Παροιμίαι 2
1 Υιέ μου, εάν δεχθής τους λόγους μου και ταμιεύσης τας εντολάς μου παρά σεαυτώ,
Min son, om du tager emot mina ord och gömmer mina bud inom dig,
2 ώστε να προσέξη το ωτίον σου εις την σοφίαν, να κλίνης την καρδίαν σου εις την σύνεσιν·
så att du låter ditt öra akta på visheten och böjer ditt hjärta till klokheten,
3 και εάν επικαλεσθής την φρόνησιν, και υψώσης την φωνήν σου εις την σύνεσιν·
ja, om du ropar efter förståndet och höjer din röst till att kalla på klokheten,
4 εάν ζητήσης αυτήν ως αργύριον και εξερευνήσης αυτήν ως κεκρυμμένους θησαυρούς,
Om du söker efter henne såsom efter silver och letar efter henne såsom efter en skatt,
5 τότε θέλεις εννοήσει τον φόβον του Κυρίου και θέλεις ευρεί την επίγνωσιν του Θεού.
då skall du förstå HERRENS fruktan, och Guds kunskap skall du då finna.
6 Διότι ο Κύριος δίδει σοφίαν· εκ του στόματος αυτού εξέρχεται γνώσις και σύνεσις.
Ty HERREN är den som giver vishet; från hans mun kommer kunskap och förstånd.
7 Αποταμιεύει σωτηρίαν εις τους ευθείς· είναι ασπίς εις τους περιπατούντας εν ακεραιότητι,
Åt de redliga förvarar han sällhet, han är en sköld för dem som vandra i ostrafflighet,
8 υπερασπίζων τας οδούς της δικαιοσύνης και φυλάττων την οδόν των οσίων αυτού.
ty han beskyddar det rättas stigar, och sina frommas väg bevarar han.
9 Τότε θέλεις εννοήσει δικαιοσύνην και κρίσιν και ευθύτητα, πάσαν οδόν αγαθήν.
Då skall du förstå rättfärdighet och rätt och redlighet, ja, det godas alla vägar.
10 Εάν η σοφία εισέλθη εις την καρδίαν σου και η γνώσις ηδύνη την ψυχήν σου,
Ty visheten skall draga in i ditt hjärta och kunskapen kännas ljuvlig för din själ,
11 ορθή βουλή θέλει σε φυλάττει, σύνεσις θέλει σε διατηρεί·
eftertänksamheten skall vaka över dig, klokheten skall beskydda dig.
12 διά να σε ελευθερόνη από της οδού της πονηράς, από ανθρώπου λαλούντος δόλια,
Så skall hon rädda dig från de ondas väg, från män som tala vad vrångt är,
13 οίτινες εγκαταλείπουσι τας οδούς της ευθύτητος, διά να περιπατώσιν εν ταις οδοίς του σκότους·
från dem som hava övergivit det rättas stigar. för att färdas på mörkrets vägar,
14 οίτινες ηδύνονται εις το να κάμνωσι κακόν, χαίρουσιν εις τας διαστροφάς της κακίας,
från dem som glädjas att göra om och fröjda sig åt ondskans vrånga väsen,
15 των οποίων αι οδοί είναι σκολιαί και αι πορείαι αυτών διεστραμμέναι·
från dem som gå på krokiga stiga och vandra på förvända vägar.
16 διά να σε ελευθερόνη από ξένης γυναικός, από αλλοτρίας κολακευούσης με τους λόγους αυτής,
Så skall hon rädda dig ifrån främmande kvinnor, från din nästas hustru, som talar hala ord,
17 ήτις εγκατέλιπε τον επιστήθιον της νεότητος αυτής και ελησμόνησε την διαθήκην του Θεού αυτής.
från henne som har övergivit sin ungdoms vän och förgätit sin Guds förbund.
18 Διότι ο οίκος αυτής καταβιβάζει εις τον θάνατον, και τα βήματα αυτής εις τους νεκρούς·
Ty en sådan sjunker med sitt hus ned i döden, och till skuggornas boning leda hennes stigar.
19 πάντες οι εισερχόμενοι προς αυτήν δεν επιστρέφουσιν ουδέ αναλαμβάνουσι τας οδούς της ζωής·
Ingen som har gått in till henne vänder åter Och hittar tillbaka till livets vägar.
20 διά να περιπατής εν τη οδώ των αγαθών και να φυλάττης τας τρίβους των δικαίων.
Ja, så skall du vandra på de godas väg och hålla dig på de rättfärdigas stigar.
21 Διότι οι ευθείς θέλουσι κατοικήσει την γην, και οι τέλειοι θέλουσιν εναπολειφή εν αυτή.
Ty de redliga skola förbliva boende i landet och de ostraffliga få stanna kvar däri.
22 Οι δε ασεβείς θέλουσιν εκκοπή από της γης, και οι παράνομοι θέλουσιν εκριζωθή απ' αυτής.
Men de ogudaktiga skola utrotas ur landet och de trolösa ryckas bort därur.
