía mensaje por medio de un necio Corta sus pies y bebe violencia.
7 Ως τα σκέλη του χωλού κρέμονται ανωφελή, ούτως είναι και παροιμία εν τω στόματι των αφρόνων.
Al lisiado le cuelgan las piernas inútiles. Así es el proverbio en la boca del necio.
8 Ως ο δεσμεύων λίθον εις σφενδόνην, ούτως είναι όστις δίδει τιμήν εις τον άφρονα.
Como sujetar una piedra en la honda, Así es el que da honores al necio.
9 Ως η άκανθα ωθουμένη εις την χείρα του μεθύσου, ούτως είναι η παροιμία εν τω στόματι των αφρόνων.
Como espina que cae en la mano de un borracho, Así es el proverbio en boca de los necios.
10 Ο δυνάστης μιαίνει τα πάντα και μισθόνει τους άφρονας, μισθόνει και τους παραβάτας.
Como arquero que dispara contra cualquiera, Es el que contrata a insensatos y vagabundos.
11 Ως ο κύων επιστρέφει εις τον εμετόν αυτού, ούτως ο άφρων επαναλαμβάνει την αφροσύνην αυτού.
Como perro que vuelve a su vómito, Así el necio repite su insensatez.
12 Είδες άνθρωπον νομίζοντα εαυτόν σοφόν; μάλλον ελπίς είναι εκ του άφρονος παρά εξ αυτού.
¿Has visto a alguien sabio en su propia opinión? Más se puede esperar de un necio que de él.
13 Ο οκνηρός λέγει, Λέων είναι εν τη οδώ, λέων εν ταις πλατείαις.
Dice el perezoso: El león está en el camino, Hay un león en la plaza.
14 Ως η θύρα περιστρέφεται επί τας στρόφιγγας αυτής, ούτως ο οκνηρός επί την κλίνην αυτού.
Como la puerta gira sobre sus bisagras, Así también el perezoso en su cama.
15 Ο οκνηρός εμβάπτει την χείρα αυτού εις το τρυβλίον και βαρύνεται να επιστρέψη αυτήν εις το στόμα αυτού.
El perezoso mete su mano en el plato, Y le repugna aun llevar la comida a su boca.
16 Ο οκνηρός νομίζει εαυτόν σοφώτερον παρά επτά σοφούς γνωμοδότας.
El perezoso se cree más sabio Que siete hombres que responden con discreción.
17 Όστις διαβαίνων ανακατόνεται εις έριδα μη ανήκουσαν εις αυτόν, ομοιάζει τον πιάνοντα κύνα από των ωτίων.
El que se mete en pleito ajeno Es como el que agarra un perro por las orejas.
18 Ως ο μανιακός όστις ρίπτει φλόγας, βέλη και θάνατον,
Como el loco furioso que lanza dardos encendidos y flechas mortales,
19 ούτως είναι ο άνθρωπος, όστις απατά τον πλησίον αυτού και λέγει, δεν έκαμον εγώ παίζων;
Así es el que engaña a su prójimo Y luego dice: Solo era una broma.
20 Όπου δεν είναι ξύλα, το πυρ σβύνεται· και όπου δεν είναι ψιθυριστής, η έρις ησυχάζει.
Sin leña se apaga el fuego, Y donde no hay chismoso, cesa la contienda.
21 Οι άνθρακες διά την ανθρακιάν και τα ξύλα διά το πυρ, και ο φίλερις άνθρωπος διά να εξάπτη έριδας.
El carbón para las brasas y la leña para el fuego, Y el pendenciero para encender la contienda.
22 Οι λόγοι του ψιθυριστού καταπίνονται ηδέως, και καταβαίνουσιν εις τα ενδόμυχα της κοιλίας.
Las palabras del chismoso son manjares, Que bajan hasta lo más recóndito del ser.
23 Τα ένθερμα χείλη μετά πονηράς καρδίας είναι ως σκωρία αργύρου επικεχρισμένη επί πήλινον αγγείον.
Como escoria de plata echada sobre un tiesto Son los labios enardecidos y el corazón perverso.
24 Όστις μισεί, υποκρίνεται με τα χείλη αυτού, και μηχανεύεται δόλον εν τη καρδία αυτού.
Disimula con sus labios el que odia, Pero en su interior trama el engaño.
25 Όταν ομιλή χαριέντως, μη πίστευε αυτόν· διότι έχει επτά βδελύγματα εν τη καρδία αυτού.
Aunque hable amigablemente, no le creas, Porque siete repugnancias hay en su corazón.
26 Όστις σκεπάζει το μίσος διά δόλου, η πονηρία αυτού θέλει φανερωθή εν μέσω της συνάξεως.
Aunque con disimulo encubra su odio, Su perversidad será descubierta en la congregación.
27 Όστις σκάπτει λάκκον, θέλει πέσει εις αυτόν· και ο λίθος θέλει επιστρέψει επί τον κυλίοντα αυτόν.
El que cave una fosa, caerá en ella, Y al que ruede una piedra, le caerá encima.
28 Η ψευδής γλώσσα μισεί τους υπ' αυτής καταθλιβομένους· και το απατηλόν στόμα εργάζεται καταστροφήν.
La lengua mentirosa odia a los que aflige, Y la boca lisonjera causa ruina.
