Παροιμίαι 2
1 Υιέ μου, εάν δεχθής τους λόγους μου και ταμιεύσης τας εντολάς μου παρά σεαυτώ,
Ka capa, kang thuih ih lok to na tahngaih moe, kang paek ih loknawk palung thungah na pakuem nahaeloe,
2 ώστε να προσέξη το ωτίον σου εις την σοφίαν, να κλίνης την καρδίαν σου εις την σύνεσιν·
palunghahaih bangah na naa to patuengh loe, panoekhaih bangah na palung to paek ah;
3 και εάν επικαλεσθής την φρόνησιν, και υψώσης την φωνήν σου εις την σύνεσιν·
ue, panoekhaih hnuk hanah na hangh, panoek thai hanah tha hoiah na hangh moe,
4 εάν ζητήσης αυτήν ως αργύριον και εξερευνήσης αυτήν ως κεκρυμμένους θησαυρούς,
sumkanglung pakrong baktiah na pakrong pacoengah, hawk ih hmuen baktiah na pakrong nahaeloe,
5 τότε θέλεις εννοήσει τον φόβον του Κυρίου και θέλεις ευρεί την επίγνωσιν του Θεού.
Angraeng zithaih to na panoek ueloe, Sithaw palunghahaih to na hnu tih.
6 Διότι ο Κύριος δίδει σοφίαν· εκ του στόματος αυτού εξέρχεται γνώσις και σύνεσις.
Angraeng mah palunghahaih to paek, palunghahaih hoi panoekhaih loe anih pakha hoiah ni tacawt.
7 Αποταμιεύει σωτηρίαν εις τους ευθείς· είναι ασπίς εις τους περιπατούντας εν ακεραιότητι,
Katoeng kaminawk hanah palughahaih to paek moe, toenghaih hoiah lamcaeh kaminawk hanah anih loe abuephaih ah oh.
8 υπερασπίζων τας οδούς της δικαιοσύνης και φυλάττων την οδόν των οσίων αυτού.
Katoeng kaminawk caehhaih loklam to anih mah toep moe, oepthok angmah ih kaminawk to pakaa.
9 Τότε θέλεις εννοήσει δικαιοσύνην και κρίσιν και ευθύτητα, πάσαν οδόν αγαθήν.
To tiah ni toenghaih, katoengah lokcaekhaih, kangvan ah lok takroekhaih to na panoek ueloe, kahoih loklamnawk to na panoek tih.
10 Εάν η σοφία εισέλθη εις την καρδίαν σου και η γνώσις ηδύνη την ψυχήν σου,
Palunghahaih mah na palungthin to paongh naah, panoekhaih loe na pakhra anghoesakkung ah om tih.
11 ορθή βουλή θέλει σε φυλάττει, σύνεσις θέλει σε διατηρεί·
Panoekthaihaih mah na pakaa ueloe, na panoekhaih mah na toep tih;
12 διά να σε ελευθερόνη από της οδού της πονηράς, από ανθρώπου λαλούντος δόλια,
palunghahaih mah loe toenghaih loklam amkhraeng taak kami, vinghaih thungah caeh kami, kahoih ai kami caehhaih loklam hoi katoengah lokthui ai kami ih ban thung hoiah pahlong tih;
13 οίτινες εγκαταλείπουσι τας οδούς της ευθύτητος, διά να περιπατώσιν εν ταις οδοίς του σκότους·
14 οίτινες ηδύνονται εις το να κάμνωσι κακόν, χαίρουσιν εις τας διαστροφάς της κακίας,
hmuensae sakhaih bangah kanawm panoek moe, kasae kaminawk mah sak ih katoeng ai hmuen ah kanawm acaeng kami,
15 των οποίων αι οδοί είναι σκολιαί και αι πορείαι αυτών διεστραμμέναι·
toenghaih loklam ah caeh ai, loklam kangkoih ah caeh kaminawk ban thung hoiah pahlong ueloe,
16 διά να σε ελευθερόνη από ξένης γυναικός, από αλλοτρίας κολακευούσης με τους λόγους αυτής,
zaehaih sak koeh nongpata, kami zoek thaih nongpata khae hoiah doeh pahlong tih;
17 ήτις εγκατέλιπε τον επιστήθιον της νεότητος αυτής και ελησμόνησε την διαθήκην του Θεού αυτής.
to baktih nongpata loe tangla nathuem ah thuitaekhaih lok to pahnawt moe, a Sithaw hmaa ah sak ih lokmaihaih pahnet ving kami ah oh.
18 Διότι ο οίκος αυτής καταβιβάζει εις τον θάνατον, και τα βήματα αυτής εις τους νεκρούς·
To nongpata ih im loe duekhaih bangah laemh tathuk moe, kadueh kami pakhranawk caehhaih loklam bangah a caeh.
19 πάντες οι εισερχόμενοι προς αυτήν δεν επιστρέφουσιν ουδέ αναλαμβάνουσι τας οδούς της ζωής·
Anih khaeah caeh kaminawk boih loe, mi doeh amlaem o ai boeh, hinghaih loklam doeh hnu o ai.
20 διά να περιπατής εν τη οδώ των αγαθών και να φυλάττης τας τρίβους των δικαίων.
Nang loe kahoih kaminawk ih loklam to pazui ah loe, katoeng kaminawk ih loklam ah caeh poe ah.
21 Διότι οι ευθείς θέλουσι κατοικήσει την γην, και οι τέλειοι θέλουσιν εναπολειφή εν αυτή.
Katoeng kami loe prae thungah khosah ueloe, coek koi om ai kami loe to prae thungah om poe tih,
22 Οι δε ασεβείς θέλουσιν εκκοπή από της γης, και οι παράνομοι θέλουσιν εκριζωθή απ' αυτής.
toe kasae kaminawk loe prae thungah om o thai mak ai, zaehaih sah kaminawk loe prae thung hoiah haek o ving tih.
