Παροιμίαι 2
1 Υιέ μου, εάν δεχθής τους λόγους μου και ταμιεύσης τας εντολάς μου παρά σεαυτώ,
Min sønn! Dersom du tar imot mine ord og gjemmer mine bud hos dig,
2 ώστε να προσέξη το ωτίον σου εις την σοφίαν, να κλίνης την καρδίαν σου εις την σύνεσιν·
så du vender ditt øre til visdommen og bøier ditt hjerte til klokskapen,
3 και εάν επικαλεσθής την φρόνησιν, και υψώσης την φωνήν σου εις την σύνεσιν·
ja, dersom du roper efter innsikten og løfter din røst for å kalle på forstanden,
4 εάν ζητήσης αυτήν ως αργύριον και εξερευνήσης αυτήν ως κεκρυμμένους θησαυρούς,
dersom du leter efter den som efter sølv og graver efter den som efter skjulte skatter,
5 τότε θέλεις εννοήσει τον φόβον του Κυρίου και θέλεις ευρεί την επίγνωσιν του Θεού.
da skal du forstå Herrens frykt og finne kunnskap om Gud.
6 Διότι ο Κύριος δίδει σοφίαν· εκ του στόματος αυτού εξέρχεται γνώσις και σύνεσις.
For Herren er den som gir visdom, fra hans munn kommer kunnskap og forstand,
7 Αποταμιεύει σωτηρίαν εις τους ευθείς· είναι ασπίς εις τους περιπατούντας εν ακεραιότητι,
og han gjemmer frelse for de opriktige, et skjold for dem som lever ustraffelig,
8 υπερασπίζων τας οδούς της δικαιοσύνης και φυλάττων την οδόν των οσίων αυτού.
han vokter rettens stier og bevarer sine frommes vei.
9 Τότε θέλεις εννοήσει δικαιοσύνην και κρίσιν και ευθύτητα, πάσαν οδόν αγαθήν.
Da skal du forstå rettferdighet og rett og rettvishet, ja enhver god vei.
10 Εάν η σοφία εισέλθη εις την καρδίαν σου και η γνώσις ηδύνη την ψυχήν σου,
For visdom skal komme i ditt hjerte, og kunnskap skal glede din sjel;
11 ορθή βουλή θέλει σε φυλάττει, σύνεσις θέλει σε διατηρεί·
eftertanke skal holde vakt over dig, forstand skal verne dig,
12 διά να σε ελευθερόνη από της οδού της πονηράς, από ανθρώπου λαλούντος δόλια,
for å fri dig fra onde veier, fra menn som fører forvendt tale,
13 οίτινες εγκαταλείπουσι τας οδούς της ευθύτητος, διά να περιπατώσιν εν ταις οδοίς του σκότους·
fra dem som forlater rettvishets stier for å vandre på mørkets veier,
14 οίτινες ηδύνονται εις το να κάμνωσι κακόν, χαίρουσιν εις τας διαστροφάς της κακίας,
som gleder sig ved å gjøre ondt og jubler over onde, forvendte gjerninger,
15 των οποίων αι οδοί είναι σκολιαί και αι πορείαι αυτών διεστραμμέναι·
som går på krokete stier og følger vrange veier.
16 διά να σε ελευθερόνη από ξένης γυναικός, από αλλοτρίας κολακευούσης με τους λόγους αυτής,
Visdommen skal fri dig fra annen manns hustru, fra fremmed kvinne, som taler glatte ord,
17 ήτις εγκατέλιπε τον επιστήθιον της νεότητος αυτής και ελησμόνησε την διαθήκην του Θεού αυτής.
som har forlatt sin ungdoms venn og glemt sin Guds pakt;
18 Διότι ο οίκος αυτής καταβιβάζει εις τον θάνατον, και τα βήματα αυτής εις τους νεκρούς·
for hennes hus synker ned i døden, og hennes veier bærer ned til dødningene;
19 πάντες οι εισερχόμενοι προς αυτήν δεν επιστρέφουσιν ουδέ αναλαμβάνουσι τας οδούς της ζωής·
de som går inn til henne, kommer aldri tilbake og når aldri livets stier.
20 διά να περιπατής εν τη οδώ των αγαθών και να φυλάττης τας τρίβους των δικαίων.
Visdommen skal hjelpe dig til å vandre på de godes vei og holde dig på de rettferdiges stier;
21 Διότι οι ευθείς θέλουσι κατοικήσει την γην, και οι τέλειοι θέλουσιν εναπολειφή εν αυτή.
for de opriktige skal bo i landet, og de ustraffelige skal bli tilbake i det,
22 Οι δε ασεβείς θέλουσιν εκκοπή από της γης, και οι παράνομοι θέλουσιν εκριζωθή απ' αυτής.
men de ugudelige skal utryddes av landet, og de troløse skal rykkes bort fra det.
