< Παροιμίαι 2 >

1 Υιέ μου, εάν δεχθής τους λόγους μου και ταμιεύσης τας εντολάς μου παρά σεαυτώ,
בני אם-תקח אמרי ומצותי תצפן אתך
2 ώστε να προσέξη το ωτίον σου εις την σοφίαν, να κλίνης την καρδίαν σου εις την σύνεσιν·
להקשיב לחכמה אזנך תטה לבך לתבונה
3 και εάν επικαλεσθής την φρόνησιν, και υψώσης την φωνήν σου εις την σύνεσιν·
כי אם לבינה תקרא לתבונה תתן קולך
4 εάν ζητήσης αυτήν ως αργύριον και εξερευνήσης αυτήν ως κεκρυμμένους θησαυρούς,
אם-תבקשנה ככסף וכמטמונים תחפשנה
5 τότε θέλεις εννοήσει τον φόβον του Κυρίου και θέλεις ευρεί την επίγνωσιν του Θεού.
אז--תבין יראת יהוה ודעת אלהים תמצא
6 Διότι ο Κύριος δίδει σοφίαν· εκ του στόματος αυτού εξέρχεται γνώσις και σύνεσις.
כי-יהוה יתן חכמה מפיו דעת ותבונה
7 Αποταμιεύει σωτηρίαν εις τους ευθείς· είναι ασπίς εις τους περιπατούντας εν ακεραιότητι,
וצפן (יצפן) לישרים תושיה מגן להלכי תם
8 υπερασπίζων τας οδούς της δικαιοσύνης και φυλάττων την οδόν των οσίων αυτού.
לנצר ארחות משפט ודרך חסידו ישמר
9 Τότε θέλεις εννοήσει δικαιοσύνην και κρίσιν και ευθύτητα, πάσαν οδόν αγαθήν.
אז--תבין צדק ומשפט ומישרים כל-מעגל-טוב
10 Εάν η σοφία εισέλθη εις την καρδίαν σου και η γνώσις ηδύνη την ψυχήν σου,
כי-תבוא חכמה בלבך ודעת לנפשך ינעם
11 ορθή βουλή θέλει σε φυλάττει, σύνεσις θέλει σε διατηρεί·
מזמה תשמר עליך תבונה תנצרכה
12 διά να σε ελευθερόνη από της οδού της πονηράς, από ανθρώπου λαλούντος δόλια,
להצילך מדרך רע מאיש מדבר תהפכות
13 οίτινες εγκαταλείπουσι τας οδούς της ευθύτητος, διά να περιπατώσιν εν ταις οδοίς του σκότους·
העזבים ארחות ישר-- ללכת בדרכי-חשך
14 οίτινες ηδύνονται εις το να κάμνωσι κακόν, χαίρουσιν εις τας διαστροφάς της κακίας,
השמחים לעשות רע יגילו בתהפכות רע
15 των οποίων αι οδοί είναι σκολιαί και αι πορείαι αυτών διεστραμμέναι·
אשר ארחתיהם עקשים ונלוזים במעגלותם
16 διά να σε ελευθερόνη από ξένης γυναικός, από αλλοτρίας κολακευούσης με τους λόγους αυτής,
להצילך מאשה זרה מנכריה אמריה החליקה
17 ήτις εγκατέλιπε τον επιστήθιον της νεότητος αυτής και ελησμόνησε την διαθήκην του Θεού αυτής.
העזבת אלוף נעוריה ואת-ברית אלהיה שכחה
18 Διότι ο οίκος αυτής καταβιβάζει εις τον θάνατον, και τα βήματα αυτής εις τους νεκρούς·
כי שחה אל-מות ביתה ואל-רפאים מעגלתיה
19 πάντες οι εισερχόμενοι προς αυτήν δεν επιστρέφουσιν ουδέ αναλαμβάνουσι τας οδούς της ζωής·
כל-באיה לא ישובון ולא-ישיגו ארחות חיים
20 διά να περιπατής εν τη οδώ των αγαθών και να φυλάττης τας τρίβους των δικαίων.
למען--תלך בדרך טובים וארחות צדיקים תשמר
21 Διότι οι ευθείς θέλουσι κατοικήσει την γην, και οι τέλειοι θέλουσιν εναπολειφή εν αυτή.
כי-ישרים ישכנו-ארץ ותמימים יותרו בה
22 Οι δε ασεβείς θέλουσιν εκκοπή από της γης, και οι παράνομοι θέλουσιν εκριζωθή απ' αυτής.
ורשעים מארץ יכרתו ובוגדים יסחו ממנה

< Παροιμίαι 2 >