Παροιμίαι 20
1 Ο οίνος είναι χλευαστής, και τα σίκερα στασιαστικά· και όστις δελεάζεται υπό τούτων, δεν είναι φρόνιμος.
| לץ היין המה שכר וכל-שגה בו לא יחכם |
2 Απειλή βασιλέως είναι βρυχηθμός λέοντος· όστις παροξύνει αυτόν, αμαρτάνει εις την ιδίαν αυτού ζωήν.
| נהם ככפיר אימת מלך מתעברו חוטא נפשו |
3 Τιμή είναι εις τον άνθρωπον να παύη από της έριδος· πας δε άφρων εμπλέκεται εις ταύτην.
| כבוד לאיש שבת מריב וכל-אויל יתגלע |
4 Ο οκνηρός δεν θέλει να αροτριά εξ αιτίας του χειμώνος· διά τούτο θέλει ζητεί εν τω θέρει και δεν θέλει λαμβάνει.
| מחרף עצל לא-יחרש ישאל (ושאל) בקציר ואין |
5 Η βουλή εν τη καρδία του ανθρώπου είναι ως ύδατα βαθέα· αλλ' ο συνετός άνθρωπος θέλει ανασύρει αυτήν.
| מים עמקים עצה בלב-איש ואיש תבונה ידלנה |
6 Πολλοί άνθρωποι κηρύττουσιν έκαστος την καλοκαγαθίαν αυτού· αλλά τις θέλει εύρη άνθρωπον πιστόν;
| רב-אדם--יקרא איש חסדו ואיש אמונים מי ימצא |
7 Ο δίκαιος περιπατεί εν τη ακεραιότητι αυτού· και τα τέκνα αυτού είναι μακάρια μετ' αυτόν.
| מתהלך בתמו צדיק אשרי בניו אחריו |
8 Βασιλεύς, καθήμενος επί θρόνου κρίσεως, διασκεδάζει παν κακόν διά των οφθαλμών αυτού.
| מלך יושב על-כסא-דין-- מזרה בעיניו כל-רע |
9 Τις δύναται να είπη, Εκαθάρισα την καρδίαν μου, είμαι καθαρός από των αμαρτιών μου;
| מי-יאמר זכיתי לבי טהרתי מחטאתי |
10 Ζύγια διάφορα, μέτρα διάφορα, είναι αμφότερα βδέλυγμα εις τον Κύριον.
| אבן ואבן איפה ואיפה-- תועבת יהוה גם-שניהם |
11 Γνωρίζεται και αυτό το παιδίον εκ των πράξεων αυτού, αν τα έργα αυτού είναι καθαρά, και αν ευθέα.
| גם במעלליו יתנכר-נער-- אם-זך ואם-ישר פעלו |
12 Το ωτίον ακούει και ο οφθαλμός βλέπει· αλλ' ο Κύριος έκαμεν αμφότερα.
| אזן שמעת ועין ראה-- יהוה עשה גם-שניהם |
13 Μη αγάπα τον ύπνον, διά να μη έλθης εις πτωχείαν· άνοιξον τους οφθαλμούς σου και θέλεις χορτασθή άρτου.
| אל-תאהב שנה פן-תורש פקח עיניך שבע-לחם |
14 Κακόν, κακόν, λέγει ο αγοραστής· αλλ' αφού αναχωρήση, τότε καυχάται.
| רע רע יאמר הקונה ואזל לו אז יתהלל |
15 Υπάρχει χρυσίον και πλήθος μαργαριτών· τα χείλη όμως της γνώσεως είναι το πολύτιμου κειμήλιον.
| יש זהב ורב-פנינים וכלי יקר שפתי-דעת |
16 Λάβε το ιμάτιον του εγγυωμένου διά ξένον· και λάβε ενέχυρον απ' αυτού, εγγυωμένου περί ξένων πραγμάτων.
| לקח-בגדו כי-ערב זר ובעד נכרים (נכריה) חבלהו |
17 Ο άρτος του ψεύδους είναι γλυκύς εις τον άνθρωπον· μετά ταύτα όμως το στόμα αυτού θέλει γεμισθή χαλίκων.
| ערב לאיש לחם שקר ואחר ימלא-פיהו חצץ |
18 Οι σκοποί στερεόνονται διά της συμβουλής· και μετά καλήν σκέψιν κάμνε πόλεμον.
| מחשבות בעצה תכון ובתחבלות עשה מלחמה |
19 Ο σπερμολόγος περιερχόμενος αποκαλύπτει τα μυστικά· διά τούτο μη σμίγου μετά του πλατύνοντος τα χείλη αυτού.
| גולה-סוד הולך רכיל ולפתה שפתיו לא תתערב |
20 Ο λύχνος του κακολογούντος τον πατέρα αυτού ή την μητέρα αυτού θέλει σβεσθή εν βαθεί σκότει.
| מקלל אביו ואמו-- ידעך נרו באישון (באשון) חשך |
21 Κληρονομία αποκτηθείσα ταχέως την αρχήν, εις το τέλος δεν ευλογείται.
| נחלה מבחלת (מבהלת) בראשונה ואחריתה לא תברך |
22 Μη είπης, Θέλω ανταποδώσει κακόν· ανάμενε τον Κύριον και θέλει σε σώσει.
| אל-תאמר אשלמה-רע קוה ליהוה וישע לך |
23 Ζύγια διάφορα είναι βδέλυγμα εις τον Κύριον· και η δολία πλάστιγξ δεν είναι καλόν.
| תועבת יהוה אבן ואבן ומאזני מרמה לא-טוב |
24 Τα διαβήματα του ανθρώπου διευθύνονται υπό του Κυρίου· πως λοιπόν ο άνθρωπος ήθελε γνωρίσει την εαυτού οδόν;
| מיהוה מצעדי-גבר ואדם מה-יבין דרכו |
25 Παγίς είναι εις τον άνθρωπον, προπετώς να λαλή· περί ιερών και μετά τας ευχάς να σκέπτηται.
| מוקש אדם ילע קדש ואחר נדרים לבקר |
26 Ο σοφός βασιλεύς λικμίζει τους ασεβείς και στρέφει τον τροχόν επ' αυτούς.
| מזרה רשעים מלך חכם וישב עליהם אופן |
27 Λύχνος του Κυρίου είναι το πνεύμα του ανθρώπου, το οποίον διερευνά πάντα τα ενδόμυχα της καρδίας.
| נר יהוה נשמת אדם חפש כל-חדרי-בטן |
28 Έλεος και αλήθεια διαφυλάττουσι τον βασιλέα· και ο θρόνος αυτού υποστηρίζεται υπό του ελέους.
| חסד ואמת יצרו-מלך וסעד בחסד כסאו |
29 Καύχημα των νέων είναι η δύναμις αυτών· και δόξα των γερόντων η πολιά.
| תפארת בחורים כחם והדר זקנים שיבה |
30 Τα μελανίσματα των πληγών λευκαίνουσι τον κακόν· και τα κτυπήματα τα ενδόμυχα της καρδίας.
| חברות פצע תמריק (תמרוק) ברע ומכות חדרי-בטן |
