Παροιμίαι 2
1 Υιέ μου, εάν δεχθής τους λόγους μου και ταμιεύσης τας εντολάς μου παρά σεαυτώ,
ʻE hoku foha, kapau te ke maʻu ʻa ʻeku ngaahi lea, mo fakafufū ʻiate koe ʻa ʻeku ngaahi fekau;
2 ώστε να προσέξη το ωτίον σου εις την σοφίαν, να κλίνης την καρδίαν σου εις την σύνεσιν·
Koeʻuhi ke fakatokangaʻi ho telinga ki he poto, pea ke tokanga ai ho loto ki he faʻa fakakaukau;
3 και εάν επικαλεσθής την φρόνησιν, και υψώσης την φωνήν σου εις την σύνεσιν·
ʻIo, kapau te ke tangi ki he ʻilo, pea ke hiki hake ho leʻo ke maʻu ʻae fakakaukau:
4 εάν ζητήσης αυτήν ως αργύριον και εξερευνήσης αυτήν ως κεκρυμμένους θησαυρούς,
Kapau te ke kumi ki ai ʻo hangē ko e siliva, pea hakule ki ai ʻo hangē ko e koloa kuo fufū;
5 τότε θέλεις εννοήσει τον φόβον του Κυρίου και θέλεις ευρεί την επίγνωσιν του Θεού.
Te ke toki ʻilo ai ʻae manavahē kia Sihova, pea maʻu ʻae ʻiloʻi ʻoe ʻOtua.
6 Διότι ο Κύριος δίδει σοφίαν· εκ του στόματος αυτού εξέρχεται γνώσις και σύνεσις.
He ʻoku foaki ʻe Sihova ʻae poto: ʻoku haʻu mei hono fofonga ʻae ʻilo mo e fakakaukau.
7 Αποταμιεύει σωτηρίαν εις τους ευθείς· είναι ασπίς εις τους περιπατούντας εν ακεραιότητι,
ʻOku tokonaki ʻe ia ʻae poto ʻaonga maʻa e kakai māʻoniʻoni: ko e fakaū ia kiate kinautolu ʻoku ʻaʻeva ʻi he angatonu.
8 υπερασπίζων τας οδούς της δικαιοσύνης και φυλάττων την οδόν των οσίων αυτού.
ʻOku ne tauhi ʻae hala ʻoe fakamaau; pea ʻoku ne maluʻi ʻae hala ʻo ʻene kakai māʻoniʻoni.
9 Τότε θέλεις εννοήσει δικαιοσύνην και κρίσιν και ευθύτητα, πάσαν οδόν αγαθήν.
Pea te ke toki ʻilo ai ʻae māʻoniʻoni, mo e fakamaau, mo e fai totonu; ʻio, ʻae hala lelei kotoa pē.
10 Εάν η σοφία εισέλθη εις την καρδίαν σου και η γνώσις ηδύνη την ψυχήν σου,
ʻOka hū ʻae poto ki ho loto, pea mālie ʻae ʻilo ki ho laumālie;
11 ορθή βουλή θέλει σε φυλάττει, σύνεσις θέλει σε διατηρεί·
ʻE fakamoʻui koe ʻe he faʻa fakakaukau, pea ʻe tauhi koe ʻe he poto:
12 διά να σε ελευθερόνη από της οδού της πονηράς, από ανθρώπου λαλούντος δόλια,
Ke fakamoʻui koe mei he hala ʻoe tangata kovi, mei he tangata ʻoku lea ʻaki ʻae ngaahi meʻa kovi;
13 οίτινες εγκαταλείπουσι τας οδούς της ευθύτητος, διά να περιπατώσιν εν ταις οδοίς του σκότους·
ʻAia ʻoku liʻaki ʻae hala ʻoe māʻoniʻoni, kae ʻalu ʻi he ngaahi hala ʻoe fakapoʻuli;
14 οίτινες ηδύνονται εις το να κάμνωσι κακόν, χαίρουσιν εις τας διαστροφάς της κακίας,
ʻAia ʻoku fiefia ke fai kovi, pea ʻoku fiemālie ʻi he talangataʻa ʻae angahala;
15 των οποίων αι οδοί είναι σκολιαί και αι πορείαι αυτών διεστραμμέναι·
Pea ʻoku pikopiko hono ngaahi hala, pea kovi ʻa hono ngaahi ʻaluʻanga:
16 διά να σε ελευθερόνη από ξένης γυναικός, από αλλοτρίας κολακευούσης με τους λόγους αυτής,
Ke fakamoʻui koe mei he fefine muli, ʻio, mei he muli ʻoku lea fakaoloolo;
17 ήτις εγκατέλιπε τον επιστήθιον της νεότητος αυτής και ελησμόνησε την διαθήκην του Θεού αυτής.
ʻAia kuo ne liʻaki ʻae fakahinohino ʻi heʻene kei siʻi, pea kuo ne fakangalongaloʻi ʻae fuakava ʻa hono ʻOtua.
18 Διότι ο οίκος αυτής καταβιβάζει εις τον θάνατον, και τα βήματα αυτής εις τους νεκρούς·
He ʻoku tahifohifo hono fale ki he mate, pea mo hono ʻalunga ki he kakai mate.
19 πάντες οι εισερχόμενοι προς αυτήν δεν επιστρέφουσιν ουδέ αναλαμβάνουσι τας οδούς της ζωής·
ʻOku ʻikai toe foki mai ha taha ʻoku ʻalu atu kiate ia, pea ʻoku ʻikai ke puke ʻekinautolu ki he ngaahi hala ʻoe moʻui.
20 διά να περιπατής εν τη οδώ των αγαθών και να φυλάττης τας τρίβους των δικαίων.
Koeʻuhi ke ke ʻeveʻeva koe ʻi he hala ʻae kakai angalelei, pea ke maʻu ʻae ngaahi ʻaluʻanga ʻoe māʻoniʻoni.
21 Διότι οι ευθείς θέλουσι κατοικήσει την γην, και οι τέλειοι θέλουσιν εναπολειφή εν αυτή.
Koeʻuhi ʻe nofo ʻae angatonu ʻi he fonua, pea ʻe nofomaʻu ʻi ai ʻae haohaoa.
22 Οι δε ασεβείς θέλουσιν εκκοπή από της γης, και οι παράνομοι θέλουσιν εκριζωθή απ' αυτής.
Ka ʻe motuhi atu ʻae angahala mei he māmani, pea ʻe taʻaki fuʻu hake mei ai ʻae fai kovi.
