< Παροιμίαι 2 >

1 Υιέ μου, εάν δεχθής τους λόγους μου και ταμιεύσης τας εντολάς μου παρά σεαυτώ,
Hijo mío, si recibes mis palabras, y guardad mis mandamientos en vuestro interior,
2 ώστε να προσέξη το ωτίον σου εις την σοφίαν, να κλίνης την καρδίαν σου εις την σύνεσιν·
para que vuelvas tu oído a la sabiduría, y aplica tu corazón a la comprensión;
3 και εάν επικαλεσθής την φρόνησιν, και υψώσης την φωνήν σου εις την σύνεσιν·
sí, si se llama al discernimiento, y levanta tu voz para que te entiendan;
4 εάν ζητήσης αυτήν ως αργύριον και εξερευνήσης αυτήν ως κεκρυμμένους θησαυρούς,
si la buscas como plata, y buscarla como a los tesoros escondidos;
5 τότε θέλεις εννοήσει τον φόβον του Κυρίου και θέλεις ευρεί την επίγνωσιν του Θεού.
entonces entenderás el temor de Yahvé, y encontrar el conocimiento de Dios.
6 Διότι ο Κύριος δίδει σοφίαν· εκ του στόματος αυτού εξέρχεται γνώσις και σύνεσις.
Porque Yahvé da sabiduría. De su boca sale el conocimiento y la comprensión.
7 Αποταμιεύει σωτηρίαν εις τους ευθείς· είναι ασπίς εις τους περιπατούντας εν ακεραιότητι,
Él acumula la sana sabiduría para los rectos. Es un escudo para los que caminan con integridad,
8 υπερασπίζων τας οδούς της δικαιοσύνης και φυλάττων την οδόν των οσίων αυτού.
para que guarde los caminos de la justicia, y preservar el camino de sus santos.
9 Τότε θέλεις εννοήσει δικαιοσύνην και κρίσιν και ευθύτητα, πάσαν οδόν αγαθήν.
Entonces entenderás la rectitud y la justicia, la equidad y todo buen camino.
10 Εάν η σοφία εισέλθη εις την καρδίαν σου και η γνώσις ηδύνη την ψυχήν σου,
Porque la sabiduría entrará en tu corazón. El conocimiento será agradable para tu alma.
11 ορθή βουλή θέλει σε φυλάττει, σύνεσις θέλει σε διατηρεί·
La discreción velará por ti. La comprensión te mantendrá,
12 διά να σε ελευθερόνη από της οδού της πονηράς, από ανθρώπου λαλούντος δόλια,
para librarte del camino del mal, de los hombres que hablan cosas perversas,
13 οίτινες εγκαταλείπουσι τας οδούς της ευθύτητος, διά να περιπατώσιν εν ταις οδοίς του σκότους·
que abandonan los caminos de la rectitud, para andar por los caminos de la oscuridad,
14 οίτινες ηδύνονται εις το να κάμνωσι κακόν, χαίρουσιν εις τας διαστροφάς της κακίας,
que se alegran de hacer el mal, y se deleitan en la perversidad del mal,
15 των οποίων αι οδοί είναι σκολιαί και αι πορείαι αυτών διεστραμμέναι·
que son torcidos en sus caminos, y descarriados en sus caminos,
16 διά να σε ελευθερόνη από ξένης γυναικός, από αλλοτρίας κολακευούσης με τους λόγους αυτής,
para librarte de la mujer extraña, incluso de la extranjera que halaga con sus palabras,
17 ήτις εγκατέλιπε τον επιστήθιον της νεότητος αυτής και ελησμόνησε την διαθήκην του Θεού αυτής.
que abandona al amigo de su juventud, y olvida el pacto de su Dios;
18 Διότι ο οίκος αυτής καταβιβάζει εις τον θάνατον, και τα βήματα αυτής εις τους νεκρούς·
por su casa lleva a la muerte, sus caminos a los espíritus difuntos.
19 πάντες οι εισερχόμενοι προς αυτήν δεν επιστρέφουσιν ουδέ αναλαμβάνουσι τας οδούς της ζωής·
Ninguno de los que van a ella regresa, ni alcanzan los caminos de la vida.
20 διά να περιπατής εν τη οδώ των αγαθών και να φυλάττης τας τρίβους των δικαίων.
Por lo tanto, camina por el camino de los hombres buenos, y guarda los caminos de los justos.
21 Διότι οι ευθείς θέλουσι κατοικήσει την γην, και οι τέλειοι θέλουσιν εναπολειφή εν αυτή.
Porque los rectos habitarán la tierra. Lo perfecto permanecerá en él.
22 Οι δε ασεβείς θέλουσιν εκκοπή από της γης, και οι παράνομοι θέλουσιν εκριζωθή απ' αυτής.
Pero los malvados serán eliminados de la tierra. Los traidores serán desarraigados de ella.

< Παροιμίαι 2 >