Παροιμίαι 18
1 Ο ιδιογνώμων ζητεί κατά την επιθυμίαν αυτού και εναντιόνεται εις παν ό, τι είναι ορθόν.
| לתאוה יבקש נפרד בכל-תושיה יתגלע |
2 Ο άφρων δεν ηδύνεται εις την σύνεσιν, αλλ' εις ό, τι φαντάζεται η καρδία αυτού.
| לא-יחפץ כסיל בתבונה כי אם-בהתגלות לבו |
3 Όταν έρχηται ο ασεβής, έρχεται και η καταφρόνησις· και μετά του ονείδους, η ατιμία.
| בבוא-רשע בא גם-בוז ועם-קלון חרפה |
4 Οι λόγοι του στόματος του ανθρώπου είναι ύδατα βαθέα· και η πηγή της σοφίας, χείμαρρος αναπηδών.
| מים עמקים דברי פי-איש נחל נבע מקור חכמה |
5 Δεν είναι καλόν να προσωποληπτή τις τον ασεβή, διά να ανατρέπη το δίκαιον εν τη κρίσει.
| שאת פני-רשע לא-טוב-- להטות צדיק במשפט |
6 Τα χείλη του άφρονος εμβαίνουσιν εις έριδας, και το στόμα αυτού προσκαλεί ραπίσματα.
| שפתי כסיל יבאו בריב ופיו למהלמות יקרא |
7 Το στόμα του άφρονος είναι ο αφανισμός αυτού, και τα χείλη αυτού παγίς εις την ψυχήν αυτού.
| פי-כסיל מחתה-לו ושפתיו מוקש נפשו |
8 Οι λόγοι του ψιθυριστού καταπίνονται ηδέως και καταβαίνουσιν έως των ενδομύχων της κοιλίας.
| דברי נרגן כמתלהמים והם ירדו חדרי-בטן |
9 Ο οκνηρός εις το έργον αυτού είναι βεβαίως αδελφός του ασώτου.
| גם מתרפה במלאכתו-- אח הוא לבעל משחית |
10 Το όνομα του Κυρίου είναι πύργος οχυρός· ο δίκαιος, καταφεύγων εις αυτόν, είναι εν ασφαλεία.
| מגדל-עז שם יהוה בו-ירוץ צדיק ונשגב |
11 Τα αγαθά του πλουσίου είναι η οχυρά αυτού πόλις, και φαντάζεται αυτά ως υψηλόν τείχος.
| הון עשיר קרית עזו וכחומה נשגבה במשכתו |
12 Προ του αφανισμού υψόνεται η καρδία του ανθρώπου· και η ταπείνωσις προπορεύεται της δόξης.
| לפני-שבר יגבה לב-איש ולפני כבוד ענוה |
13 Το να αποκρίνηταί τις πριν ακούση, είναι εις αυτόν αφροσύνη και όνειδος.
| משיב דבר בטרם ישמע-- אולת היא-לו וכלמה |
14 Το πνεύμα του ανθρώπου θέλει υποστηρίζει την αδυναμίαν αυτού· αλλά το κατατεθλιμμένον πνεύμα τις δύναται να υποφέρη;
| רוח-איש יכלכל מחלהו ורוח נכאה מי ישאנה |
15 Η καρδία του φρονίμου αποκτά σύνεσιν· και το ωτίον των σοφών ζητεί γνώσιν.
| לב נבון יקנה-דעת ואזן חכמים תבקש-דעת |
16 Το δώρον του ανθρώπου ανοίγει τόπον εις αυτόν, και φέρει αυτόν έμπροσθεν των μεγάλων.
| מתן אדם ירחיב לו ולפני גדלים ינחנו |
17 Ο πρωτολογών εν τη κρίσει αυτού φαίνεται δίκαιος· αλλ' ο αντίδικος αυτού έρχεται και εξελέγχει αυτόν.
| צדיק הראשון בריבו יבא- (ובא-) רעהו וחקרו |
18 Ο κλήρος παύει τας αντιλογίας και αποφασίζει μεταξύ των δυνατών.
| מדינים ישבית הגורל ובין עצומים יפריד |
19 Αδελφός δυσαρεστηθείς υποτάσσεται δυσκολώτερα παρά οχυρά πόλις· αι δε διαφοραί αυτών είναι ως μοχλοί φρουρίου.
| אח--נפשע מקרית-עז ומדונים (ומדינים) כבריח ארמון |
20 Εκ των καρπών του στόματος του ανθρώπου θέλει χορτασθή η κοιλία αυτού· από του προϊόντος των χειλέων αυτού θέλει εμπλησθή.
| מפרי פי-איש תשבע בטנו תבואת שפתיו ישבע |
21 Θάνατος και ζωή είναι εις την χείρα της γλώσσης· και οι αγαπώντες αυτήν θέλουσι φάγει τους καρπούς αυτής.
| מות וחיים ביד-לשון ואהביה יאכל פריה |
22 Όστις εύρηκε γυναίκα, εύρηκεν αγαθόν και απήλαυσε χάριν παρά Κυρίου.
| מצא אשה מצא טוב ויפק רצון מיהוה |
23 Ο πένης λαλεί μετά ικεσιών· αλλ' ο πλούσιος αποκρίνεται μετά σκληρότητος.
| תחנונים ידבר-רש ועשיר יענה עזות |
24 Ο άνθρωπος ο έχων φίλους πρέπει να φέρηται φιλικώς· και υπάρχει φίλος στενώτερος αδελφού.
| איש רעים להתרעע ויש אהב דבק מאח |
